verzen 1-36
door Mozes werden de kinderen van Israël uit Egypte vrijgelaten en begon God een nationale identiteit te vormen en begon het begin van een natie te smeden. Na de dood van Mozes nam Jozua, de knecht van Mozes, het over, en bleef het volk leiden in het land, dat God hun vader Abraham beloofd had, dat het hun zou zijn, dat zij zouden bewonen. En zo houdt God Zijn verbond en zijn woord aan Abraham.
het boek rechters neemt nu de volgende periode in hun geschiedenis in beslag. Er waren ongeveer dertien rechters over Israël. Ze werden een soort quasi-leiders van Israël. Ze zouden oordelen in de zaken van het volk. Ze waren leiders, maar nooit volledig gemachtigd door het volk als heersers. Ze waren in een tussenperiode tussen Jozua en de oprichting van een monarchie op welk moment Saul werd de eerste koning over Israël.Dit boek Richteren behandelt deze periode tussen de dood van Jozua en de komst van Samuël, die de laatste rechter over Israël was en die Saul zalfde tot de eerste koning over Israël, waar hun regeringsvorm werd veranderd van een theocratie, God die over het volk regeerde, naar een monarchie. Nu was de theocratie niet succesvol, simpelweg omdat het volk zich niet wilde onderwerpen aan de heerschappij van God.In het boek rechters vinden we een patroon dat naar voren komt, een zeer tragisch patroon, en dat is in de tijd dat ze gezegend werden, op hun gemak, zonder oorlog. Zij wendden zich tot andere goden en begonnen Baal en Astoreth te aanbidden en de verschillende goden van de Kanaänieten en de Ferezieten en de Hevieten en de Hethieten en de Jebusieten, de mensen in het land waarin zij woonden. En vanwege hun afvalligheid zou God hen overgeven in de hand van hun vijanden en ze zouden worden onderdrukt door hun vijanden. En onderdrukt door hun vijanden zouden zij roepen tot de Heer en de Heer zou een rechter verwekken om een Verlosser te zijn en zij zouden verlost worden van de onderdrukking van hun vijanden. Dan zouden ze een periode van voorspoed hebben, de rechter zou sterven en terug in hetzelfde oude patroon van het keren van hun rug naar God en opnieuw beginnen met het aanbidden van Baal en de andere goden en de bosjes en alles. En het is gewoon een triest, tragisch verhaal van mislukking, het falen van de consistentie in de aanbidding van God en in de eer van God.
dus, als we in het boek rechters treden we de scène bij de dood van Jozua daar in vers één.En na den dood van Jozua geschiedde het, dat de kinderen Israels den HEERE vraagden, zeggende: Wie zal voor ons optrekken tegen de Kanaanieten, om tegen hen te strijden? (Rechters 1:1 )
u herinnert zich het boek Jozua gesloten waar de mensen in het land waren, maar er was nog veel van het land dat nog niet was veroverd. Ze hadden de vijanden niet volledig verdreven. Zij hadden nog niet alle gebieden ingenomen die God hun had beloofd. Toen Jozua stierf, vroegen zij: “wie zal als eerste het land innemen dat God heeft gegeven?”
de Heer sprak en zei, Juda zal eerst gaan (rechters 1:2 ):
nu Herinnert gij u, dat Juda dat land ten zuiden van Jeruzalem gegeven is. En Juda zeide tot Simeon, wiens lot het uiterste zuiden was, ten zuiden van Juda, naar Ber-seba en allen, en zeide tot Simeon: ga uit en help ons ons deel te nemen, en dan zullen wij u helpen uw deel te nemen.”En zo begon Juda de steden aan te vallen en de steden in te nemen en de steden te bezitten die God Juda had gegeven.
en ze kwamen naar Bezek: en zij doodden aldaar tien duizend mannen van Bezek, en namen de stad en Adonibezek ( rechters) in. 1:4-5 ):
nu betekent Adoni “Heer” dus hij was de heer van Bezek of de koning van Bezek. Ze pakten hem en hakten zijn duimen en zijn grote tenen af.
en Adonibezek zei, Er zijn zestig of zeventig koningen geweest, die hun vlees onder mijn tafel hebben verzameld zonder hun duimen en tenen: zoals Ik heb gedaan, zo heeft God mij vergolden ( Richteren 1:7 ).
het was dus een gewoonte van deze koning, de heer van Bezek, wanneer hij een koning zou veroveren om zijn grote tenen en duimen af te snijden en hij daadwerkelijk aan de koningstafel zou zitten. Zeventig koningen die hij op deze manier had veroverd. En hij zei: “Zoals Ik heb gedaan, nu heeft God mij vergolden.”
er is een zeer interessante schrift, het verklaart ” zoals een mens zaait, zo zal hij ook oogsten. En zo vaak iemand kan zeggen, zoals Ik heb gedaan, zo heeft God mij vergolden.”
