je hoeft geen kattenmens te zijn om je hart op te warmen bij het zien van een klein kitten met grote ogen die over de vloer struikelt. Wanneer u geconfronteerd wordt met een baby kitty, kunt u de drang voelen om het op te scheppen en ermee te knuffelen voor de rest van de dag. Deze reactie is niet beperkt tot katten—puppies en zelfs sommige volwassen dieren triggeren deze zelfde snuggle instincten. Als dit gevoel bekend klinkt, betekent dat dat je hersenen gewoon doen waar het voor geëvolueerd is om de menselijke soort te behouden.
deze aflevering van de National Geographic videoserie We ‘ re Wired That Way legt uit wat er in je hoofd omgaat als je iets schattigs ziet. De gelaatstrekken van de meeste jonge zoogdieren vallen in dezelfde configuratie: grote ronde ogen en kleine neuzen, monden en kin. Dit heet kinderschema, en mensen zijn ontworpen om het schattig te vinden omdat het kan worden gevonden in onze eigen baby ‘ s. Wanneer we een typisch babygezicht zien, activeert het onze instincten om te voeden en te beschermen, terwijl het ook de feel-good chemische dopamine vrijmaakt om ons daarvoor te belonen. Op die manier voelen we ons gedreven om baby ‘ s veilig te houden, zelfs als ze niet van ons zijn, waardoor hun overlevingskansen en de overlevingskansen van onze soort toenemen.
omdat kinderschema niet beperkt is tot het menselijk ras, voelen we deze reactie ook wanneer we kijken naar niet-menselijke babydieren. Sommige zoogdieren, zoals katten en cavia ‘ s, behouden hun kinderschema tot in de volwassenheid. Dus de volgende keer dat je laat een onvrijwillige squee bij de aanblik van uw huisdier, vergeet niet dat je biologie te verwijten.
