Instroom van niet-Europese immigranten definieert Amerika vandaag

Mark Keam (links) is beëdigd als eerstejaars afgevaardigde aan de Virginia General Assembly in 2010 in Richmond, Va. Keam was de eerste Aziatisch-Amerikaanse immigrant die werd verkozen in de Wetgevende Macht van Virginia. Tracy a Woodward / The Washington Post via Getty Images bijschrift verbergen

toggle bijschrift

Tracy a Woodward / The Washington Post via Getty Images

Mark Keam (links) is beëdigd als eerstejaars afgevaardigde aan de Virginia General Assembly in 2010 in Richmond, Va. Keam was de eerste Aziatisch-Amerikaanse immigrant die werd verkozen in de Wetgevende Macht van Virginia.Tracy a Woodward / The Washington Post via Getty Images

in de afgelopen halve eeuw, 59 miljoen immigranten zijn verhuisd naar de Verenigde Staten, waardoor het de No. 1 immigrant bestemming op de planeet.Een groot deel van de instroom is het gevolg van de Immigratie-en Nationaliteitswet van 1965, die de deuren van Amerika opende voor alle nationaliteiten op ongeveer gelijke basis en een einde maakte aan het beruchte quotastelsel van nationale oorsprong, waarbij immigranten uit Noord-en West-Europa zwaar werden bevoordeeld en mensen uit Azië, Afrika en het midden-oosten meestal werden buitengesloten. De mensen die na de wet van 1965 hierheen verhuisden, maakten van de Verenigde Staten een multiculturele natie.

de instroom van immigranten heeft de VS veranderd arbeidsmarkt, veranderde het politieke landschap en leidde tot een nieuwe overweging van wat het eigenlijk betekent om Amerikaans te zijn, gezien hoe het Europese karakter van het land afneemt in relatieve belang. Tegen 2015, immigranten vormden ongeveer 14 procent van de Amerikaanse bevolking, een niveau dat niet gezien sinds de grote immigratie instroom van de vroege 20e eeuw.Een Aziatisch-Amerikaans politicus

weinig plaatsen in de Verenigde Staten hebben de impact van immigratie zo dramatisch gevoeld als Fairfax County in Virginia, aan de rand van het Washington D. C., grootstedelijk gebied. In 1970 was minder dan 3 procent van de bevolking in het buitenland geboren. In 2010 was het aandeel immigranten gestegen tot bijna 30 procent, en immigranten speelden een prominente rol in de burgerlijke en particuliere instellingen van de provincie.Mark Keam, de eerste Aziatisch-Amerikaanse immigrant die in zijn 400-jarige geschiedenis tot de wetgevende macht werd verkozen, was in het Huis van Afgevaardigden vertegenwoordigd in Virginia. Keam verhuisde met zijn ouders naar de Verenigde Staten op de leeftijd van 14, vestigen eerste in Zuid-Californië. Na zijn studie rechten verhuisde Keam naar DC. het gebied en raakte betrokken bij de politiek, geïnspireerd door Jesse Jackson ‘ s visie van een “regenboog coalitie” van immigranten, minderheden en andere gemarginaliseerde kiesdistricten.

een jonge Mark Keam met zijn politieke held, de Rev. Jesse Jackson, toen Jackson het hoofdkwartier van het Democratisch Nationaal Comité bezocht tijdens zijn kandidatuur voor het presidentschap in 1988. Keam Family Collection / Simon & Schuster bijschrift

toggle bijschrift

Keam Family Collection / Simon & Schuster

een jonge Mark Keam met zijn politieke held, de Rev. Jesse Jackson, toen Jackson het hoofdkwartier van het Democratisch Nationaal Comité bezocht tijdens zijn kandidatuur voor het presidentschap in 1988.

Keam Family Collection / Simon & Schuster

Keam trouwde met Alex Seong, een Koreaanse immigrant zoals hijzelf, hoewel een die werd opgevoed in een meer insulaire omgeving.

“We aten koreaans eten, bekeken koreaanse TV, deed alles koreaans, sprak koreaans,” zegt ze.Haar ouders-die voor lage lonen werkten in een kippenverwerkingsfabriek in Zuid — Maryland-hadden Alex en haar drie broers niet aangemoedigd Amerika als hun thuis te zien.

maar de man met wie ze trouwde had een andere mening. Hij zei dat Koreaans-Amerikanen het volste recht hadden om betrokken te zijn, om te strijden voor het ambt en hun volk te vertegenwoordigen. En Alex ‘ vader was onder de indruk.Toen hij Mark ontmoette en zag wat goed hij kon doen voor onze gemeenschap en voor Amerika, was hij gewoon trots en wilde hij hem echt steunen … (om) ga zo ver als hij kon, ” zei ze.

maar hoe ver is dat? Immigranten concurreren met andere werknemers, soms andere minderheden, om banen en middelen. Keam was getuige van de rellen in Los Angeles in 1992, toen veel Koreaanse winkels werden verwoest in een razernij van rellen en plunderingen in Latino, Afro-Amerikaanse en Aziatische buurten.De rellen waren een vormende ervaring voor Keam.”Het was van hulpeloos kijken naar collega minderheden opstaan tegen ons, “schreef hij in een commentaar een decennium later,” dat Koreaanse Amerikanen eindelijk geleerd de waarde van het bouwen van bruggen met anderen in Amerika.”

