Chronicling the career and life of Kobe Bryant

mensen hebben me keer op keer gevraagd: Hoe is Kobe Bryant?

“gewoon de beste”, antwoordde ik altijd.Ik leerde voor het eerst hoeveel hij om hem gaf toen hij op Sept verscheen voor een liefdadigheidswedstrijd voor de slachtoffers van orkaan Katrina in Houston. 11, 2005. Ik zal nooit het beeld vergeten van hem die naast een jonge zwarte jongen op de bank zit tijdens het liefdadigheidsevenement. Ik zal ook niet vergeten hoe hij de tijd nam om me vragen te stellen over mijn ouders en familie in New Orleans, die getroffen werden door Katrina. Het betekende alles voor me. Er waren andere NBA-sterren die dag, waaronder LeBron James en Allen Iverson, maar Bryant was de ster van de sterren.

ik leerde voor het eerst over Kobe ‘ s welwillendheid op Oktober. 24, 2008, toen mijn voormalige college basketbal teamgenoot Troy McCoy nam zijn 7-jarige zoon, Cameron, en twee van zijn vrienden om een Los Angeles Lakers voorseizoen spel als verjaardagscadeau. Na het horen van de kinderen luid juichen voor de Lakers in een anders rustige spel, Lakers media relations directeur Alison Bogli gaf McCoy en de kinderen postgame pasjes om een aantal spelers te ontmoeten. Lang na de wedstrijd kwam Bryant uit de kleedkamer en keek rond en zei: “Waar is Cameron? Waar is Cameron?”

een verblufte Cameron stak zijn hand in de lucht, maar was te verlegen om iets te zeggen. Kobe liep naar de jongen en zei: “hallo, mijn naam is Kobe. Hoe heet je?”Bryant kreeg Cameron om te reageren, dan bood de kinderen woorden van wijsheid en nam een foto met hen.

Kobe benaderde veel van de mensen die hem werd gevraagd om postgame te ontmoeten met aandacht voor detail en focus, net als hoe hij balde.”He would do a lot of due diligence on his own,” Michelle Obeso-Theus, die werkte voor Bryant van 2011-15, vertelde eens de ongeslagen. “Hoe mensen hem ook zien, hij is een genie. Heel vasthoudend. Veerkrachtig.”Hij leerde me toewijding en opoffering om groot te zijn. Zijn visie om de toekomst te zien was gek. Toen hij zei dat hij iemand wilde ontmoeten, wilde hij altijd weten wat hen groot maakte. Het maakte niet uit of ze een houtsnijder waren. Hij wilde de mentaliteit begrijpen van wat er nodig is voor hen om houtsnijder te zijn.Op zondagochtend overleed Bryant op 41-jarige leeftijd bij een helikoptercrash in Calabasas, Californië, samen met zijn 13-jarige dochter Gianna en zeven anderen. Hij laat achter een basketbal erfenis als een van de grootste NBA spelers aller tijden en een van de felste concurrenten. Hij was een NBA MVP, vijfvoudig kampioen, 18-time All-Star, 11-time eerste team all-NBA selectie en tweevoudig Olympisch goud medaillewinnaar. Maar hij was zoveel meer.

Kobe was niet zomaar een andere speler die ik gedekt heb.

nadat hij in 2013 een gescheurde achillespees had opgelopen, zei Bryant, die zijn competitieve vuur liet zien, via e-mail: “Doe me alsjeblieft een plezier en schrijf een stuk over wat ik deed voordat ik gekwetst werd en de nummers die ik ophing en het team naar de voetstap van het naseizoen bracht. Ik heb het gevoel dat ze vergeten hoe goed ik was voor elke leeftijd. En dat niets in mijn carrière suggereert dat ik volgend seizoen niet net zo goed of beter zal terugkomen.”

een andere keer, toen ik per ongeluk een vraag stelde en verwees naar zijn vier NBA — kampioenschappen, corrigeerde hij me snel — het waren er vijf-en gaf me die Mamba-blik.

Kobe was vaak behulpzaam bij interviews na wedstrijden en trainingen. Hij noemde me “Big Spears “en gaf me een harde tijd voor het stellen van tot nadenken stemmende vragen, een keer zeggen,” Man, je altijd vragen me die Dr.Seuss a-vragen.”Hij wist dat ik tegen zijn grapjes kon. Kobe had een scherp gevoel voor humor.

op een keer met zijn Nike rechterhand Nico Harrison aan zijn zijde, maakte hij speels bezwaar tegen het doen van een interview met mij na een Lakers-praktijk, tenzij ik die dag mijn garderobe veranderde: een Adidas sweatsuit en schoenen. Houd in gedachten dat Kobe toen een Nike endorser was die een slechte breuk met adidas had. Na wat goedmoedige ribbels, deed hij het interview.

maar toen het erop aankwam, was Kobe Attent. In maart 2016, ik landde een baan als de senior NBA schrijver voor ESPN ‘ s The Undefeated en ik gaf hem het nieuws via e-mail. Bryant reageerde door te schrijven: “Blij voor je mijn brotha!!! Schrijf vanuit het hart!!! Ik ben er altijd voor je.”

On Dec. 17, 2018, Ik was bij de hand als de Lakers met pensioen zowel zijn nummer 8 en nummer 24. Het was zijn avond, maar op weg naar buiten, ving hij een glimp op van mij en schreeuwde, “Grote speren.”We deelden een omhelzing en hadden een kort gesprek voordat hij werd weggevoerd. En ik ben verre van de enige reporter die Kobe genadig was, omdat hij tijd vrijmaakte voor talloze andere media mensen in de sport en daarbuiten.

Bekijk dit bericht op Instagram

Dank u voor alles wat @kobebryant. Gewoon de beste. Rust in vrede broeder.

een bericht gedeeld door Marc J. Spears (@marcjspears) op 26 Jan 2020 om 1:16pm PST

ik had voor het laatst een diepgaand gesprek met Kobe in een telefoongesprek afgelopen februari. Hij vertelde me over zijn drukke agenda toen ik vroeg of hij de Lakers in de gaten hield.”Kijk, “zei hij,” tussen het bouwen van een hele studio vanaf nul, het inhuren van een uitgeverij-productie bedrijf, licentie, het bouwen van een animatiestudio, het schrijven van het boek, tussen DAT en het coachen van mijn dochter team elke dag, Ik heb geen tijd. Ik bedoel, ik heb geen tijd. Niemand.”

hij bleef gedreven en toegewijd aan zijn familie.Op 19 maart 2019 bracht Bryant zijn eerste sportfantasieboek uit, The Wizenard Series: Training Camp. Bryant ‘ s jeugdserie is geschreven door Wesley King en bevat personages van verschillende rassen en achtergronden. Hij geloofde dat zijn dochters personages moesten zien die op hen leken.

“er was geen twijfel in mijn gedachten dat de personages kinderen van kleur, gemengd ras, omdat dat is wat ik heb thuis,” Bryant zei. “En daar ben ik mee opgegroeid. Maar in de industrie zelf is het heel moeilijk om dat te vinden. Heel, heel moeilijk om dat te vinden omdat we de neiging hebben … het algemene argument is dat, ‘nou, ze kunnen niet een beroep doen op de massa’ s.””

Kobe did.

de basketbalwereld zal niet hetzelfde zijn zonder hem. De mijne ook niet. Rust in vrede, Kobe.