Elaine Lui werd een van’ s werelds meest invloedrijke celebrity roddels door het tonen van een brutale minachting voor de angsten van de showbizz. Wat gebeurt er nu ze bijna zo beroemd is als de sterren die ze spiest?
door Emily Landau / foto door Andrew Soule
Elaine Lui is 40, maar heeft de uitstraling van een 16-jarige, grenzeloze en onbezonnen, haar lichaamstaal gevuld met agressieve oogrollen, giechels en wilde gebaren. Zittend in een groene kamer in de CTV studio ‘ s op Queen West, schrijft ze een post voor haar blog, LaineyGossip, neemt ze een lange trekje van haar e-sigaret, een Bejeweled snuisterij die eruit ziet als een tube lipgloss en een spoor van vanille-geurende damp uitstraalt. Dan klapt ze verder op haar toetsenbord. Het is een drukke dag voor Lui. De Golden Globe nominaties zijn net aangekondigd, en ze worstelt om gelijke tred te houden met de Sisyphean celebrity news cycle. Over een uur, ze is gepland om een aflevering van haar overdag talkshow te schieten, de sociale, en tape interviews te worden gebanked voor eTalk en CP24. Ze krijgt nog een klap van de e-sigaret als haar stylist overgiet haar met haarlak, overspoelt Lui in een giftige wolk van chemicaliën.
die e-sigaret gaat overal waar ze doet, als een visitekaartje en neurotische kruk. Ze zuigt het stiekem op in restaurants, en blaast damp uit haar mond. Als ze opgewonden raakt, zwaait ze ermee rond als een Canada Day sparkler. Op feestjes bungelt het tussen haar vingers terwijl ze achteruit staat en de kamer in de gaten houdt. Ze begon te roken in 2012, stoppen met reguliere sigaretten kort daarna. In een slank, glinsterend pakket, kristalliseert Lui ‘ s paradoxale persona: ze is tegelijk een bubbelige, bitchy, perma-Tiener gossip queen en een sluwe sociale antropoloog met een boog Dorothy Parker humor. Ze polariseert lezers met haar openhartigheid en celebrity partizanship.Mensen houden van Lainey, maar ze haten haar nog meer.
als je “gossip blog” googelt, is de hare meestal de tweede hit, alleen voorafgegaan door Perez Hilton. Het is zo luid en brassy als ze is, een digitale Candyland van Smurf blauw en Barbie roze, met een paar lachende fuchsia lippen nippen van een martini in de hoek van het scherm. Bovenaan elke pagina staat haar dagelijkse hoofdartikel, “Dear Roddps”, een monoloog in vrije vorm over wat er ook in haar hoofd zit—de Oscarnominaties, Chinese Nieuwjaarsrituelen, Mariah Carey ’s nieuwste Instagram-foto’ s. Ze post, gemiddeld, 10 of 12 keer per dag, ongeveer 3000 woorden in totaal, brutaal de beroemdheden ze haat en fluffing degenen die ze liefheeft, aanvulling van de berichten met openhartige foto ’s of rode loper foto’ s die ze verkrijgt van paparazzi agentschappen. Op een recente woensdag speculeerde ze over een mogelijke affaire tussen de acteurs Ewan McGregor (die getrouwd is) en Mélanie Laurent (die niet zijn vrouw is), beoordeelde de rijzende ster van acteur Nicholas Hoult en werkte opgravingen over Rob Ford ‘ s Steak Queen video in een post over Rachel McAdams wandelen haar hond. Het was een typische dag in Lainey land: een hectische pastiche van popcultuur en politiek, kattige boosaardigheid en smakeloze lof, diepgaande reportages en oppervlakkige mijmeringen. Haar proza leest als James Joyce zoals geïnterpreteerd door Mindy Kaling – een scherpe, girly stream of consciousness voor het internettijdperk.
