Listen and subscribe to This is Growing Old, a podcast from the Alliance for Aging Research
Show Notes
als Chief Medical Officer voor WebMD is Dr.John Whyte actief geweest in het verstrekken van informatie om mensen te onderwijzen tijdens de covid-19-pandemie door volksgezondheidsdeskundigen te interviewen in een speciale videoserie voor WebMD. In dit gesprek met Alliance for Aging Research President en CEO Sue Peschin, John deelt een aantal van de hoogtepunten van deze interviews. Hij praat ook over veel voorkomende misvattingen over COVID-19, waarom COVID-19 meer zwarte en Spaanse Amerikanen infecteert en doodt, en de meest voorkomende vragen die hij krijgt over veroudering.
meer over John Whyte
Episode Transcript
Sue Peschin:
Hallo en Welkom bij This is Growing Old, een Podcast van de Alliance for Aging Research. Ik ben Sue Peschin, President en CEO van de Alliantie voor Verouderingsonderzoek. Vandaag ben ik blij om te praten met Dr.John Whyte, Chief Medical Officer bij WebMD en een arts en een fantastische schrijver die al bijna twee decennia met het publiek communiceert over gezondheidsproblemen. John, bedankt dat je er vandaag bent.
John Whyte:
Absoluut. En je vergat in de intro, dat ik een vriend Ben van de Alliance for Aging Research en een bewonderaar van al het werk dat je doet. En ik ben blij, Ik ben blij, om vandaag bij je te zijn.
Sue Peschin:
Dank u dat u dat zegt. Dus als Chief Medical Officer voor WebMD, ben je actief geweest in het verstrekken van informatie om mensen te onderwijzen tijdens de covid-19 pandemie, door volksgezondheidsdeskundigen te interviewen in een speciale videoserie voor WebMD, waaronder Dr.Fauci. Wat waren enkele van de hoogtepunten van deze gesprekken?
John Whyte:
vanaf vandaag heb ik meer dan 150 interviews gedaan met enkele van deze topdeskundigen en nog eens honderd waar ik geïnterviewd ben geweest om het publiek wat advies te geven. Ik denk dat er een paar thema ‘ s naar buiten komen. Een daarvan is dat wetenschap niet zwart-wit is. Vaak zijn de gegevens grijs. Dus wat we in Maart geloofden is niet hetzelfde als wat we nu weten. En sommige mensen zullen ernaar kijken als, mensen waren onwaar of misleidend en dat is het niet. We dachten dat maskers gebaseerd op overdraagbaarheid, niet nodig waren voor niet-zorgverleners in een vroeg stadium. Maar toen ontdekten we dat ze dat waren en veranderden we het beleid. We leerden al vroeg veel meer over de overdracht van het virus en hoe besmettelijk het is. Mensen dachten dat het op griep leek, maar dat is het zeker niet.
John Whyte:
er is dus erkenning dat, vooral als iets nieuw is, het daarom het nieuwe coronavirus wordt genoemd, die informatie verandert en we er op moeten reageren. Het andere grote probleem waar ik bij sommige mensen op gefocust ben, is de pandemie van de geestelijke gezondheid die we hebben, evenals de pandemie van de besmettelijke ziekte. En wat is de impact op de mentale psyche van mensen. Veel mensen ervaren eenzaamheid en depressie. We weten dat zelfmoord in opkomst is. We spraken met de American Foundation for Suicide Research een paar weken geleden. We weten dat PTSS een probleem is. Mensen weten niet hoe ze moeten functioneren, ze zijn gewoon zo getraumatiseerd door dit. En zelfs de aspecten van, we noemen het COVID-19, maar we hebben verwezen naar de COVID-15, wat ik kan bevestigen.
