de wereld is niet zoals hij zou moeten zijn.Deze verklaring resoneert met ons als fatsoenlijke mensen die alle onvolkomenheden van onze samenleving observeren–armoede, geweld, oorlog, ongelijkheid, racisme, ziekte, hebzucht, onrecht. We weten dat het waar is. Maar weten we dat de uitspraak ook de essentie van het Jodendom uitdrukt?In feite is het Jodendom bijna overgevoelig voor alles wat verkeerd is in onze wereld, en is het vooral bezig met het herstellen ervan. Dit impliceert sociale verandering. Tikkun olam, om de wereld te herstellen, om de wereld rechtvaardiger te maken, is een Joods mandaat. Het jodendom is van mening dat niet alleen individuen het vermogen hebben om verandering in gang te zetten, maar dat ze ook een verplichting hebben om dat te doen. Het verhaal van het begin van het Joodse volk, dat wordt verteld in de Thora, is een verhaal van verandering: de transformatie van sceptische, rondtrekkende individuen in een samenhangende, heilige, rechtvaardige gemeenschap. (Dus dat is waar de Torah over gaat!)
de vraag naar sociale verandering is voor velen een van de meest dwingende aspecten van het Jodendom omdat het een van de meest concrete manieren is om de relevantie van het Jodendom voor ons leven te begrijpen. Het geeft ons een duidelijk doel en een duidelijke rol.
we moeten de wereld maken zoals hij zou moeten zijn.
we hebben het niet over tzedakah, het rechtschapen geven van geld aan mensen in nood. Tzedakah is goed en noodzakelijk. Maar we hebben het over actie, en niet alleen over onze eigen actie, maar ook over het aanzetten tot actie van anderen. Actie, zodat op een dag, tzedakah is niet langer nodig omdat de samenleving voorziet genoeg voor ieders welzijn. We hebben het over het onderzoeken van problemen, het uitspreken, het ondertekenen van petities, demonstreren, huizen bouwen, ziekten genezen, zorgen voor gezondheidszorg, het ondersteunen van het scheppen van banen, het betalen van leefbare lonen, het minimaliseren van afval, het verwelkomen van vluchtelingen, het pacificeren van gewelddadige neigingen, enz.
overweldigd? Wees niet ontmoedigd! Natuurlijk kan niemand het allemaal. Maar elke persoon kan een deel doen. Martin Buber, een Joodse filosoof uit de 20e eeuw, stelde eens wijselijk voor dat we werken aan de sferen die ons zijn toegewezen. Kies je roeping.
het is hard werken.Het tot stand brengen van sociale verandering dwingt een persoon om verder te gaan dan het zelf en dringt erop aan dat een persoon erkent dat hij of zij slechts een fractie van de grotere structuren in het spel is. Er is een zekere nederigheid betrokken bij het accepteren van iemands eigen onbeduidendheid. Maar er is ook een zekere mate van zelfbelang nodig om te geloven dat iemands eigen handelen een impact kan hebben op de samenleving. Deelnemen aan sociale verandering is deelnemen aan zowel een persoonlijke als een gemeenschappelijke uitdaging.
en een goddelijke uitdaging.
in het jodendom is sociale verantwoordelijkheid geboren uit de verbonden relatie tussen God en de mens. Alle scheppingen van God zijn heilig en deze heiligheid moet worden beschermd. Elke onrechtvaardigheid, elke onrechtvaardigheid, elke mate van ontevredenheid van de kant van een van Gods scheppingen is een schending van hoe God de wereld zag te zijn. De schepping kan worden gezien als het initiëren van een dialoog met de mensheid. Wat we op deze aarde doen is onze poging om God te antwoorden.In Pirke Avot, the Ethics of the Fathers, bijna 2000 jaar geleden geschreven, wordt Joden verteld:” blijf niet afzijdig van de Gemeenschap ” (2: 4). Deze richtlijn roept mensen op om actieve deelnemers te zijn in alle gemeenschappen waarvan zij deel uitmaken. Het vereist dat mensen zich buiten zichzelf uitstrekken, met anderen samenwerken, coalities opbouwen en verantwoordelijk zijn voor elkaar. Dit is een krachtige boodschap. Het vertelt een individu dat niemand in een vacuüm moet leven. Je moet je bezighouden met de wereld om je heen. Het commentaar gaat verder met te zeggen: “Hij die niet toetreden tot de Gemeenschap in tijden van gevaar en moeilijkheden, zal nooit genieten van de goddelijke zegen…Moge deze die zich terugtrok uit de Gemeenschap, niet leven om het comfort van de gemeenschap te zien.”(Rashi en Bartinoro)
het geloof in de noodzaak en het vermogen om verandering in gang te zetten en de wereld te beïnvloeden is onlosmakelijk verbonden met zijn motivator: hoop. Het jodendom ondersteunt een eeuwige visie van een wereld die kan zijn. De zin l ‘Shana haba’ ah b ‘ Yerushalayim, volgend jaar in Jeruzalem, betekent niet alleen dat volgend jaar kunnen Joden fysiek leven in Jeruzalem. Het is gaan betekenen :” we erkennen dat de wereld zoals hij nu is niet is zoals hij zou moeten zijn. Volgend jaar mogen we in een betere wereld leven; een vredige wereld.”Jeruzalem symboliseert het concept van “perfectie”. Het reciteren van deze zin tijdens de Pascha Seder illustreert dat tot op de kern, Jodendom gelooft dat de wereld kan en zal een betere plaats.Het geloof van het Jodendom in de Messias is ook het bewijs van zijn voortdurende hoop. De Messias, vanuit een Joods standpunt, is niet iets wat God eenvoudig aan de wereld schenkt. De Messias wordt verdiend door de mensheid. God brengt het Messiaanse tijdperk tot stand, maar pas nadat de mensheid haar werk heeft gedaan.
dat is een religie waar we trots op kunnen zijn.Julie Chizewer Weill is de coördinator van de institutionele vooruitgang van de Just Congregations van de Unie voor hervorming van het Jodendom.
