Reacties in KosovoEdit
Kosovo AlbaniansEdit
etnische Albanezen in Kosovo verwelkomden het nieuws met feest.
Kosovo SerbsEdit
de bisschop van de Servisch-Orthodoxe Kerk in Kosovo, Artemije, reageerde woedend en verklaarde dat de onafhankelijkheid van Kosovo een “tijdelijke staat van bezetting” was, en dat “Servië state-of-the-art wapens zou moeten kopen van Rusland en andere landen en Rusland zou moeten oproepen om vrijwilligers te sturen en een militaire aanwezigheid in Servië te vestigen.”
in Noord-Kosovo werd een VN-gebouw met een rechtbank en gevangenis aangevallen door een handgranaat, wat lichte schade veroorzaakte, maar geen slachtoffers. Een niet-ontplofte granaat werd gevonden aan de overkant van de straat, in de buurt van een hotel dat EU-ambtenaren herbergt.
in Mitrovica werd een explosief tot ontploffing gebracht, waardoor twee voertuigen werden beschadigd. Er zijn geen gewonden of gewonden gemeld.Servische demonstranten staken in Kosovo twee grensovergangen aan de noordelijke grens van Kosovo in brand. Beide overtochten worden bemand door Kosovaren en VN-politie. Er werden geen verwondingen gemeld bij de aanvallen, maar de politie trok zich terug totdat KFOR-soldaten arriveerden.Een Japanse journalist in een VN-uniform werd geslagen door Serviërs in Noord-Mitrovica.Op 22 februari protesteerden honderden Serviërs in de stad Mitrovica in Kosovo, die wat vredig was, afgezien van wat stenen gooien en een beetje vechten.Op 14 maart 2008 bezetten Servische demonstranten met geweld het VN-gerechtsgebouw in het noordelijke deel van Kosovska Mitrovica. Op 17 maart betraden de VN en de NAVO vredestichters het gerechtsgebouw om de bezetting te beëindigen. In de daaropvolgende botsingen met enkele honderden demonstranten werd een Oekraïense VN-politieagent gedood, meer dan 50 personen aan beide zijden raakten gewond en een VN-en een NAVO-voertuig werden in brand gestoken. De VN-politie trok zich terug uit Noord-Mitrovica en liet NAVO-troepen achter om de orde te handhaven.
de vergadering van de gemeenschap van Kosovo en Metohija kwam voor het eerst bijeen op 28 juni 2008 om de Servische reacties op de nieuwe regering te coördineren.
Serbian reactionEdit
reacties in het voormalige Joegoslaviëdit
op 23 februari werden 44 demonstranten gearresteerd na het verbranden van de Servische vlag op het centrale plein van Zagreb (Kroatië), nadat Servische demonstranten de Kroatische ambassade in Belgrado, Servië aanvielen.Op 26 februari 2008 braken honderden Bosnisch-Servische demonstranten zich af van een vreedzame demonstratie in Banja Luka en trokken naar het kantoor van de Ambassade van de Verenigde Staten, waar ze onderweg botsten met de politie.In Montenegro vonden op 19 februari protesten plaats in Podgorica. Demonstranten zwaaiden met de vlaggen van de Servische Volkspartij en de Servische Radicale Partij. Servische partijen onder leiding van de Servische lijst roepen op tot een protest op 22 februari om te protesteren tegen het onafhankelijkheidsbod.
internationale reactiedit
in tegenstelling tot de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo van 1990, die alleen door Albanië werd erkend, heeft de tweede onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo 115 diplomatieke erkenningen ontvangen, waarvan er 15 zijn ingetrokken. Op 27 juli 2019 hebben 100 van de 193 (52%) lidstaten van de Verenigde Naties (VN) Kosovo erkend. Veel landen hebben echter ook hun verzet tegen de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo getoond, met name India, China en Rusland. Servië kondigde vóór de verklaring aan dat het zijn ambassadeur zou terugtrekken uit elke staat die het onafhankelijke Kosovo erkende. Servië heeft echter ambassades in veel landen die Kosovo erkennen, waaronder Albanië, Canada, Kroatië, Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Italië, Japan, Nederland, Noorwegen, Zuid-Korea, Turkije, de Verenigde Arabische Emiraten, het Verenigd Koninkrijk en de VS.
reactie binnen de Europese Unieedit
op 18 februari 2008 kondigde het voorzitterschap van de EU na een dag van intensieve gesprekken tussen de ministers van Buitenlandse Zaken aan dat de lidstaten zelf kunnen beslissen of zij de onafhankelijkheid van Kosovo erkennen. De meeste EU-lidstaten hebben Kosovo erkend, maar Cyprus, Griekenland, Roemenië, Slowakije en Spanje niet. Sommige Spanjaarden (geleerden of van de Spaanse regering of oppositiepartijen) betwistten de vergelijking die de Baskische regering maakte met de manier waarop de onafhankelijkheid van Kosovo een weg zou kunnen zijn voor de onafhankelijkheid van Baskenland en Catalonië.Kort voor de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo heeft de Europese Unie haar goedkeuring gehecht aan de inzet van een niet-militaire Rechtsstaatmissie van 2000 leden, “EULEX”, om de politie-en justitiesector van Kosovo verder te ontwikkelen. Alle zevenentwintig leden van de EU hebben het EULEX-mandaat goedgekeurd, met inbegrip van de minderheid van EU-landen die de onafhankelijkheid van Kosovo nog steeds niet hebben erkend. Servië heeft beweerd dat dit een bezetting is en dat de verhuizing van de EU illegaal is.
buiten de EUEdit
President George W. Bush verwelkomde de Onafhankelijkheidsverklaring en de uitroeping van vriendschap met Servië en verklaarde: “We hebben het plan-Ahtisaari krachtig gesteund . Wij zijn verheugd over het feit dat de Kosovaarse regering duidelijk heeft verklaard bereid te zijn en bereid te zijn de Servische rechten in Kosovo te steunen. We geloven ook dat het in het belang van Servië is om zich aan te sluiten bij Europa en het Servische volk kan weten dat ze een vriend hebben in Amerika.”