John Whyte:
we komen allemaal aan omdat we de hele dag zoomen en in huis blijven. Ik ben sinds maart niet meer uit geweest. Dus wat er met ons gebeurde, de pandemie van de geestelijke gezondheid en onze emotionele gezondheid, evenals onze fysieke gezondheid. En dan heb ik echt veel tijd besteed aan … en zelfs Dr. Fauci gevraagd, hoe communiceren we gezondheidsinformatie? Waarom is er dit wantrouwen van de wetenschap dat lijkt te blijven bestaan. Dus het was geweldig. Ik ben op, zoals ik zei 150, ik denk dat ik ga naar minstens 200 of zo. Ik denk niet dat we klaar zijn met COVID-19 Maar ik ben erg trots op het werk van mijn collega ‘ s. We hebben duizenden artikelen over COVID. We hebben wereldwijd meer dan een miljard mensen bereikt op het gebied van onze content bij WebMD en bij Medscape. Het is dat soort werk dat nodig is als je een pandemie hebt die eens per eeuw optreedt en we nog steeds leren.
Sue Peschin:
Nou, ik denk dat al het werk dat je hebt gedaan ongelooflijk nuttig is. Ik wil niet verbloemen, ik bedoel, je noemde veel met betrekking tot geestelijke gezondheidsproblemen en stress, en ik denk dat je noemde de geestelijke gezondheid pandemie, maar dan is er zeker ook pandemie als gevolg van raciale kwesties die op de voorgrond zijn gekomen. Kun je ons iets vertellen over al die interviews? Wat heb je geleerd in termen van manieren om mensen te helpen omgaan met gevoelens als ze komen? En als het belangrijk is om te erkennen dat je misschien een beetje hulp nodig hebt?
John Whyte:
nou, eerst is het belangrijk om te erkennen hoe je je voelt. In het begin denk ik dat velen van ons dachten: “Oh, en nu hebben we deze tijd, laten we dingen van onze bucket list afhalen. Laten we al onze huis verbeteringen doen.”Het is nu niet het moment om al die dingen te doen, als je daar niet in geïnteresseerd bent. En het is om te erkennen hoe je je voelt. Als je eenzaam en depressief bent, hoef je niet sterk over te komen. Je moet het toegeven en erkennen. Ik had het laatst in een blog over, Weet je nog dat we mensen altijd shut-ins noemden? Dat hoor ik niet zo vaak, maar je zou de straat op gaan en je zou zeggen, “Oh, dat is Sue, ze is een opgesloten, alleen op bezoek op een speciale tijd.”Maar nu weten we allemaal hoe dat voelt, in sommige opzichten. En hopelijk hebben we dan meer empathie.
John Whyte:
maar het gaat erom te erkennen hoe je je voelt. Het gaat erom mensen te vragen. Ik sprak met Kenneth Cole die een nieuwe campagne heeft. Het gaat over hoe je je echt voelt, toch? Want soms is het gewoon een oppervlakkige soort van, “hoe gaat het met je Sue?”Maar ik luister niet eens naar je reactie. In tegenstelling tot: “hoe voel je je echt?”Ik vroeg hem de andere dag, als we praten over de uitdagingen van de geestelijke gezondheid, soms vrienden en geliefden zijn bang om u te vragen, hoe je het doet. Maar waar ze als experts over spraken is dat mensen dat nodig hebben. Ze moeten weten dat iemand om hen geeft. En soms moeten we alert zijn op tekenen en symptomen. Slapen mensen meer? Zijn mensen minder betrokken? Sommige mensen worden meer depressief na FaceTime gesprekken en anderen.
John Whyte:
iedereen zal niet dezelfde reactie krijgen. Dus het gaat over erkennen hoe je je voelt. Het gaat om het nemen van een pauze soms van de infodemic die we hebben, ook. En dan gaat het over hulp zoeken. En het kan moeilijker zijn in COVID, waar je niet per se naar sommige providers kunt gaan of ze zijn druk, maar er is een goede telepsychiatrie voordeel en telegezondheid, ook. Er zijn veel beoefenaars waarmee je via de telefoon en via het Internet kunt werken om je te krijgen waar je moet zijn. Maar de eerste is echt om te erkennen hoe je je voelt, het te accepteren en te erkennen dat het oké is om je zo te voelen en dan om hulp te zoeken.