meer dan enige andere bron-tabloids, glossies, zelfs de meest formidabele publicisten—bestuurt de blogosfeer het sterrenstelsel van 2014. Vorig jaar, weekly celebrity magazines leed een steile daling van de verkoop van Kiosk: mensen daalde met 14 procent, Us Weekly met 12,9 procent en leven en stijl met 17,7 procent. Bloggers zoals Lui melden hetzelfde nieuws, alleen sneller en in grotere hoeveelheden. In tegenstelling tot de traditionele verkooppunten, de blogosfeer draait in real time, werkt op een oneindige feedback lus van sterren waarnemingen, insider tips en de vraag van de lezer.
in the taxonomy of gossip blogs, Perez Hilton is de stront-verstoorder, spotten op zijn onderwerpen en taggen hun foto ‘ s met onzedelijke graffiti. Jared Eng van Just Jared is de slijmbal, die op schattige nieuwe koppels en celebrity babies kookt. En Lainey Lui is de koningin der filosofen. Ze deconstrueert de kunst van beroemdheid, onthult de achterkamertjes en institutionele hiërarchieën, en positioneert die elfengestofte halfgoden als symbolen van onze waarden, vooroordelen en obsessies. Van de duizenden bloggers die op het Internet rondsluipen, is ze naar de top gestegen door een mix van roddels, schaamteloze meningen en handelsmerk kattenkwaad te leveren die lezers onweerstaanbaar vinden. Toch zijn haar berichten zo moeiteloos, zo luchtig conversationeel, je kunt Lui ze praktisch horen spreken tijdens cocktails, haar klinkers uitstrekken en knetteren met Valley Girl vocal fry. “Mijn doel is om een directe discussie met lezers te hebben”, zegt ze. “Ik bedoel, ik ben zoals zij zijn. Ik wil alleen maar onzin over deze mensen praten.”
Lui heeft haar merk gebruikt in een uitgebreide media-footprint: sinds 2006 is ze etalks red carpet reporter, een optreden dat haar naar Cannes, Sundance, de Super Bowl en de Oscars stuurt. Haar eerste boek, Listen to the Squawking Chicken, komt deze maand uit. Vorig jaar verhuisde ze terug naar Toronto na 13 jaar in Vancouver om deel te nemen aan de social, een talkshow overdag. Als je langs Queen West loopt, grijnst haar gezicht naar je vanaf een billboard van zes meter.
Bernard was vastbesloten om zijn dochter een goede opleiding te geven. Nadat hij hoorde dat de Toronto French School de beste in de stad was, werkte hij nachtdiensten en weekenden om genoeg geld te besparen voor collegegeld. Lui geeft hem de eer haar arbeidsethos te bevorderen.Tijdens haar ambtstermijn bij TFS was ze een van de weinige Aziatische kinderen. Ze zag overal blanken: op school, op TV, in tijdschriften. “Ik wilde blank zijn”, zegt ze. “Ik wilde geen rare lunches hebben.”Deze dagen gebruikt Lui haar blog om de fijne kneepjes van feng shui en de Chinese dierenriem te analyseren, de obsessies van de mainlanders met Franse luxe goederen en Hollywood’ s uitsluiting van Chinese acteurs uit het sterrenstelsel. Haar moeder is ook een belangrijk personage in LaineyGossip. Lui noemt Judy de Chinese krijsende kip—het is een letterlijke Engelse vertaling van haar bijnaam uit haar kindertijd, Tsiahng Gai, die ze verdiende vanwege haar schelle stem.
Lui studeerde Frans en geschiedenis aan Western en nam na zijn afstuderen een baan aan bij Rogers, waar hij werknemers trainde om internetverbindingen te installeren. In januari 2000 hield ze een seminar in Vancouver, waar ze Jacek szenowicz ontmoette, een knappe, slaperige Rogers manager die was ingeschreven in een van haar sessies. Hij begon een relatie met Lui via e-mail. Na vijf maanden van lange afstand dating, en 14 real-life dagen samen doorgebracht, Lui verhuisde naar Vancouver en in met Szenowicz. In november 2001 trouwden ze.
