The People
The Khasi, Jaintia, Bhoi, War collectely known as the Hynniewtrep people predominantly bewonen the districten of East Meghalaya, ook bekend als een van de vroegste etnische groep van kolonisten in het Indiase subcontinent, behorend tot het Proto Austroloïde Monkhmer ras.
de Khasi-Pnars
de Khasis leven in het oostelijke deel van Meghalaya, in de chasi en Jaintia heuvels. Khasis woonachtig in Jaintia hills zijn nu beter bekend als Jaintias. Ze worden ook wel Pnars genoemd.
de Khasis die de noordelijke laaglanden en uitlopers bezetten wordt over het algemeen Bhois genoemd. Degenen die in de zuidelijke streken wonen worden oorlogen genoemd.Ook in de oorlogen worden de inwoners van de Khasi-heuvels War-Khasis genoemd en die in de Jaintia-heuvels, War-Pnars of War-Jaintias. In de Jaintia heuvels hebben we Khyrwangs, Labangs, Nangphylluts, Nangtungs in het noordoosten en in het oosten. In de Khasi heuvels leven de Lyngngams in het noordwestelijke deel. Maar allen beweren dat ze afstammen van de’ Ki Hynniew Trep ‘ en nu bekend staan onder de geslachtsnaam Khasi-Pnars of gewoon Khasis. Ze hebben dezelfde tradities, gebruiken en gebruik met een beetje variatie als gevolg van geografische verdeling.
Jurk: de traditionele Khasi mannelijke jurk is “Jymphong” of een lange mouwloze jas zonder kraag, vastgemaakt door strings aan de voorkant. De Khasis hebben de westerse jurk aangenomen. Bij ceremoniële gelegenheden verschijnen ze in “Jymphong” en dhoti met een sierlijke tailleband.
de traditionele vrouwelijke kleding van Khasi is vrij uitgebreid met verschillende stukken stof, waardoor het lichaam een cilindrische vorm krijgt. Bij ceremoniële gelegenheden dragen ze een kroon van zilver of goud op het hoofd. Aan de achterkant van de kroon is een piek bevestigd, die overeenkomt met de veren die door de mannen gedragen worden.
voedsel & dranken: het hoofdvoedsel van Khasis is rijst. Ze nemen ook vis en vlees. Net als de andere stammen in het noordoosten fermenteert de Khasis ook rijstbier en maakt ze door distillatie spirit van rijst of gierst. Het gebruik van rijstbier is een must voor elke ceremoniële en religieuze gelegenheid.Sociale structuur: de Khasis, de Jaintias en de Garos hebben een matrilineale samenleving. Afkomst wordt getraceerd door de moeder, maar de vader speelt een belangrijke rol in het materiële en mentale leven van het gezin. Terwijl David Roy schreef over het volk van Khasi en Jaintia, merkte hij op: ‘een man is de verdediger van de vrouw, maar de vrouw is de hoeder van zijn vertrouwen’. Een betere beschrijving van de Meghalayan matrilineal society zou misschien niet mogelijk zijn.In de Khasi society zorgt de vrouw voor huis en haard, vindt de man de middelen om het gezin te onderhouden, en de oom van moederszijde regelt alle sociale en religieuze zaken. Eerder in de conservatieve Jaintia-niet-christelijke families bezoekt de vader het gezin echter alleen ‘ s nachts en is hij niet verantwoordelijk voor het onderhoud van het gezin.
overerving: Khasis volgt een matrilineaal systeem van overerving. In de Khasi samenleving, het is alleen de jongste dochter of “Ka Khadduh” die in aanmerking komt om de voorouderlijke eigendom erven.Als’ Ka Khadduh ‘ overlijdt zonder dat haar dochter haar overleeft, erft haar volgende oudere zus het voorouderlijk bezit en na haar de jongste dochter van die zus. Falen alle dochters en hun vrouwelijke problemen, het pand gaat terug naar de zus van de moeder, de dochter van de zus van de moeder en ga zo maar door.Het bezit van Ka Khadduh is in feite het voorouderlijke bezit en dus moet zij toestemming en goedkeuring van de ooms en broers verkrijgen als zij het wil afstaan.
onder de Oorlogskhasis gaat het bezit echter in gelijke delen over op de kinderen, man of vrouw, maar onder de Oorlogskhasis krijgen alleen de vrouwelijke kinderen de erfenis
huwelijk: het huwelijk binnen een clan is een taboe. Ringen of Betel-notenzakken worden uitgewisseld tussen de bruid en de bruidegom om de vereniging te voltooien. In de christelijke families is het huwelijk echter puur een burgerlijk contract.
religie: de Khasis zijn nu voornamelijk christenen. Maar daarvoor geloofden ze in een Opperwezen, de Schepper – u Blei Nongthaw en onder hem waren er verschillende godheden van water en bergen en ook van andere natuurlijke objecten.