Sue Peschin:
ik vind dat een goed advies. Het is goed om niet in orde te zijn in deze tijd. De covid-19-pandemie heeft dus de raciale gezondheidsverschillen in de Verenigde Staten aan het licht gebracht. Kunt u een overzicht geven van deze verschillen voor onze luisteraars en waarom infecteert en doodt COVID-19 meer zwarte en Spaanse Amerikanen?
John Whyte:
je weet wel, zwarten sterven in een tempo van drie keer Kaukasiërs in termen van COVID. Voor de mensen die verschillen bestuderen, waar jij en ik al jaren over praten, zijn we daar niet verbaasd over. Kindersterfte bij zwarten is twee keer zo groot als bij blanken. En dat geldt ook voor rijke Afro-Amerikanen. Zwarte tieners en jonge volwassenen hebben acht keer zoveel HIV-infectie dan hun blanke tegenhangers, nog steeds. En zo is het al 20, 30 jaar. Het risico op diabetes is 77% hoger voor zwarten, 66% hoger voor Latino ‘ s en Hispanics. We weten dat hypertensie veel hoger is in de zwarte gemeenschap. Zwarten en Hispanics zijn minder waarschijnlijk worden doorverwezen voor cardiale revalidatie. Dus ze hebben misschien minder vaak hartaanvallen, maar ze krijgen niet dezelfde behandeling.
John Whyte:
en zelfs als we verbeteringen in de gezondheid, Sue, alle schepen stijgen, maar weet je wat? De ongelijkheid blijft bestaan. En hier zijn we in 2020 en jij en ik die in het DC Metro gebied wonen, we kunnen langs de metrolijn de levensverwachting in kaart brengen. Zeven jaar langer, als we leven op de rode lijn waar de meeste blanken wonen versus de groene lijn, waar de meeste Afro-Amerikanen wonen. Zeven jaar levensverwachting gebaseerd op postcode. Ik maak graag grapjes, je kunt niet spugen in Boston en geen academisch ziekenhuis raken. Toch blijven de verschillen op het gebied van astma, kindersterfte en obesitas bestaan. Dus, niemand is verrast door dit en het is niet alleen de toegang tot de gezondheidszorg. Het zijn de bredere sociale kwesties, de economische ongelijkheden, het onrecht dat blijft bestaan. Het gaat niet alleen om toegang tot gezondheidszorg. Maar als je geen toegang hebt tot vers fruit en groenten omdat je geen supermarkt in je buurt hebt of je hebt geen auto of vervoer om er te komen, dan helpt dat niet.
John Whyte:
u hebt een veilige plaats nodig om fysiek actief te kunnen zijn. Als we naar COVID kijken, weten we dat Afro-Amerikanen en andere minderheden hogere hypertensie hebben. En er zijn een aantal problemen in termen van de impact van COVID op de bloedsomloop. We weten dat veel van de werknemers in de Frontlinie, de buschauffeurs, de sanitatieploegen, postvervoerders onevenredig veel kleurlingen zijn. Dus ze komen meer in contact met mensen die hun risico verhogen. Dus dit alles is niet verrassend, het is verbazingwekkend teleurstellend. Maar hopelijk geeft dit ons een kans, vooral om te zien wanneer we beperkte middelen zullen hebben na COVID. Laten we eerlijk zijn. We zullen niet in staat zijn om zoveel nieuwe ziekenhuizen en MRI ‘ s te ontwikkelen, enzovoort. Dus hoe gaan we de beperkte gezondheidszorgdollars investeren die we zullen moeten proberen te elimineren, zo niet de ongelijkheid te verminderen die is blijven bestaan sinds we rekening houden met dingen. Het wordt niet beter op veel manieren. We zien het ook bij kanker. Dus het is tijd om het echt te erkennen en dingen anders te doen.
Sue Peschin:
ik vind het leuk. Dat klinkt goed voor ons, absoluut. Dus wat denk je dat de meest voorkomende misvattingen over COVID-19 zijn en wat wil je dat mensen weten?
