Awake-again the Gospel-trump is blown –
van jaar tot jaar het zwelt met luider toon,
van jaar tot jaar de tekenen van Toorn
verzamelen zich rond het pad van de rechter,
vreemde woorden vervuld, en machtige werken bereikt,
en waarheid in de hele wereld zowel gehaat en geloofd.
wakker! waarom blijven hangen in de prachtige stad,
gezworen liegemen van het kruis en doornige Kroon?
van uw bed van luiaard voor schaamte,
snelheid naar de oostelijke berg als vlam,
noch wonder, moet gij uw koning vinden in tranen,
E ‘ en met de luide Hosanna rinkelen in zijn oren.
helaas! niet nodig om ze op te wekken: lang geleden
zijn ze vertrokken om Messiah ‘ s show op te zwellen:
met glinsterende gewaden en bloemenslingers zoet
strooien ze de grond onder zijn voeten:
all but your hearts are there-o doomed to prove
The arrows winged in Heaven for Faith that will not love!
Ondertussen loopt Hij door th’ aanbiddende menigte,
Kalm als de in maart van enkele majestueuze cloud,
Dat o ‘er wilde schermen van de ocean-oorlog
Houdt haar nog steeds natuurlijk in de Hemel verre:
E’ en zo, hart-zoeken Heeren, gelijk als de jaren voorbijgaan,
Gij vasthoudt aan het stille horloge van Uw triomfantelijke troon:
E ‘ en zo, de wereld verdringt ronde te staren
Op de dread visie van de laatste dagen,
Gedwongen op eigen U, maar in hart
Bereid om Barabbas’ gedeelte:
Hosanna nu, morgen Kruisig,
Het veranderlijk nog steeds last van hun onbeleefd wetteloze huilen.
maar in die menigte van egoïstische harten onwaar
rust uw droevige oog op uw getrouwe weinigen,
kinderen en kinderlijke zielen zijn er,
blinde Bartimeus ‘ nederige gebed,
en Lazarus ontwaakte uit zijn vier dagen slaap,
levend weer, dat Pascha te houden.
en snel naast de olijfgaard weg
staat het gezegende huis waar Jezus verwaardigd om te verblijven,
het vredige huis, om ijver oprecht
en hemelse contemplatie lieve,
waar Marta hield van te wachten met eerbied ontmoeten,
en wijzer Maria bleef aan uw heilige voeten.
nog steeds gedurende rottende tijden terwijl ze glijden,
gij houdt van uw uitverkoren overblijfsel om te delen;
besprenkeld langs de verspilling van jaren
vol menig zachtgroen eiland verschijnt:
Pauzeer waar we op de woestijnweg mogen zijn,
enige beschutting is in zicht, enige heilige veilige verblijfplaats.
toen de verdorde uitbarstingen van fouten de hemel overspoelden,
en de laatste bloem van de liefde leek te willen hangen en sterven,
hoe zoet, hoe eenzaam de straal goedaardig
op beschutte hoeken van Palestina!
dan naar zijn vroege huis deed liefde reparatie,
en juichte zijn ziekelijke hart met zijn eigen inheemse lucht.
jaren rollen weg: opnieuw is het getij van de misdaad
uw voetstappen uit het favoriete klimaat verdwenen
waar zal het Heilige Kruis rust vinden?
op de borst van een gekroonde monarch:
als een heldere engel over de donkere scène,
door Hof en kamp houdt hij zijn hemelse koers sereen.
a fouler vision yet; an age of light,
Light without love, glares on the aching sight:
Oh, who can tell how calm and sweet,
Milk Walton, shows thy green retraite,
When vermoeid with the tale thy times Disclosure,
The eye first finds thee out in thy secure rust?
dus slecht en goed hun verschillende waarschuwingen geven
van zijn nadering, die niemand kan zien en leven:
Faith ’s oor, met verschrikkelijk nog vreugde,
telt hen als minutuurbelletjes’ s nachts.
het hart wakker houden tot het ochtendgloren,
terwijl aan haar begrafenis stapel deze oude wereld wordt gedragen.
maar wat zijn de alarmen van de hemel voor harten die krimpen
in moedwillige sluimer, elk uur dieper,
die hun gordijnen dichter rond trekken,
hoe dichter het geluid van de trompet zwelt?Heer, voordat onze trillende lampen naar beneden zinken en sterven, raak ons aan met kastijdende hand, en laat ons u nabij voelen.
John Keble
Het Christelijke Jaar, 1827