Lui en Szenowicz besloten geen kinderen te krijgen—deels omdat ze zich konden concentreren op hun carrière, vooral omdat ze die niet wilden. “Dat doe ik niet om alle ‘oppervlakkige’ redenen”, schrijft ze in haar boek. “De tijd, het offer, mijn carrière, het verlangen om te reizen zonder zich zorgen te maken over afhankelijke personen, de vrijheid om uit te slapen, om geld uit te geven aan mezelf.”Ze is rankled door het idee dat haar leven op de een of andere manier incompleet zal zijn zonder kinderen—een onderwerp dat vaak op LaineyGossip komt, waar ze bekritiseert beroemdheden als Jessica Simpson, die haar baby foto’ s verkocht aan mensen. “Ik hoor het de hele tijd. Je zult het niet begrijpen, Lainey, totdat je een kind hebt.’Het is alsof ik nooit kan worden gerealiseerd als een persoon, als een vrouw,” vertelt ze me. “Als ik dat gevecht moest hebben, zou ik kunnen zeggen dat ik net zoveel van mijn blog Hou als jij van je kind.”
als haar blog haar baby is, dan was haar nieuwsbrief de zygote. In 2002 verhuisde Lui tijdelijk terug naar Toronto om voor haar moeder te zorgen, die een niertransplantatie nodig had. Lui en haar collega ‘ s deelden een fixatie van beroemdheden, en toen ze vertrok, beloofde ze hen dagelijks updates te sturen via e-mail. In dat pre-blog Pleistoceen, ze kreeg al haar scoops van message boards en forums, bevolkt door de industrie insiders en paparazzi. Lui ‘ s dagelijkse e-mails begonnen te gaan viral voordat iemand wist wat viral was, en al snel de distributielijst was honderden mensen lang, dan duizenden. Ze keerde terug naar Vancouver en nam een positie aan als development officer bij Covenant House. Overdag hielp ze de daklozen, ‘ s nachts gaf ze Britney en Bennifer. “Toen ik voor het eerst begon, was mijn snarky toon een reactie op de entertainment nieuwsshows en de People magazines, die altijd zo veilig en saai waren. Ik wist dat mensen het fineer van onzin wilden afpellen, ” zegt Lui. In December 2004 schakelde ze over naar het blogsysteem, nadat haar abonneelijst was gestegen tot meer dan 3000 namen. Haar e-mailserver crashte elke dag.Toen haar blog in een stroomversnelling kwam, begon Lui partij te kiezen en favorieten te spelen. Hoe dieper ze zich onderdompelde in de wereld van beroemdheden, hoe meer geobsedeerd ze werd met hypocrisie en kunstgrepen van de industrie. Ze ontwikkelde een gimmick, branding zichzelf als een eigenwijs luidruchtig. Lui sloeg de filmindustrie voor het gettoizeren van Aziatische en zwarte acteurs. Ze berispte vrouwelijke sterren als Jennifer Garner voor het opofferen van hun carrière om de roem van hun echtgenoten te ondersteunen. Ze lachte naar reality-tv-sterren omdat ze dezelfde rode tapijten liepen als A-listers. Tegelijkertijd wakkerde ze controverse aan, maakte haar lezers boos en plaatste zichzelf, haar vrienden, haar moeder en haar gewaagde meningen in elke post. Al snel kwamen de lezers niet voor de roddels, maar voor Lainey.
om haar scoops te vinden, verzamelde ze een web van Hollywood-bronnen. “Iedereen denkt dat roddelen betekent dat je geen geheimen kunt bewaren, maar het is eigenlijk het tegenovergestelde”, zegt ze. “Ik verdien vaak hun vertrouwen door niet te rapporteren wat ze me vertellen. Het is een kwestie van ergens op zitten en wachten op iets groters.”Sasha Tong, een goede vriend en eTalk producer die mode en advies posts schrijft voor LaineyGossip, is voortdurend smeken Lui om haar contacten te onthullen. “Ik wou dat ik haar geheimen kende! Ze is ongelooflijk Beschermend, ” zegt ze. De meeste van Lui ‘ s contacten hebben informatie uit de eerste hand over Beroemdheden; het zijn stafleden, chauffeurs, stylisten, paparazzi. Ze ontmoet hen door haar werk op de site en TV-show, op pers junkets en red carpet events. “In deze situaties ontmoet ik vaak een volslagen vreemde en we zullen een band hebben over onze wederzijdse verveling”, legt ze uit. “Dan zullen we elkaar blijven tegenkomen op verschillende evenementen en misschien beginnen te roddelen een beetje over beroemdheden die we hebben ontmoet. Het groeit vanaf daar.”Soms sturen ze tips in de hoop dat ze op een dag de gunst terug zal keren door een primeur van haar eigen door te geven. Ze zegt dat ze nooit heeft betaald voor een fooi.
