biografie:
in een tijd dat Canada niet bekend stond om zijn talent in de atletieksport, was Henry “Harry” Winston Jerome een echte pionier. Hij maakte zijn olympische debuut op Rome in 1960 als de 100m co – wereldrecordhouder en een medaillefavoriet. Jerome was aan de leiding in de eerste 100m halve finale toen hij scheurde zijn hamstring niet in staat om te eindigen en werd verpletterd om te worden uitgeroepen tot een “opgever” met niet genoeg moed om de uitdaging van de zware concurrentie het hoofd te bieden. Hij werd ook uitgeschakeld in de eerste ronde van de 4x100m estafette samen met Canadese teamgenoten Lynn Eves, George Short en Terry Tobacco.Door Tokyo 1964, Jerome had zijn teleurstellende resultaat in Rome 1960 en een bijna carrière einde volledige quadriceps tear in 1962 overwonnen. Hij won zijn halve finale op de 100m en in de finale legde hij zijn critici het zwijgen op toen hij in 10,25 seconden de bronzen medaille veroverde, slechts twee honderdsten van een seconde van zilver. Op de 200m in Tokio 1964 finishte Jerome net buiten het podium als vierde. Hij was nu in een gerespecteerde plaats tussen de rangen van ‘ s werelds snelste mannen.Op zijn derde en laatste Olympische Spelen in Mexico City 1968 eindigde Jerome als zevende op de 100m, waar de tweede tot de zevende plaats een algemene finish was, slechts gescheiden door 0,16 seconden. Hij werd uitgeschakeld in de kwartfinale van de 200m.Tijdens de British Empire and Commonwealth Games van 1962 scheurde Jerome zijn hele linker quadricepsspier. Niet zeker of hij ooit nog zou lopen, Jerome gaf niet op, en het succes in Tokio 1964 was de eerste belangrijke stap op de comeback pad naar zijn atletiek glorie. In 1965 won hij de 100m bronzen medaille op de Summer Universiade, en goud op de Gemenebestspelen 1966 en de Pan-Amerikaanse Spelen 1967.Jerome zette zeven wereldrecords in zijn carrière, de eerste op de nationale kampioenschappen van 1960 in Saskatoon (10,0 seconden voor de 100m). Van 1963 tot 1966, Jerome gehouden of geëvenaard vier 100m / 100 yards wereldrecords gelijktijdig. Er waren vijf records in de 100m / 100 yards, een over 60 yards indoor, en een als lid van de Universiteit van Oregon 4x100m estafette team dat het wereldrecord van 40,0 seconden in 1962. Jerome was een van de weinige mannen die zowel de 100m-als de 100 yard-streepjesmerken tegelijkertijd in de jaren 60 had.
Jerome was de eerste van vijf kinderen in een familie die zich vestigde in Vancouver. Een allround atleet, hij blonk uit in Voetbal, Voetbal en honkbal, pitching twee no-hitters op de middelbare school. Zijn natuurlijke snelheid bracht hem uiteindelijk op 17-jarige leeftijd naar het baanteam. Op 18-jarige leeftijd was Jerome de eerste loopster in 31 jaar die Percy Williams’ Canadese record verbrak in de 220 yard dash. Zijn afstuderen in 1959 van North Vancouver High School, Jerome accepteerde een sportbeurs aan de Universiteit van Oregon in Eugene, waar zijn coach was de grote Bill Bowerman (Nike medeoprichter) die zelfs handgemaakt veel van Jerome ‘ s racing flats. Tijdens het breken van wereldrecords op de baan, Jerome werd ook gewerkt aan een Master ‘ s degree in lichamelijke opvoeding. Onderweg kreeg hij de kans om Canadees te voetballen bij de Montreal Alouettes, maar weigerde.De grootvader van Jerome, John” Army ” Howard, was in de jaren 1910 de beste sprinter van Canada geweest. In 1959, Jerome herhaald in grootvaders prestatie op nationals, terwijl zijn zus Valerie, ook een 1960 Olympiër, won de 60m, 100m en verspringen. Na Mexico City 1968 stopte Jerome met de competitie en wijdde zijn leven aan sportmogelijkheden voor de Canadese jeugd. Als mentor en inspiratie voor Canadezen, Jerome werkte in het Federale Ministerie van Sport en ontwikkelde British Columbia Premier ‘ s Sport Awards programma om jongeren aan te moedigen om te streven naar hun eigen atletische dromen. Ter ere van hem wordt de “Harry Jerome International Track Classic” jaarlijks gehouden in het Swangard Stadium in Burnaby, Brits-Columbia. De Black Business and Professional Association (BBPA) organiseert jaarlijks de “Harry Jerome Awards” om leden van de Afrikaans-Canadese gemeenschap te erkennen. Jerome werd opgenomen in de Canadian Olympic Hall of Fame in 1963, Canada ’s Sports Hall of Fame in 1971, kreeg de Order of Canada in 1973 en Canada’ s Walk of Fame in 2001. Voor zijn uitstekende atletische prestaties, Jerome werd uitgeroepen tot British Columbia ‘ s male athlete of the 20th century. Hij kreeg een aanval in 1981 en is nooit volledig hersteld. In 1982, nam een hersenaneurysma plotseling zijn leven toen hij slechts 42 jaar oud was.