John Whyte:
ik denk, vroeg en het blijft nog een beetje, was dat het net als de griep. Weet je wat, ik ken niemand die sterft aan de griep, hoewel tienduizenden mensen elk jaar sterven aan de griep, honderdduizenden ziekenhuisopnames. Het is net als de griep, het komt goed met je of dat het alleen de ouderen treft. En als je 30, 40 of als je een kind bent, ben je in orde. Dat is niet waar. De dood komt minder vaak voor in de jaren ’30 en’ 40, maar het gebeurt. De dood komt minder vaak voor bij kinderen, maar het gebeurt. Hoe beschermen we iedereen? En dat is het probleem, dat je misschien denkt: “Oh, het komt wel goed, want Ik heb geen onderliggende gezondheidsproblemen. En als ik het krijg, komt het goed. Ik blijf nog meer thuis.”Maar je zou iemand anders kunnen infecteren die een groter risico loopt.
John Whyte:
en het is echt proberen om mensen om na te denken over het belang van de Gemeenschap en niet alleen je eigen individuele omstandigheden en dat is een grote uitdaging geweest. Terug naar de raciale verschillen, vroeg was het, zwarten krijgen geen COVID en we weten eigenlijk dat dat helemaal verkeerd is. Jij en ik hebben beide deze problemen van genezing gezien, ze bestaan niet. We moeten aanpakken dat er bij WebMD vaak geen remedie is voor COVID.
Sue Peschin:
Rechts.
John Whyte:
zelfs onlangs is er verkeerde informatie over het aantal gevallen dat het slechts een paar duizend is, dat is niet waar. Het zijn honderd plus duizend, 170.000, miljoenen doden. Echt in sommige gevallen, honderdduizend doden, excuseer me. Miljoenen gevallen, honderdduizenden doden. Maar het is een echte zorg in termen van het aanpakken van de verkeerde informatie die er zijn.
Sue Peschin:
Mm-hmm (bevestigend), mm-hmm (bevestigend). Helemaal. Dus je schreef een boek over veroudering, Is dit normaal?: The Essential Guide to Middle Age and Beyond. Wat inspireerde je om het boek te schrijven?
John Whyte:
Ja. Ik heb het achter mijn hoofd en overal niet te visueel, maar als je het daar zag, er is een boek bij mijn hoofd in de boekenplank. Ik schreef het omdat ik het gevoel heb dat er twee soorten patiënten zijn als praktiserend arts. Daar is de patiënt die voor alles komt. Ze zoeken alles op op het Internet en dat is oké. En ze hebben een vlek op hun arm en ze zijn zo bezorgd dat het melanoom zal zijn of ze hebben hoofdpijn en ze weten zeker dat het hersenkanker zal zijn of ze hebben pijn en ze zijn gewoon bezorgd dat het een heupverplaatsing zal zijn. En dat het oké is om binnen te komen, maar elke keer is het hun zorg. Maar dan zijn er andere patiënten die niet vaak komen of niet over hun klachten praten, die me zullen vertellen: “nou, Dr. Whyte, dat pijn gewoon een normaal onderdeel is van veroudering.”Of dat gebrek aan slaap,” dat is gewoon omdat ik oud ben.”
John Whyte:
en dit kunnen tekenen zijn van ernstige gezondheidsvoorschriften. Gewichtsverlies, dat onbedoeld is als we ouder worden, is vaak een teken van kanker. Als het groter is dan 10% van je lichaamsgewicht, als het onbedoeld is. Slaapstoornissen kunnen tekenen zijn van veel andere gezondheidsproblemen. Ik wilde mensen helpen begrijpen wat een normaal onderdeel is van veroudering, wat er verwacht wordt als we ouder worden. Onze visie gaat veranderen. Dat betekent niet dat je een ziekte hebt, dat is gewoon iets dat presbyopie wordt genoemd, dat het moeilijker is om te lezen versus pijn elke dag is geen normaal onderdeel van veroudering. Dus echt helpen om wat begeleiding te bieden aan mensen omdat mensen meer geïnteresseerd zijn in het nemen van eigendom van hun eigen zorg en betrokken zijn bij gedeelde besluitvorming, die ik steun. Het is dus belangrijk om te weten wat een normaal deel van veroudering is, waar je je niet al te druk over hoeft te maken. En wat mogelijk een teken is van iets ernstigers.