Muziek, ambachten en kostuums
liederen en muziek
de Khasis en Jaintias houden vooral van liederen die de natuur prijzen, zoals meren, watervallen, heuvels enz. en ook uiting geven aan liefde voor hun land. Ze gebruiken verschillende soorten muziekinstrumenten zoals drums, duitara ‘ s en instrumenten vergelijkbaar met gitaren, fluiten, pijpen en cimbalen.
ambachten
het weven is een oud ambacht van de tribalen van Meghalaya – of het nu gaat om het weven van rieten of stoffen. De Khasis staan bekend om het weven van rietmat, krukken en manden. Ze maken een speciale soort rietmat genaamd ‘Tlieng’, die een goede bruikbaarheid van ongeveer 20-30 jaar garandeert. De Garo ’s weven het materiaal dat gebruikt werd voor hun kostuums genaamd de’Dakmanda’. Khasis en Jaintias weven ook doek. De Khasis zijn ook betrokken geweest bij het winnen van ijzererts en vervolgens produceren binnenlandse messen, gebruiksvoorwerpen en zelfs geweren en andere oorlogswapens met behulp van het.
kostuums en sieraden
de drie belangrijkste stammen van Meghalaya hebben verschillende kostuums en sieraden. Echter, met de verandering van de tijd zoals in de rest van het land, hebben de mannen de westerse code van kleding overgenomen waardoor de dames om de traditie van etnische kleding elegantie voort te zetten.
de Khasi dame draagt een jurk genaamd ‘Jainsem’ die los stroomt tot aan de enkels. Het bovenste deel van haar lichaam is bekleed met een blouse. Over deze, ze bindt beide uiteinden van een geruite katoenen doek op een schouder, dus improviseren op schort. Bij formele gelegenheden, gedragen over de’ Jympien ‘is een lang stuk van Assam muga zijde genaamd’ Ka Jainsem Dhara ‘ die los hangt onder de knieën na geknoopt of gespeld op de schouders. De ‘Tapmohkhlieh’ of hoofd-sjaal wordt ofwel gedragen door het knopen van beide uiteinden achter de nek of is gerangschikt in een stijlvolle manier zoals gedaan met een sjaal.
de Jaintia maidens kleedt zich als haar Khasi tegenhanger, maar met de toevoeging van een ‘Kyrshah’ – een geblokte doek om het hoofd gebonden tijdens het oogsten. Bij formele gelegenheden trekt ze echter een fluwelen blouse aan, drapeert een gestreepte doek genaamd ‘Thoh Khyrwang’, Sarong-stijl om haar middel en knoopt bij haar schouder een Assam muga stuk los aan haar enkels. De Garo vrouwen dragen daarentegen een blouse, een ruwe katoenen ‘ Dakmanda ‘die lijkt op een’ Lungi ‘en de’ Daksari ‘die als een’ Mekhla ‘ is gewikkeld zoals de Assamese dames die dragen.
de juwelen van de Khasis en de Jaintias lijken ook op elkaar en de hanger wordt ‘Kynjri Ksiar’ genoemd, gemaakt van 24 karaats goud. De Khasis en de Jaintias dragen ook een koord van dikke rode koraal kralen rond hun nek genaamd ‘Paila tijdens feestelijke gelegenheden. Nongkrem dans
Nongkrem dans is een religieus festival ter dankzegging aan God Almachtig voor een goede oogst, vrede en voorspoed van de gemeenschap. Het wordt jaarlijks gehouden in oktober/ November, in Smit, de hoofdstad van het Khyrim Syiemship in de buurt van Shillong.
de dans wordt in de open lucht uitgevoerd door jonge maagden en mannen, zowel vrijgezellen als gehuwden. De vrouwen gekleed in dure zijden kostuums met zware gouden, zilveren en koraal ornamenten dansen in de binnenste cirkel van de arena. De mannen vormen een buitenste cirkel en dansen op de begeleiding van muziek van fluiten en trommels. Een belangrijk kenmerk van het festival is het ‘Pomblang’ of geitenoffer aangeboden door de onderdanen aan de Syiem van Khyrim, het administratieve hoofd van de Hima (Khasi staat). Ka Syiem Sad, de oudste zus van de koning is de hoofdpriester en verzorger van alle ceremonies. Het festival wordt gehouden samen met de Myntries (Ministers), priesters en hogepriesters waar offers worden gebracht aan de voorouders van de heersende clan en de godheid van Shillong.Shad Suk Mynsiem
een van de belangrijkste festivals van de Khasis is Ka Shad Suk Mynsiem of dans van het vreugdevolle hart. Het is een jaarlijkse thanksgiving dans gehouden in Shillong in April. Mannen en vrouwen, gekleed in traditionele fineries dansen op de begeleiding van trommels en de fluit. Het festival duurt drie dagen.
