door Erin Slack / Kodak Slack
nadat ik mijn haar zwart heb gemaakt en naar paniek heb geluisterd! Op de Disco ‘ s eerste album op repeat, heb ik herinneringen aan mijn tijd op de middelbare school. Heb je ooit de dagen van de middelbare school “emo” fase ervaren? “Emo” is een afkorting voor emotioneel, en dang doet dit subgenre echt emotioneel en verdrietig soms. Het valt niet te ontkennen dat de muziek uit deze tijd een effect had op mezelf en collega-ex-emo kids. Het lijkt erop dat tieners nu hebben overgeslagen door die ongemakkelijke fase van hun leven dat ooit was gebaseerd op winkelen bij Hot Topic, Tumblr, en dikke zwarte eyeliner. Deze gaat uit naar de mensen die in dit tijdperk van ineenkrimpen leefden en als je deze tijd niet doormaakte, dan is dit wat je gemist hebt. In de komende weken, gaan we een kijkje nemen bij een aantal van de bands die grote bijdragen hadden aan toen we beweerden dat “het is niet een fase, mam.”
paniek! In de Disco
voordat Brendon Urie pophits als “High Hopes” uitbracht die je zeker al een miljoen keer gehoord hebt voor de middelbare school voetbalwedstrijden, begonnen ze behoorlijk emo. De band, toen het nog een band was, heeft door de jaren heen veel personeelswisselingen doorgemaakt en is momenteel alleen Brendon Urie met minder belangrijke, niet-terugkerende muzikanten. Zo kwamen we op het punt van Death of a Bachelor en High Hopes, met beide albums aantrekkelijk voor een zeer groot, mainstream pop publiek. Laten we beginnen met een kijkje te nemen op hun albums, te beginnen met de eerste.
A Fever You Can ’t Sweat Out
hun eerste album, A Fever You Can’ t Sweat Out, is misschien wel hun beste album op de emo-schaal. Hoewel Brendon Urie absoluut een hekel aan het uitvoeren van “I Write Sins Not Tragedies” nu, de ontrouw verhaal gecombineerd met de vrolijke maar donkere toon en teksten creëerde de band ‘ s eerste hit – waardoor ze een cruciale speler in emo muziek. Ik kan niet over dit album praten zonder de foutloze overgang van nummer naar nummer te vermelden, met name van “But It’ s Better If You Do”naar “I Write Sins Not Tragedies.”De lange songtitels die niets te maken hebben met de tekst (“The Only Difference Between Martyrdom and Suicide Is Press Coverage,” “I Constantly Thank God For Estaban,” etc) zijn een nietje voor dit tijdperk van muziek, gezien ook in Fall Out Boys’ vroege albums, komende volgende week.
Emo Scale Rating: 10/10
Pretty Odd
het tweede album, Pretty. Oneven. in 2008 werd het nummer “Oh how it’ s so been so long ” uitgebracht, drie jaar na Fever . . . we waren bezig met liedjes voor je te schrijven . . . we zijn nog steeds dezelfde band.”Zijn jullie echt dezelfde band? De luisteraar wordt blootgesteld aan” Nine In The Afternoon, ” wat vrolijk en optimistisch is, een heel ander geluid voor paniek! Dit album is de eerste keer dat we Urie en de band zien ploeteren in een meer poppy en vrolijk geluid, weerspiegeld door de albumhoes met heldere bloemen en lichtere teksten. Het is zeker een betoverend en nostalgisch album, maar het omvat niet de gebruikelijke Emo standaarden van verdriet en stoere emoties.
Emo-Schaal: 6/10
ondeugden & deugden
gelukkig kreeg de band hun emo-geluid terug op ondeugden & deugden, en dook meteen in op “The Ballad Of Mona Lisa”, dat klinkt alsof het van hun eerste album zou kunnen komen. “Let’ S Kill Tonight, “en” Hurricane ” zijn fantastische voorbeelden van de band aantrekkelijk voor de fans die hield van Fever. Het album begint sterk, maar duikt langzaam weer terug in het trage en zachte geluid dat paniek kreeg! Problemen met knap. Oneven. Er zijn vooral sterke emo tracks maar het is duidelijk dat het nu-duo van Brendon Urie en Spencer Smith de twee verschillende klanken van vorige albums wil combineren.
Emo-Schaal: 7/10
Too Weird To Live, Too Young To Die
het laatste album dat volgens mij op de emo-schaal staat, is Too Weird To Live, Too Young To Die, dat zich sterk richt op relaties en persoonlijke ervaringen van Urie zelf. Het valt niet te ontkennen dat dit album beïnvloed is door hiphop en elektronische muziek, maar het raakt de belangrijke delen van emoties. Hoewel “This Is Gospel” veel tijd kreeg op mainstream platforms, zijn er veel ondergewaardeerde nummers op het album. “Miss Jackson, “”Girls That You Love,” En “Girls / Girls / Boys,” versmelten verschillende aspecten van de eerder genoemde genres om echt geweldige jams te creëren. Het album eindigt met “The End of All Things”, geschreven voor Urie ‘ s vrouw, maar misschien ook een ode aan paniek! afscheid nemen van de emo punk sound en recht in duiken om te pop in hun volgende albums. Dit is over het algemeen een goed emo album maar het zet de band op om hun geluid in de toekomst drastisch te veranderen.
Emo Scale Rating 8/10
Death of a Bachelor
het volgende album dat eraan komt is Death of a Bachelor. Alle bandleden zijn weg, waardoor Brendon Urie creatieve vrijheid en ruimte krijgt om de schijnwerpers te accepteren. Het succes van dit album is gebaseerd op pakkende en repetitieve teksten. Zowel ” Crazy = Genius, “als” The Good, The Bad and The Dirty ” doen hun best om de emo scene aan te spreken, maar de wanhoop is duidelijk. Ja, dit album is goed, en bands veranderen en evolueren. Echter, Ik denk dat elk nummer is geschreven met de bedoeling om een beroep te doen op zoveel mogelijk mensen en niet put uit emotie genoeg.
Emo-Schaal: 4/10
Pray For The Wicked
het meest recente album van Panic! is bidden voor de goddelozen, met de hit “High Hopes.”O jee, waar mijn hoop helemaal niet vervuld werd. Dit is pure pop en teleurstellend voor de fans die deze band door de jaren heen hebben gevolgd. Het is over het algemeen een aangenaam album, maar ik vind het respectloos dat het platenlabel het album uitbrengt onder de naam Panic! In De Disco. Dit is geen paniek! album. Het is een Brendon Urie album dat onder zijn naam had moeten verschijnen. Urie ’s indrukwekkende vocalen en repetitieve beats maken de nummers aantrekkelijk, maar de focus ligt op Urie’ s succes, niet op emoties. Het is interessant dat succes de focus van dit album is als dat succes gebaseerd is op het genre dat Urie in zekere zin de rug heeft toegekeerd.
Emo-Schaal: 3/10
al met al heeft de oprichting van emo muziek Brendon Urie en paniek geholpen! Op de Disco groeien naar roem en uiteindelijk pop. Hoewel er momenten waren dat de band risico ‘ s nam, wees elk album op zijn minst op het emo genre waarin ze oorspronkelijk begonnen. Een ding dat hen succesvol heeft gemaakt is dat ze geëvolueerd samen met hun publiek. Als het publiek volwassen en veranderd, paniek! werd volwassen en veranderde. Het is gewoon zo dat de verandering voor zowel de band als de luisteraars goed uitpakt. Dit concept is gebruikelijk bij veel verschillende artiesten en we zullen de trend in de komende weken verkennen met Fall Out Boy coming up next.
