doelstellingen: het doel van deze studie was de prevalentie van 3, 4-Methyleendioxymethamfetamine (MDMA) gebruik te onderzoeken en de kenmerken van MDMA-gebruikers onder rave-deelnemers in Japan te identificeren. Dit is de eerste rave-populatie studie gericht op MDMA gebruik in Japan.
methoden: De anonieme zelf-administratieve vragenlijst werd uitgevoerd met behulp van laptops op vier rave Partijen op drie verschillende locaties in Tokio, Japan. De deelnemers werden gevraagd naar het levenslange gebruik van MDMA en ander clubdruggebruik, de kenmerken van rave-aanwezigheid en hun demografische gegevens.
resultaten: de vragenlijsten werden ingevuld door 300 rave-deelnemers (47,3% vrouwen), van wie 68,3% 20-29 jaar oud was en 92,3% de middelbare school had voltooid. Onder de deelnemers meldde 8,0% MDMA-gebruik. In vergelijking met’ non-drug controls ‘ (de deelnemers die nooit illegale drugs hadden gebruikt), hadden MDMA-gebruikers een aanzienlijk grotere kans op 30-39-jarige mannen. In vergelijking met’ cannabisgebruikers ‘(niet-MDMA-gebruikers die cannabis hadden gebruikt) hadden MDMA-gebruikers bovendien een significant grotere kans op het gebruik van andere drugs en meldden ze meer nadelige gezondheidseffecten als gevolg van’polydruggebruik’. Bovendien hadden MDMA-gebruikers aanzienlijk meer kans om naar raves te gaan en gaven ze de voorkeur aan kleinere locaties.
conclusies: Onze resultaten suggereren duidelijk dat rave-deelnemers een hoger “ooit” gebruik van MDMA hebben dan de Japanse algemene bevolking (0,2% gemeld in 2007). MDMA gebruikers zijn diep betrokken bij rave Partijen, en MDMA gebruik kan een groot potentieel hebben om nauwe relaties tussen rave deelnemers te genereren. Daarom kunnen MDMA-gebruikers meer mogelijkheden hebben om toegang te krijgen tot MDMA dan cannabisgebruikers en niet-drugscontroles.
