Jaccoud ’s artropathie (JA) is een aandoening die klinisch wordt gekarakteriseerd door’ reversibele ‘gewrichtsdeformaties zoals zwanenhals, duim subluxatie, ulnaire afwijking, ‘boutonniere’ en hallux valgus, samen met een afwezigheid van articulaire erosies op een gewone röntgenfoto. JA werd aanvankelijk beschreven bij patiënten met reumatische koorts (RF), maar aangezien deze aandoening zeldzaam is geworden, is de belangrijkste klinische entiteit geassocieerd met JA momenteel systemische lupus erythematosus (SLE). JA is ook beschreven bij andere bindweefselziekten, infecties en neoplasie. Over het algemeen is de prevalentie in SLE of RF ongeveer 5%. De etiopathogene mechanismen van JA zijn niet bekend, maar sommige auteurs hebben een associatie met hypermobiliteitssyndroom gesuggereerd. Verschillende studies hebben geprobeerd om een associatie van verschillende antilichamen met JA in SLE patiënten te identificeren, maar hun bevindingen staan niet toe voor het trekken van definitieve conclusies. Nieuwere beeldvormingstechnieken zoals magnetische resonantie en high-performance echografie hebben de aanwezigheid van kleine erosies in de gewrichten van een paar patiënten met JA onthuld. Momenteel is de therapie voor JA conservatief en gebaseerd op het gebruik van niet-hormonale anti-inflammatoire geneesmiddelen, lage doses corticosteroïden, methotrexaat en antimalariamiddelen. De rol van chirurgie door ofwel de herschikking van weke delen rond het gewricht – of meer agressieve procedures zoals arthrodese, silastic implantaat en arthroplasty – moet worden bewezen.