als ik haar vraag naar het zakelijke einde van haar operatie, veinst ze cluelessness en benadrukt ze dat het enige waar ze om geeft de roddels zijn. In werkelijkheid is haar klim naar de top het resultaat van een zorgvuldig berekende strategie. “Ze creëerde een merk dat niet was gekoppeld aan een traditionele media-outlet,” zegt De voormalige nationale post roddel columnist Shinan Govani. “Mensen als Lainey, Perez Hilton en Andrew Sullivan zullen herinnerd worden als de godfathers van het internettijdperk.”
naarmate de site groeide, werkte Lui samen met Uptrend Media, een Canadees bureau dat zich toelegt op online adverteren. “Ze waren net als ik—jong, Boetiek, hongerig. Ik was echt optimistisch, ” zegt ze. Uptrend verzamelde marktonderzoek op Lainey ‘ s Lezers, en vond ze waren meestal stedelijke vrouwen met een huishouden inkomen van meer dan $ 100.000 per jaar. Ze gebruikten die informatie om vroege adverteerders te lokken zoals Procter en Gamble, en Johnson en Johnson, en deelden de inkomsten met Lui.Szenowicz nam ontslag bij Rogers om op Lui ‘ s site te werken. Hij zegt dat het verkeer van de site stijgt gestaag gedurende de ochtend en pieken tussen de middag en 14 uur. “Op dat moment zien we Torontoniërs lezen tijdens hun lunchpauzes terwijl west coasters hun dag beginnen met een kopje koffie aan hun bureau.”Lui schrijft ongeveer 85 procent van de inhoud op haar website, maar huurt haar vrienden in om dingen te dekken waar ze geen expert in is—ze heeft vier of vijf vaste schrijvers die post op modetrends, fitness tips, Advies en TV-samenvattingen.
Lui en Szenowicz werkten een deal uit om aangepaste content te maken voor de op de website geà ntegreerde advertentieuitrollouts die productverkoop koppelen aan Lui ‘ s merk. “De site was vrijwel onmiddellijk winstgevend”, zegt Szenowicz. “Tegen de tijd dat we begonnen met de verkoop van reclame, hadden we al een aanzienlijk publiek dat we konden monetiseren.”Hun eerste geïntegreerde campagne was voor SoftLips, waarin Lui hield een guess-the-celebrity-lips wedstrijd, gesponsord door de make-up bedrijf. Ze werkten samen met Procter and Gamble om een tijdschrift-stijl celebrity look boek te maken. Andere aangepaste content adverteerders zijn American Express, die Lui betaalt om gesponsorde berichten te schrijven in haar eigen Brutale idioom, en VitaminWater, die heeft gesponsord Faculteit van Celebrity Studies, een reeks van Lui lezingen over celebrity cultuur die speelde in uitverkochte stops in heel Canada.