” want op dezelfde wijze als gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden en welke maat gij ook eet, het zal u worden toegesneden. Zoals Ik heb gedaan, zo heeft God mij vergolden.”
en ze vochten tegen Jeruzalem en ze hadden het ingenomen; ze sloegen het met de scherpte van het zwaard. Toen togen zij af, om te strijden tegen de Kanaanieten, die op den Berg, en in het zuiden, en in het dal zwellen. En zij toog tegen de Kanaanieten te Hebron.
en daar zei Kaleb, degene die Kirjathsepher neemt, Ik zal hem Achsa mijn dochter tot vrouw geven ( Richteren 1: 12).Otheniel, de neef van Kaleb of Achsah, nam de stad in en Kaleb gaf haar aan hem als vrouw. Toen kwam ze bij haar vader en vroeg om veren. En het verhaal wordt daar verteld in hoofdstuk één van hoe hij haar de bovenste en onderste veren gaf voor dat gebied. Dan hebben we het tragische verhaal in vers 21.
de kinderen van Benjamin verdreven niet de Jebusieten die Jeruzalem bewoonden ( rechters 1:21 );
maar de Jebusieten wonen bij de kinderen van Benjamin te Jeruzalem, tot op dezen dag.
het huis van Jozef ging op tegen Bethel: de Heer was met hen (Richteren 1:22 ).Ze vonden een man en zeiden: “vertel ons waar de geheime ingang van Bethel is en we zullen je sparen. Toen gingen zij naar de ingang der stad Beth-El, en vernietigden haar; maar zij verlosten den man en zijn huis in het leven, die uitgingen, en een andere stad vestigden, en noemden haar naar den naam van Beth-El, hetwelk is Luz.
maar toen verdreef Manasse niet de inwoners van Betsean en haar steden, noch Taanach en haar steden, niet de andere steden ( Richteren 1:27),
inclusief-hier is Megiddo. Ieder van jullie die in Israël is geweest heeft de ruïnes van Megiddo gezien.
en het geschiedde, toen Israël sterk was, dat zij de Kanaänieten schatting gaven, en hen niet geheel verdreef. En Efraim verdreef de Kanaänieten niet… Zebulon verdreef de inwoners van Kitron niet . Noch verdreef Aser de inwoners van Accho, of Sidon ( rechters 1:28-31 ),
het verhaal is dat van een onvolledige overwinning. God had tot hen gezegd: “wanneer jullie in het land komen, zullen jullie de inwoners ervan verdrijven. Je mag geen vredesverdrag met ze sluiten. Jullie moeten niet samen wonen en proberen met hen samen te leven in vredige termen. Het bevel van God was hun geheel te verdrijven. Maar hier is een mislukking van hun kant om de stem van God te gehoorzamen.
nu was er geen twijfel, een rationele in hun gedachten. Ze dachten zonder twijfel: “als we deze mensen toestaan om hier te blijven-eigenlijk willen ze op vriendschappelijke voet staan. Ze zullen door ons versterkt worden. We kunnen gesterkt worden door hun aanwezigheid hier, en we moeten in staat zijn om vreedzaam met hen te leven, samen te leven en ze kunnen onze dienaren zijn. Ze kunnen ons hout voor ons snijden en onze gewassen verzamelen. En ze kunnen onze gebouwen bouwen. En we zullen ze gewoon gebruiken.”Wat het rationele ook is, het is verkeerd als het in tegenspraak is met wat God heeft bevolen.
nu, vele malen in onze eigen gedachten, lijkt wat God van ons heeft geëist of wat God van ons heeft bevolen niet voor ons eigen belang te zijn. Het lijkt zo vaak dat we een beter plan kunnen bedenken dan wat God deed en we zijn vaak schuldig, net als de kinderen van Israël van het niet volledig gehoorzamen van het gebod van de Heer omdat we niet begrijpen waarom God het beval. Het heeft geen zin voor ons, maar God heeft een reden voor alles wat hij beveelt. En of het voor mij zinvol is of niet, het is belangrijk dat ik het gebod van God gehoorzaam, want je zult altijd ontdekken dat God altijd wist waar hij het over had en er was een reden achter het gebod.
nu lijkt het bevel om de mensen volledig uit te roeien hard te zijn, het lijkt wreed. Om hen uit hun land te verdrijven, dat lijkt een zeer wreed bevel. En het kan zijn dat de mensen gewoon vonden, “nou, dat is te hard, dat is te wreed. Dat willen we niet doen.”En dus door God ongehoorzaam te zijn bracht het ultieme problemen voor hun kinderen, voor hun afstammelingen. Het werd daarna een blijvend probleem omdat ze er niet in slaagden de stem van de Heer volledig te gehoorzamen.
“