Sue Peschin:
Mm-hmm (bevestigend). In het boek beantwoord je veel voorkomende vragen over ouder worden en je hebt er een paar op. Maar wat zijn de meest voorkomende vragen die u ontvangt?
John Whyte:
ik heb het over slaap gehad. Mensen vragen veel over slapen. Ze vragen meestal naar gewichtstoename. Iedereen wil denken dat hun hypothyroid hun gewichtstoename veroorzaakt, maar dat is niet zo. Ze vragen meestal niet naar gewichtsverlies. Ze vragen meestal naar gewichtstoename. Dat is een aspect van veroudering omdat onze basale stofwisseling vertraagt. Eerlijk gezegd, mensen vragen veel over plassen en poepen. Ik heb jonge kinderen, dus dat kan ik zeggen. Dus ze willen weten: “is het normaal om’ s nachts op te staan en te moeten plassen?”En daar hebben we goede gegevens over. Vooral voor mannen, maar ook voor vrouwen. Als je maar niet meer dan twee keer per nacht opstaat. Als je meer dan twee keer per nacht opstaat, kan dat een teken zijn van een aantal problemen en je hoeft niet elke dag een stoelgang te maken.
John Whyte:
naarmate mensen ouder worden, worden ze meer gefocust op het maken van stoelgang, eigenlijk een darm … constipatie wordt niet beschouwd als constipatie, tenzij het meer dan drie dagen zonder stoelgang is. Mensen vragen veel over zien en horen. En dat is logisch omdat je veranderingen gaat zien in je zicht en gehoor en ze willen ervoor zorgen dat ze niet blind worden. Het is meestal hun echtgenoot of significante andere die hen brengt met gehoorproblemen omdat niemand wil toegeven dat ze een gehoorprobleem hebben omdat ze dat vaak zien als een teken van invaliditeit. Dus die heb ik door de jaren heen gevonden. Nog steeds patiënten zien, zijn die belangrijke vragen die ze niet altijd stellen, maar ze echt willen weten het antwoord op.
Sue Peschin:
goed. Nu heb ik een leuke vraag. Dit is een van onze favoriete vragen. Wat is, toen je een kind was, hoe dacht je dat ouder worden zou zijn?
John Whyte:
eerlijk gezegd, het is hoe ik me had voorgesteld nu ik ouder word, dat ik een gezin zou hebben en kinderen, dat ik zou werken en een impact zou hebben op anderen. Ik maak grapjes met mijn vrouw. Ik heb mezelf altijd gezien als werken een zeer lange tijd. Zoals ik grap, Ik zal een Hooggerechtshof rechter werken in mijn jaren tachtig omdat dat is wat ik leuk vind. Terwijl ik anderen ken, willen met pensioen gaan op 55 en de wereld rondreizen. Maar het is echt wat ik verwachtte te zijn. Een focus op familie in tegenstelling tot jezelf en echt betrokken bij een carrière die ik geniet en die ik voel is impactvol, maar toch heb ik ook het gevoel dat het geen tijdslimiet in termen van dat … ik heb nooit gedacht van mezelf als, “Oh, Ik wil gewoon werken tot ik 65 ben.”Ik kijk er gewoon naar als,” ik blijf werken zolang ik ervan geniet.”Dus het verouderingsproces is wat ik verwachtte. Je hebt een aantal beperkingen in termen van wat je kunt doen. In termen van de hoeveelheid tijd dat je actief zou kunnen zijn in de sport. Maar het zijn allemaal veranderingen en ik verwachtte dat en ik heb het omarmd.