Lui ’s lezers—ze noemt ze” The gossip collective ” – worden onder u verspreid, verborgen in het volle zicht als slapende agenten. Het zijn je vrienden, je dokters, je hondenwandelaars, de mensen op het werk die schuldig hun browservensters minimaliseren als je ze betrapt op het controleren van haar site. Degenen die ik ken laten Lui ‘ s naam terloops in een gesprek vallen, alsof het over een gemeenschappelijke vriend gaat. De meest vurige fans behoren tot een Facebook-groep genaamd ” Lainey Lurv!”waarvan 5000 leden afkomstig zijn uit Heel Noord-Amerika. Ze spreken de taal van Lainey, een argot bezaaid met neologismen Lui gebruikt op haar site: “Granny Freeze,” een bijnaam voor de Botox-verwoest Nicole Kidman; “Ebola Hilton,” ook wel bekend als Parijs; “misschien gaybe,” verwijzend naar verdachte Hollywood kast gevallen.Lezers die van Lui houden, sturen fanmail en links naar virale video ‘ s. Degenen die haar haten, hebben de neiging om voor de halsslagader te gaan. “Ja, ik ontvang veel haatmail”, zegt ze afwijzend. “Een deel ervan is attent. Een deel ervan is ronduit komisch.”In de late jaren 2000, tijdens het hoogtepunt van de Twilight Rage, Lui ontving duizenden kwaadaardige berichten nadat ze de dialoog van de boeken bespotte en speculeerde dat Robert Pattinson en Kristen Stewart, de sterren van de serie, waren betrokken bij andere mensen. Fans schreven haar gemeenheid toe aan haar Chinese achtergrond, suggereerden haar bitterheid kwam voort uit een ongelukkig huwelijk en beschuldigden haar zelfs van samenspannen met de filmstudio om Pattinson en Stewart ‘ s On-set romance te verdoezelen. Jaren later trollen de Twihards haar nog steeds. Ze trekt haar iPhone en laat me een e-mail van de vorige week die luidt, “Stop met haten op Kristen Stewart je lelijke spleetoog teef.”Ze snuift. “Dat was leuk.”
Google haar naam en je zult talloze commentatoren vinden die haar werk neerslaan en haar gezag ondermijnen: “Negeer alles in deze post, want Lainey weet niets.”Sommige van haar critici berispen haar voor het spelen van favorieten met beroemdheden, anderen voor haar informele, jeugdige toon, weer anderen voor het bestendigen van de lowbrow muck van beroemdheden roddels. Eerlijk genoeg. Lui, die zeker haar deel van de aanval posten heeft geschreven, haalt de haat af. “Het is onderdeel van het leven op het Internet”, zegt ze. Als ze zoveel zenuwen heeft, denkt ze dat ze iets goed doet.
vorig jaar was Lui ‘ s meest productieve tot nu toe: ze blogde overdag, schreef ‘ s nachts Listen to the Squawking Chicken en verscheen elke weekdag op TV. Ze sprong van Internet naar televisie en uiteindelijk, circuitmatig, om te printen. Het boek, gestructureerd als 10 lessen van haar moeder, is karakteristiek intiem maar expansief, met behulp van hun onrustige, tedere relatie als een toegangspunt in grotere discussies over de immigrantenervaring, generatieoorlog, familie en feminisme.In 2011 werd bij Lui ‘ s moeder een zeldzame aandoening vastgesteld, POEMS genaamd, een syndroom dat de zenuwen, klieren en organen beschadigt en vaak myeloom veroorzaakt. Ze was tijdelijk verlamd vanaf de nek naar beneden, en Lui zorgde voor haar. “Het was mij een eer om voor mijn moeder te zorgen. Ik heb haar gevoed. Ik heb haar gewassen. Ik hield haar vast, ” zegt ze. “Het is een verschrikkelijke ervaring geweest, maar om door mijn acties, door haar kont af te vegen, te kunnen zeggen hoeveel ik van haar hou—dat is mijn eer en mijn voorrecht.”
het boek maakt deel uit van Lui ‘ s voortdurende campagne om haar expertise verder te diversifiëren dan Beroemdheden, een missie die ook het sociale omvat. Dat project ontstond vorig jaar toen CTV besloot om een dagelijkse talkshow te produceren naar het voorbeeld van The View. Na een langdurig auditieproces, vol met screen tryouts en chemie testen met potentiële collega-hosts, Lui werd gegoten naast CP24 anker Melissa Grelo, eTalk verslaggever Traci Melchor en relatie expert Cynthia Loyst voor een live panel show die beroemdheid en expert interviews, lifestyle segmenten en vriendin gab tijd mengt. Toen Lui de baan kreeg, kochten zij en Szenowicz een huis—hun eerste—op het strand, een knusse semi met een kleine tuin voor hun beagles, Marcus en Barney. Toen ik haar vroeg waarom ze het strand koos, aarzelde ze niet. “Hond. We moesten ergens met veel groene ruimte, in de buurt van het water, waar de mensen waren hondvriendelijk. Plus, er zijn veel scholen, wat betekent dat ze in het weekend rond de velden kunnen rennen.”Zelfs mensen zonder kinderen willen een goed verzorgingsgebied.
