J. Reuben Clark Jr., was de eerste inheemse Utahn die nationale en internationale erkenning kreeg voor zijn juridische en diplomatieke vaardigheden. Van 1930 tot 1933 was hij ambassadeur in Mexico.Daarna diende hij als raadgever in het eerste presidentschap van de kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen van 1933 tot zijn dood in 1961.
Joshua Reuben Clark, Jr. hij werd geboren op 1 September 1871 in Grantsville, Utah,als zoon van Joshua Reuben Clark en Mary Louisa Woolley Clark. Hij studeerde eerst af in hisclass aan de Universiteit van Utah in 1898. Tijdens zijn studie was hij voorzitter van het college en hoofdredacteur van de studentenkrant. Hij werkte ook als secretaris van Dr. James E. Talmage, president van de universiteit.Clark trouwde op 14 September 1898 in Salt Lake City met Luacine Annetta Savage.Ze waren de ouders van drie dochters, Louise, Luacine, en Marianne, en een zoon, Joshua Reuben Clark III. Van 1898 tot 1903 werkte Clark als leraar en administrateur op zowel het niveau van de middelbare school als het college. In 1903 verhuisde hij met zijn familie naar New York City, zodat hij de rechtenopleiding aan de Columbia University kon volgen, waar hij afstudeerde met een LL.B. graad in 1906. Clarkexceled in law school en werd verkozen in de redactieraad van de ColumbiaLaw Review. Kort na zijn afstuderen aan Columbia werd Clark benoemd tot assistantsolicitor van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij werd van 1906 tot 1908 ook benoemd als assistent-professor in de rechten aan de George Washington University. Van 1910-1913 was Clark advocaat bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Tussen zijn vele jaren van overheidsdienst opende hij advocatenkantoren in New York City,Washington D. C., en Salt Lake City, waar hij zich specialiseerde in internationaal engemeentelijk recht. Clark, een fervent Republikein, werd invloedrijk in zowel Utah als de nationale politiek. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Clark majoor in het reservekorps van de rechter-advocaat-generaal. In deze hoedanigheid hielp hij bij de voorbereiding van de oorspronkelijke selectieve dienstreglementen. Hij diende ook in actieve dienst in het kantoor van de procureur-generaal van de Verenigde Staten. Hij kreeg de Distinguished Service Medal voor zijn dienst tijdens de oorlog. Clark werd in 1928 benoemd tot ondersecretaris van het Ministerie van Buitenlandse Zaken door president Calvin Coolidge. Tijdens zijn dienst als ondersecretaris publiceerde hij zijn invloedrijke “Clark Memorandum on the Monroe Doctrine. Op 3 oktober 1930 werd hij benoemd tot ambassadeur in Mexico, waar hij tot 1933 diende.In 1933 werd J. Reuben Clark Jr. gekozen als adviseur van President Heber J. Grant van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Clark diende vervolgens als raadgever voor de opvolgers George Albert Smith en David O. McKay. Als lid van het eerste presidentschap van de Mormoonse Kerk van 28 jaar had Clark een diepgaande invloed op de kerk. Hij was instrumentaal in het ontwikkelen van het vermaarde kerkwelzijnssysteem en in het verbeteren van Kerk financiën en administratie. Hij was een krachtige en inspirerende spreker voor zowel religieuze als gouvernementele onderwerpen. Hij schreef ook een aantal religieuze boeken. Zowel voor als tijdens zijn kerkdienst diende Clark in talrijke corporateboards, regeringscommissies en politieke commissies. In meer dan zes jaar van dienst aan zijn land en aan zijn kerk, J. Reuben Clark, Jr., werd erkend voor zijn scherpe intellect, wonderbaarlijke werkgewoonten, en geloof in zijn land en in zijn God. J. Reuben Clark Jr., overleed op 90-jarige leeftijd in Salt LakeCity op 6 oktober 1961. Als eerbetoon aan zijn lange en voorname dienst aan zijn land en aan zijn kerk, is de rechtenschool van Brigham Young University naar hem vernoemd.