Sue Peschin:
dat is geweldig. Wat vind je er het leukst aan, dat misschien anders is dan toen je jong was? Heb je bepaalde dingen losgelaten? Heb je het gevoel dat de houding is veranderd?
John Whyte:
ik denk dat attitudes veranderen. Ik denk dat een, als je ouder wordt, het hangt af voor iedereen, maar vaak ontwikkel je meer financiële stabiliteit. Als je opgroeit, naar de medische school gaat, heb je altijd grote leningen, je probeert alles te beheren. Dus je komt eindelijk op een punt waar je wat financiële zekerheid hebt, dan heb je kinderen, rekeningen en dat soort dingen. Maar ik denk dat er een erkenning is van wat echt belangrijk is. Alsof dingen me niet meer zo veel meer storen. Soms als ik bepaalde e-mails krijg, ergert het me, ga ik nu meteen een brief versturen.
Sue Peschin:
Rechts.
John Whyte:
het is goed om erover na te denken en misschien een dag of op zijn minst een paar uur te wachten. Maar eerder, maakt het niet echt uit. Ik hoef het nu niet aan te pakken. Ik denk dat ik dat waardeer, ik geniet echt van familie tijd. Voor de kinderen, Weet ik niet zeker of ik zou hebben gezegd, “Oh, weet je …” om echt te waarderen hoe het verrijkt … om een echtgenoot te hebben waarmee je dingen kunt delen.
John Whyte:
dus voor mij zijn dat de dingen die ik echt heb genoten en enigszins de discretie om zich te concentreren op de dingen die je wilt doen, in plaats van de dingen die je moet doen. Dat was ook een grote verandering. Veel mensen het is een grote verandering omdat je zo lang op jezelf gefocust bent. En dan maak je echt die verschuiving. Het is bijna als een klik in sommige opzichten, waar je echt gefocust bent op anderen. En dat heb ik echt aan mijn moeder en mijn vader te danken, omdat ze altijd zo gefocust waren op hun familie. En je zei in het eerste boek … dat ik het eerste boek opdroeg aan mijn moeder en zei: “Ik hoop dat we allemaal even sierlijk ouder worden als zij.”En ik was altijd erg ondersteunend en dat probeer ik ook met mijn kinderen te doen.
Sue Peschin:
dat is geweldig, dat is geweldig. Ja. Ik dacht net aan toen je zei dat je nu scherper bent geworden. Ik weet niet of je het al gezien hebt maar Jerry Seinfeld deed een special op Netflix. Hij is nu 65 en hij sprak over hoe … in het begin zei hij: “Ik wil jullie allemaal over de schok waarde van het eerst horen dat.”En toen sprak hij over hoe hij het leuk vindt om in de zestig te zijn, want als hij nu geen zin heeft om iets te doen, zegt hij gewoon, “nee. “Wil je me helpen dit meubel te verplaatsen?”. “Geen.”En toen zei hij,” en als je bij je jaren zeventig bent, alles wat je moet doen als een golf.””Wil je naar de vlooienmarkt?””En het is maar een golf, Nee.”Dus John, bedankt dat je vandaag in onze show bent. Het was echt geweldig om met je te praten.
John Whyte:
Absoluut. En bedankt voor alles wat je doet om het bewustzijn van gezond ouder worden te verhogen, onderzoek te doen, over hoe we ouder worden begrijpen? Het is echt een grote eer voor mij om met jullie allemaal te werken.
Sue Peschin:
Dank u. Wij ook. Van hetzelfde.
John Whyte:
Dank u.
Sue Peschin:
goed. Bedankt voor de aflevering van deze week. We moedigen je aan Facebook, Twitter en Instagram te volgen. Bezoek ons op agingresearch.org om meer te leren over leeftijd gerelateerde aandoeningen, ziekten en problemen die van invloed zijn op de gezondheid van oudere Amerikanen. En schrijf je nu in en beoordeel ons op Apple podcasts, Google podcasts, Spotify of waar je ook luistert. Heel erg bedankt en heb een geweldige dag.