elke dag om 13 uur, de vier vrouwen van de sociale besteden een uur kletsen over onderwerpen als besnijdenis, ouderschap, seks en relaties—klassiek uitzicht grondgebied. Lui heeft de neiging om te spelen The brat: op een vakantie episode vorig jaar, terwijl haar co-hosts scrambled om glittery snoeptafels te regelen, Lui stond werkeloos door, munching Christmas cookies en regisseren van de actie. Ze zeurt regelmatig dat ze liever pyjama ‘ s draagt dan de motorjassen en jeans die ze selecteren voor haar garderobe. Maar ondanks haar petulance, is het duidelijk dat Lui de slimste persoon in de kamer is. Ze praat rondjes rond haar co-hosts, out-argumenteren, out-denken en out-schreeuwen hen.
de Lainey die we op eTalk zien heeft een andere persona dan de Sissing Hedda Hopper die we online lezen. Haar stem is slanker, bijna muzikaal, die de ritmes en cadensen van Mary Hart weergeeft. Haar verslaggeving is gewoon een beetje te zoet. Lui geeft toe dat ze moet voldoen aan eTalk ‘ s zachtere benadering van entertainment nieuws, maar dringt erop aan dat ze nog steeds trouw aan zichzelf en haar merk. “De producenten weten dat als ze me bijvoorbeeld naar Paris Hilton zouden sturen, ik het op mijn manier zou doen.”
meestal vermijdt ze echter direct contact met beroemdheden. Een vriend van mij die het TIFF-circuit werkt en Lui in actie had gezien, merkte op dat terwijl de meeste verslaggevers direct sterren benaderen op feestjes, voorzichtig naar hen toe sidling en fawning, Lui terug staat en observeert. Ze herinnert zich een Soho House party in 2011, waar de gastenlijst opgenomen George Clooney, Keira Knightley, Bono en Jon Hamm. “Lainey had geen verlangen om vrienden met hen te worden, maar ze merkte alles op.”De resulterende post was een zorgvuldige karakterstudie over hoeveel Clooney leek te houden Ewan McGregor, en hoe C-lister Emile Hirsch gemonopoliseerd Clooney voor 15 minuten, klampte zich vast aan zijn zijde en smarmy zuigen. Lui meldde soortgelijke machinaties op het Weinstein Oscar-feest van vorig jaar. “De elite bezette de binnenste kamer,” legde ze uit, “maar TV-sterren, mensen als Emmy Rossum, moesten buiten wachten.”Lui is zo veel een deel van het ecosysteem als de beroemdheden ze schrijft over—ze werkt met publicisten en studio’ s, deelt lucht met Angelina en Gwyneth, dan gebruikt haar intel om de Hollywood idioom online sociologiseren.Begin januari ontmoette ik Lui voor een diner in een Italiaans restaurant in Parkdale. We deelden octopustentakels en agnolotti terwijl Lui haar e-sigaret aantrok, nerveus met haar ogen fladderde, alsof ze bang was gepakt te worden. “Mag ik dit hier wel doen?”Ze keek naar een tafel op het banket, bezet door een twintigkoppel en de boomer-ouders van het meisje. “Hoe lang zijn ze al samen, denk je?”vroeg ze met een lage stem. We waren het erover eens dat ze rond de zes maanden waren en de volgende 10 minuten de actie speelden.
rond de tijd dat de rekening arriveerde, trilde haar telefoon op tafel. Ze pakte het op, tikte op het scherm en hief haar wenkbrauwen op. “Hmm,” zei ze. “Ik kreeg een tip.”Ik beloofde de details te blokkeren totdat ze het op haar blog plaatste. “Weeeeeeeellllll,” ze geplaagd, en eindelijk toegeeflijk, leunen in te fluisteren dat Taylor Swift werd gerucht te zijn dating de 23-jarige miljardair SnapChat oprichter Evan Spiegel. Haar ogen flikkerden opgewonden. “Dit is groot. Taylor Swift!”Tegen het einde van de week was het nieuws op LaineyGossip, maar voor een paar dagen was het ons geheimpje.
