In Memory of Anna Frutiger: Her Blood Clot Story

Anna Frutiger belichaamde hersenen, schoonheid, mededogen, atletiek, en als zodanig, leek het beeld van gezondheid terwijl ze leefde haar droom om tandarts te worden. Niemand had verwacht dat een bloedstolsel haar droom zou beëindigen, en het leek onvoorstelbaar dat Anna op 20 mei 2010 overleed aan een longembolie (PE) als gevolg van een niet gediagnosticeerde diepe veneuze trombose (DVT), een maand na haar 23ste verjaardag.

Anna voelde pijn achter haar knie en in haar kuit vier maanden voordat ze stierf, en ze schreef haar pijn toe aan de stress en de belasting van de training voor een halve marathon of een spiertrek. Haar vrienden op de tandartsschool merkten op dat ze hinkte, en Anna was zich ervan bewust dat ze kortademig werd wanneer ze rende.

toen de pijn in haar benen bleef aanhouden, zag Anna een orthopedisch chirurg die geen verwonding vond die op spiertrekkingen wees. Na een grondig onderzoek van haar medische geschiedenis, vermoedde haar arts een bloedstolsel in haar onderbeen. Anna ‘ s enige bekende risicofactor was dat ze een derde generatie anticonceptiepil nam. De resultaten van een echo/Doppler van haar been waren negatief voor DVT. Bij een follow-up van dat onderzoek 3 weken later, haar been was normale vorm en grootte, en ze niet langer voelde geen pijn in het been. Als gevolg daarvan ontsloeg haar dokter haar.Na haar eerste eindexamen aan de Universiteit van Pittsburgh School Of Dental Medicine, reisde Anna veel, en vloog zes uur in twee opeenvolgende weekenden, daarna ging ze naar vrienden in New York City de volgende twee weekenden, die een busreis van acht uur met een halte van tien minuten. Anna klaagde dat ze niet gemakkelijk kon ademen toen ze boodschappen naar haar appartement bracht direct na de busreis. Ze vertelde haar ouders dat haar symptomen waarschijnlijk stress–gerelateerd waren, omdat de vakantie voorbij was, en de eisen van school werden hervat.De volgende ochtend belde Anna haar beste vriendin om haar naar school te brengen omdat ze zich erg zwak voelde en niet dacht dat ze alleen kon lopen. Ze wilde zichzelf naar de les duwen, omdat ze die dag twee quizzen had. Anna stortte in op het gazon buiten haar appartement na het lopen naar beneden, en een black-out voor enkele seconden. Haar vriend belde 911 en een ambulance arriveerde binnen enkele minuten. Anna was toen bij bewustzijn en vroeg haar vrienden om haar ouders in Michigan te bellen.

Anna bereikte de eerste hulp, maar kreeg een hart-en ademstilstand enkele minuten nadat ze aankwam. Ze werd onmiddellijk naar de operatiekamer gebracht om te proberen de enorme bloedstolsel los te maken die haar enorme PE veroorzaakte. De komende twee dagen werkte een team van artsen en verpleegkundigen de klok rond om Anna in leven te houden in de hoop dat er een wonder zou gebeuren, iets wat haar familie en vrienden met heel hun hart verlangden. Haar familie was twee dagen later euforisch, omdat ze ‘ s nachts haar armen bewoog, en hun hoop was dat ze uit haar coma zou ontwaken. Hun hoop werd bijna onmiddellijk vernietigd toen de neurologische tests aantoonden dat ze geen hersenactiviteit meer had. Anna ‘ s familie moest de pijnlijke beslissing nemen om het levenssysteem te verwijderen.Ondanks hun verdriet kozen ze ervoor om Anna ‘ s organen te doneren. Anna gaf leven aan een ander, dus blijft leven geven, zelfs na haar dood.

haar artsen testten onmiddellijk haar familie en vonden geen genetische bloedstollingsstoornissen. Uit haar autopsie bleek dat Anna niet vatbaar was voor bloedstolsels. Het lijkt erop dat de anticonceptiepil en haar geconcentreerde reizen in een maand haar grootste risico op stolling waren.Hoewel Anna afgestemd was op haar gezondheidstoestand, vermoeden 23-jarigen niet dat er iets fataal dreigt te brouwen, en ze heeft waarschijnlijk geen verband gelegd tussen haar anticonceptie en pijn in haar benen of de mogelijkheid van een DVT. Hoewel haar dokter een bloedstolsel vermoedde, zag hij haar als een laag risico. Bovendien is de echografie/Doppler test effectief voor DVT diagnose slechts 3 van de 10 keer. Haar familie gelooft sterk dat Anna had en ze hadden het bewustzijn en de kennis van de risicofactoren en tekenen van DVT in de maanden voordat Anna stierf dat ze zou kunnen leven vandaag.Anna hield van haar vrienden en familie met elk greintje van haar wezen en gaf altijd 110% aan anderen, ongeacht wat er op het spel stond. Twee van haar beste vrienden, Sally Vitez en Michael Ratajczyk, fundraiseerden voor de Nbca/ Stop The Clot® door respectievelijk een marathon en een halve marathon te lopen ter nagedachtenis van Anna.

zij hebben meer dan 7.000 mensen bijeengebracht om de bekendheid met DVT te bevorderen. Anna ‘ s familie deelt haar verhaal om te laten zien dat een bloedstolsel iedereen kan overkomen, op elke leeftijd en op elk moment, en dat het bewustzijn van tekenen en symptomen van DVT en PE helpt levens te redden. Anna ‘ s verhaal heeft al het leven gered van verschillende personen die soortgelijke symptomen hadden en medische zorg zochten voor bloedstolsels of testen op stollingsstoornissen. Haar verhaal bracht hen ertoe onmiddellijk zorg te zoeken voor soortgelijke symptomen en door de impact van Anna ‘ s verhaal werden levens gered.

de familie Frutiger zet zich in om alles te doen wat in hun macht ligt om het publiek bewust te maken van de inspanningen van de National Blood Clot Alliance om The Clot®te stoppen.

neem berichten mee naar huis

  • bloedstolsels kunnen gebeuren bij jonge, ogenschijnlijk gezonde mensen
  • anticonceptiepillen verhogen het risico op bloedstolsels
  • vertel familie en vrienden de symptomen van DVT en PE zodat ze weten dat een “spiertrekkerij” een bloedstolsel in het been kan zijn en ongewone kortademigheid een symptoom kan zijn van een PE
  • orgaandonatie help een geliefde te leven van
  • fondsenwerving ter nagedachtenis van een geliefde is een positief kanaal voor verdriet om berichten over de volksgezondheid te ondersteunen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.