hoe Kevin Ashton het Internet of Things

noemde Jeff Elder, 20 augustus 2019

20 jaar geleden had een computerwetenschapper in Londen een titel nodig voor een slide deck-en kwam met een naam die

vastzat twintig jaar geleden zat Kevin Ashton in zijn hokje bij Procter & Gamble ‘ s research and development Office in Egham, Surrey, op slechts 17 mijl van het London Science Museum nu met cybersecurity en tech geschiedenis in de tentoonstelling Top Secret. Op het scherm van zijn IBM ThinkPad laptop stond een PowerPoint presentatie. Het had een naam nodig.

gedurende zes maanden had de 30-jarige informaticus geprobeerd P&G ervan te overtuigen om radiofrequentie-identificatietags en andere sensoren op producten in de toeleveringsketen te plaatsen. De tags en sensoren zouden gegevens genereren over waar de producten waren, of ze waren gescand in een magazijn, of op een plank, of verkocht.

de naam van de presentatie kan van invloed zijn op de voortgang van het project. Hij had het nodig om te knallen.

” ik wist dat ik het woord ‘internet’ erin wilde krijgen, omdat ik dan wat buy-in kon krijgen”, zegt Ashton (hierboven afgebeeld). “Al deze oude, blanke CEO types waren erg enthousiast over het internet, maar op dat moment was het nog steeds gewoon de dot .com revolutie. Het waren allemaal websites. Voor de meeste mensen was het internet nog dial-up. Het Internet was iets wat je kreeg via cd ‘ s van AOL.”(De online gemeenschap America online gaf weg compact discs die gebruikers konden invoegen in hun computers om software te uploaden en lid te worden van dat netwerk.)

“niemand had het over het Internet van iets.”Mensen gebruikten de uitdrukking ‘smart packaging’, maar dat verveelde me”, zegt Ashton, medeoprichter van het Auto-ID Center aan het Massachusetts Institute of Technology, en auteur van het nieuwe boek ” How To Fly A Horse.”

” ik had het over de toeleveringsketen als een ‘netwerk van dingen’, en het Internet als een ‘netwerk van Bits’, en hoe sensortechnologie de twee zou samenvoegen. Toen dacht ik aan een ‘Internet of Things’, en ik dacht, ‘dat is genoeg – of misschien zelfs beter. Het klonk wel goed. Het werd de titel van de presentatie.”

“toen dacht ik aan een ‘Internet of Things’, en ik dacht, ‘dat is genoeg – of misschien zelfs beter. Het klonk wel goed. Het werd de titel van de presentatie.”- Kevin Ashton, over hoe hij het Internet of Things

noemde, ging hij naar een vergadering met een dozijn leidinggevenden van het razor bedrijf Gillette, die geïnteresseerd waren in samenwerking met P&G op het sensor project. (P&G verwierf Gillette later, maar in de jaren negentig waren het afzonderlijke bedrijven.) Hij riep de presentatie op en wat een wereldberoemde zin zou worden begroette zijn publiek:

het Internet der dingen

en het werd opgewacht door … krekels.

” ze vonden het leuk. Het ging goed. Maar vuurwerk verlichtte de hemel niet. De tijd stond niet stil. We hadden de vergadering en toen gingen we allemaal uit eten op King ‘ s Road in Chelsea. Het leven ging door.”

maar het slide deck deed het. “Die vergadering leverde me een vergadering op met een senior executive bij Gillette in Boston, en ze stemden in om mijn onderzoek aan het MIT te financieren.”Dus de titel leefde voort, en Ashton verhuisde naar het Massachusetts Institute of Technology, waar hij medeoprichter en leidde het Auto-ID Center-het onderzoekslaboratorium dat hielp bouwen aan de basis van het Internet of Things.

” ik bleef de presentatie gebruiken.”

de zin werd niet onmiddellijk alomtegenwoordig. “Vijf jaar lang gebruikte niemand de term. Van 1999-2005 verscheen het nauwelijks. Het idee om data te hebben in wat we nu de cloud noemen, was heel nieuw.”

in 2008-2009 kreeg de zin een eigen leven. Dit was deels omdat het Internet of Things zich ontwikkelde en groeide ver buiten een kleine gemeenschap van deskundige computerwetenschappers, en misschien ook om een vreemde reden. In zijn boek schrijft Ashton over de ongelukken die vaak bijdragen aan innovatie. Internet of Things werd een plakkerige zin, gelooft hij, deels vanwege zo ‘ n vreemd en bijna vergeten ongeluk.

Twitter steeg met meer dan 750% in 2008 tot 5 miljoen maandelijkse bezoekers. Het voor de hand liggende acroniem voor het Internet der dingen, “IoT”, was een korte drie letters die weinig mensen voor iets anders gebruikten. Twitter-gebruikers hadden een korte manier nodig om over het Internet der dingen te praten, dus velen begonnen de hashtag #IoT te gebruiken. “We hebben het nooit de IoT genoemd in de beginjaren”, zegt Ashton. “Maar terugkijkend op het, een van de ongevallen die hielp maken ‘Internet of Things’ een slogan was de acroniem IoT, die ongebruikelijk was en echt begon opduiken als een Twitter hashtag.”Twitter search bevestigt dit. Van een straaltje in 2008 tot regelmatig gebruik in 2009 tot geverifieerde gebruikers en uitgevers in 2010, groeide #IoT uit tot een veelvoorkomend Twitter-onderwerp. Tegenwoordig is het Internet der dingen zo ‘ n onderdeel van de taal geworden dat andere mensen het soms proberen uit te leggen aan Ashton. Op een gegeven moment een Los Angeles executive geprobeerd om het ivd uit te leggen aan hem en een groep mensen die wist dat hij bedacht de zin. “En hij had het helemaal verkeerd. Ik probeerde hem voorzichtig te corrigeren, maar hij mansplayed recht over me heen. Ashton staat bekend als” de vader van het Internet of Things ” – de Londenaar die een computerrevolutie uit een kast noemde – maar hij blijft bescheiden over zijn plaats in de geschiedenis. “Weet je,” vertrouwt hij toe. “Het zou grammaticaal zinvoller zijn geweest als het’ het Internet voor dingen.'”

te laat nu. – Misschien nog beter.Top Secret is een tentoonstelling in het Science Museum in Londen van 10 juli 2019 tot 23 februari 2020. Toegang tot Top Secret is gratis (reserveren is vereist). Meer details en informatie vindt u hier.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.