Rusland reageerde met een veroordeling en verklaarde: “verwachten dat de VN-missie en de door de NAVO geleide troepen in Kosovo onmiddellijk actie ondernemen om hun mandaat uit te voeren, waaronder het nietig verklaren van de besluiten van de zelfbesturende organen van Pristina en het nemen van harde administratieve maatregelen tegen hen.”
in Tirana, de hoofdstad van Albanië, werd de dag van Kosovo gehouden als een viering, en een plein in het centrum van Tirana werd naar deze gelegenheid genoemd.De Turkse premier Tayyip Erdoğan belde minister-president Hashim Thaçi met een commentaar op de Onafhankelijkheidsverklaring en zei dat deze “vrede en stabiliteit in de Balkan zal brengen”.Het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek China (algemeen bekend als Taiwan; niet-VN-lid) verklaarde: “Wij feliciteren de Kosovaarse bevolking met hun winnende onafhankelijkheid en hopen dat zij de vruchten van democratie en vrijheid genieten. Democratie en zelfbeschikking zijn de rechten die door de Verenigde Naties worden bekrachtigd. De Republiek China steunt altijd het streven van soevereine landen naar democratie, soevereiniteit en onafhankelijkheid met vreedzame middelen.”Taiwan’ s politieke rivaal, de Volksrepubliek China, reageerde snel en zei dat “Taiwan, als onderdeel van China, helemaal geen recht en kwalificatie heeft om de zogenaamde erkenning te maken”.Onder de Zuidoost-Aziatische landen waar moslimse separatistische bewegingen actief waren in ten minste drie Staten, stelde Indonesië, met de grootste moslimbevolking ter wereld, de erkenning van een onafhankelijk Kosovo uit, terwijl de Filipijnen verklaarden dat het geen oppositie zal voeren of de onafhankelijkheid van Kosovo zal steunen. Beide landen staan onder druk van Islamitische separatistische bewegingen binnen hun grondgebied, met name Atjeh en Zuid-Mindanao respectievelijk. Vietnam uitte oppositie, terwijl Singapore meldde dat het nog steeds de situatie aan het bestuderen was. Maleisië, dat destijds de organisatie van de Islamitische Conferentie leidde, erkende drie dagen na de onafhankelijkheid formeel de soevereiniteit van Kosovo.
de Australische premier Kevin Rudd steunde Kosovaarse onafhankelijkheid op de ochtend van 18 Februari, met de woorden: “Dit lijkt de juiste weg te zijn. Daarom zouden we diplomatiek de erkenning zo snel mogelijk uitbreiden.”De voormalige premier van Nieuw-Zeeland Helen Clark zei dat Nieuw-Zeeland een onafhankelijk Kosovo niet zou erkennen of niet erkennen. In de dagen voorafgaand aan de verklaring hielden etnische Albanezen in Canada Pro-Onafhankelijkheidsdemonstraties.Op 9 November 2009 erkende Nieuw-Zeeland officieel de onafhankelijkheid van Kosovo.De President van Noord-Cyprus (een staat die niet door de VN wordt erkend), Mehmet Ali Talat, begroette de onafhankelijkheid van Kosovo en hoopt dat de staat wordt gerespecteerd en bijgestaan, in fervent verzet tegen de positie van de Republiek Cyprus.Op verzoek van Rusland heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 17 februari ‘ s middags een spoedzitting gehouden. De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, bracht een verklaring uit waarin werd vermeden partij te kiezen en drong er bij alle partijen op aan “af te zien van alle acties van verklaringen die de vrede in gevaar zouden kunnen brengen, aanzetten tot geweld of de veiligheid in Kosovo of de regio in gevaar zouden kunnen brengen.”Namens zes landen-België, Kroatië, Frankrijk, Duitsland, Italië en de Verenigde Staten—sprak de Belgische ambassadeur zijn spijt uit “dat de Veiligheidsraad het niet eens kan worden over de weg vooruit, maar deze impasse is al vele maanden duidelijk. De gebeurtenissen van vandaag… vertegenwoordigen de afsluiting van een statusproces dat alle wegen heeft uitgeput om een onderhandeld resultaat te bereiken.”
ICJ rulingEdit
op 22 juli 2010 oordeelde het Internationaal Hof van Justitie dat de verklaring niet in strijd was met het internationaal recht en oordeelde dat de auteurs optraden in hun hoedanigheid van vertegenwoordigers van het volk van Kosovo buiten het kader van het interimbestuur (de vergadering van Kosovo en de voorlopige instellingen voor zelfbestuur), en daarom niet gebonden waren aan het Constitutionele kader (afgekondigd door UNMIK) of UNSCR1244 dat alleen gericht is tot de lidstaten en organen van de Verenigde Naties. Voorafgaand aan de aankondiging zei Hashim Thaçi dat er geen “winnaars of verliezers” zouden zijn en dat “ik verwacht dat dit een juiste beslissing is, volgens de wil van de burgers van Kosovo. Kosovo zal het advies respecteren.”Boris Tadić, de Servische president, waarschuwde van zijn kant dat” als het Internationaal Gerechtshof een nieuw principe stelt, het een proces zou starten dat verschillende nieuwe landen zou creëren en tal van regio ‘ s in de wereld zou destabiliseren.”