door Eric Kelsey, Nichola Groom
4 Min lezen
LOS ANGELES, 20 juni (Reuters) – James Gandolfini, de vlezige Amerikaanse acteur die op woensdag stierf in Italië op 51-jarige leeftijd, gesneden een onvergetelijke figuur op het scherm en het podium, het verdienen van een reputatie als een serieuze performer die zou gaan tot het uiterste voor te bereiden op een rol.Maar Gandolfini ‘ s plotselinge dood en de beroemde arbeidsethos hebben ook de fysieke en mentale stress en de tijd die veel acteurs nodig hebben voor hun rol duidelijk gemaakt.De doodsoorzaak van de ster van HBO ‘ s “The Sopranos” is nog niet vastgesteld en er zou vrijdag een autopsie worden uitgevoerd in Rome. HBO zei dat hij misschien een hartaanval heeft gehad.Gandolfini had gesproken over de straffende routines en rituelen die hij zichzelf had aangedaan in zijn acht jaar spelen van Tony Soprano, een conflicterende New Jersey maffiabaas die leed aan paniekaanvallen en een therapeut zag werken door angst en moederproblemen.”Als de man er goed uit moest zien en knap en gelukkig moest zijn, zouden de uren die we werkten zeker niet helpen,” zei Gandolfini in een interview met de Associated Press in 2007, hetzelfde jaar dat de serie eindigde.
” ze (de uren) hebben me veel geholpen… Ik mocht chagrijnig en moe zijn en eruit zien als (onzin).”
hij won drie Emmy ‘ s en een Golden Globe voor de rol.Judith Orloff, een psychiater uit Los Angeles die veel acteurs als cliënten beschouwt, beschrijft de stress die acteurs lijden als “dodelijk”, die zich vaak manifesteert in verslavingen zoals drugs, alcohol en seks of in het simpelweg negeren van aanbevelingen van artsen.”Hun stressniveaus zijn extreem hoog en dat betekent dat adrenaline en cortisol rondrollen in hun lichaam, wat de immuniteit vermindert en allerlei gezondheidsproblemen en angst en depressie verhoogt,” vertelde Orloff aan Reuters.
het was niet bekend of Gandolfini gezondheidsproblemen had. In 2002 bevestigde een vertegenwoordiger van Gandolfini aan de New York Daily News en andere mediaorganisaties dat Gandolfini in het verleden had geworsteld met drugsmisbruik.
maar zijn gewicht, een kenmerkend kenmerk in zijn vertolking van Tony Soprano, was een probleem. Gandolfini zei dat hij opgedaan gewicht gestaag over de 86 afleveringen speelde hij het karakter en daarna, ook.In 2009 vertelde hij aan Vanity Fair magazine dat hij zichzelf ooit had beschreven als een 260-pound Woody Allen en zei: “And now I’ m a 285-pound Woody Allen.Sinds” The Sopranos ” speelde Gandolfini op Broadway in de donkere komedie “God of Carnage” en werkte hij aan verschillende films, waaronder de thriller “Zero Dark Thirty” van vorig jaar.”
‘INCREDIBLY PUNISHING ROLE’
Gandolfini ’s collega’ s beschouwden hem als een toegewijde acteur die in karakter bleef tussen takes. Hij stond erop om Tony ‘ s handelsmerk zware badjas te dragen onder de hete studiolichten, zei Brett Martin, een GQ-correspondent die over Gandolfini heeft geschreven.”It required a descent into Tony’ s psyche to give the performance he did, “said Martin, wiens aanstaande boek,” Difficult Men “onderzoekt de erfenis begonnen door Gandolfini’ s vertolking van de diep gebrekkig sopraan. “Het was een ongelooflijk straffende rol fysiek.”
acteurs zoals Gandolfini die de gewoonten en psychologie van hun personages kanaliseren – met name “method actors” – hebben moeite om de rol los te laten na het verlaten van de set, zei Orloff.
” I ‘ve seen patients get the disease of their characters,” zei ze. “Ze zijn zo creatief, ze zijn zo getalenteerd dat ze één worden met hun personages. En als je Hannibal Lecter speelt is het een beetje moeilijk tenzij je jezelf echt kent.”
“Sopranos” cast leden werden gewend aan Gandolfini zweepslagen zichzelf in een emotionele razernij van grunts en vloeken voordat het schieten van een scène of slaan zichzelf op het hoofd als hij vergat een tekst, Martin zei.”The sheer physicality was the problem,” zei hij. “Daaronder zat een echte lieve en verlegen man.
” He ‘ ll always be Tony. Hij zou waarschijnlijk altijd Tony zijn, op een of andere manier, wat ik kan begrijpen als een last.”(Redactie Mary Milliken en Bill Trott)
onze normen: de Thomson Reuters Trust Principles.
