Het doel van de huidige studie was het ontwikkelen en evalueren van de interne voorspelbaarheid voor niveau C en Een in vitro-in vivo correlatie (IVIVC) modellen voor het prototype aangepast-release (MR) dosering vormen van metformine. In vitro oplossingsgegevens voor metformine werden verzameld gedurende 22 uur met behulp van een USP II-methode (paddle). Na toediening van metformine met directe afgifte (ir) en MR-doseringsvormen werden in vivo gegevens over de plasmaconcentratie verkregen van 8 gezonde vrijwilligers. Lineaire niveau C IVIVC modellen werden ontwikkeld met behulp van oplossingsgegevens bij 2,0 en 4,0 uur en in vitro gemiddelde oplossingstijd (MDT). Een deconvolution-based level a model werd geprobeerd door middel van een correlatie van procent in vivo input verkregen door deconvolutie en procent in vitro oplossing experimenteel verkregen. Verder werden basic en extended convolution level a IVIVC modellen geprobeerd voor metformine. De interne voorspelbaarheid voor de IVIVC-modellen werd beoordeeld door de waargenomen en voorspelde waarden voor C(max) en AUC(INF) te vergelijken. De resultaten wijzen erop dat zeer voorspellende niveau C-modellen met voorspellingsfouten (%PE) van <5% kunnen worden ontwikkeld. Het gemiddelde percentage in vivo input voor metformine was voor alle formuleringen onvolledig en bedroeg niet meer dan 35% van de dosis. De Deconvolution-gebaseerde niveau a modellen voor alle Mr formuleringen waren kromlijnig. Een uniek IVIVC-model dat op alle MR-formuleringen van toepassing is, kon echter niet worden ontwikkeld met behulp van de deconvolutiebenadering. Het basisconvolutieniveau a-model, dat in vitro-oplossing als input in vivo gebruikte, had % PE-waarden tot 103%. Met behulp van een extended convolution-benadering, die de absorptie van metformine modelleerde met behulp van een Hill-functie, werd een level a IVIVC-model met %PE zo laag als 11% ontwikkeld. Concluderend, het huidige werk geeft aan dat niveau C en een IVIVC modellen met een goede interne voorspelbaarheid kunnen worden ontwikkeld voor een doorlaatbaarheid – en absorptievenster-beperkt geneesmiddel zoals metformine.