Keam lanceerde zijn eigen politieke carrière in 2009 en werd dat jaar gekozen voor de Wetgevende Macht van Virginia, het verkrijgen van sterke steun van de ontluikende Aziatisch-Amerikaanse bevolking in Fairfax County.Hij is twee keer herkozen en ziet zichzelf nu als vertegenwoordiger van een breder kiesdistrict, met inbegrip van immigranten van andere nationaliteiten, die volgens hem een gemeenschappelijke band hebben.”Ze maakten een beslissing, individueel of als familie, dat hun leven thuis te ellendig was voor hen om te verdragen,” zegt Keam. “Wij allemaal, we kwamen hier voor die ene missie, namelijk dat we een vrij leven willen hebben en een beter leven dan waar we vandaan komen.Toen hij voor het eerst kandidaat was, was Keam ‘ s tegenstander in zijn partij primary een andere immigrant, Esam Omeish, een moslim uit Libië met zijn eigen uitzonderlijke verhaal.

een lek Moslim Prediker

in elke periode van hoge immigratie naar de Verenigde Staten, heeft een groep vooroordelen en vijandigheid ondervonden. In de 18e eeuw werden Ierse immigranten geminacht. In latere jaren werden joden en Italianen gemarginaliseerd. In de 21e eeuw, na de Sept. 11 aanslagen, Moslim immigranten werden verdacht.In de Dar Al-Hijrah moskee in het noorden van Virginia raken de vrijdagpreken vaak de omstandigheden van Amerikaanse moslims, vooral wanneer ze worden geleid door Omeish, een chirurg in een nabijgelegen ziekenhuis en een frequente gastpredikant in de moskee.

Dr. Esam Omeish, hoofd algemene chirurgie in het Alexandria Inova ziekenhuis in Alexandria, Va. emigreerde als kind uit Libië. Nu is hij een politiek activist en prominent lekenleider van de Amerikaanse moslimgemeenschap. Omeish familiecollectie / Simon & Schuster bijschrift

toggle bijschrift

Omeish familiecollectie / Simon & Schuster

Dr. Esam Omeish, hoofd algemene chirurgie in het Alexandria Inova ziekenhuis in Alexandria, Va. emigreerde als kind uit Libië. Nu is hij een politiek activist en prominent lekenleider van de Amerikaanse moslimgemeenschap.

Omeish familiecollectie / Simon & Schuster

“In dit seizoen van verkiezingen,” merkte Omeish tijdens een recente dienst op, ” is onverdraagzaamheid en haat voor de Islam ongebreideld geworden.Zonder namen te noemen, zinspeelde hij op de arrestatie van een 14-jarige Moslimjonger uit Texas die werd gearresteerd nadat hij een zelfgemaakte klok naar school had gebracht die zijn leraren voor een bom hielden, en Hij citeerde de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump omdat hij een kiezer niet berispte die zei dat moslims “een probleem in dit land zijn.”

maar Omeish, die op 15-jarige leeftijd vanuit Libië naar Amerika emigreerde en een genaturaliseerd Amerikaans staatsburger werd, koos ervoor om zijn geadopteerde land niet te bekritiseren. In plaats daarvan zei hij dat het aan de moslimgemeenschap was om zich te verdedigen tegen laster.”It will take us, the Muslims in America, to be the one that stand for what Islam stands for,” zei hij.

hoewel hij lange uren werkte als algemeen chirurg, is Omeish al lang actief in burgerlijke en Politieke Zaken in Fairfax County. Toen hij in 2009 tegen Keam liep, benadrukte hij zijn toewijding aan de Amerikaanse waarden.”The main reason why I love America more than anything else and consider it to be home, for me and for my children, is not just because I’ ve living here for as long as I have, ” he says. “Het is meer omdat het voedt wat ik geloof me definieert als een individu, dat is mijn Islam.”

dit voornamelijk christelijke land voedt zijn Islam, betoogt Omeish, omdat het mensen in staat stelt hun eigen identiteit na te streven.Omeish begon met de Amerikaanse middelbare school die nauwelijks engels sprak, maar studeerde op tijd af, met hoge onderscheidingen. Hij bedankt zijn leraren en crediteert zijn directeur voor het ondersteunen van zijn push voor een islamitische studentengroep. Na de middelbare school ging hij naar Georgetown University, een jezuïetenschool, waar een van zijn eerste cursussen werd genoemd “het probleem van God.”

” I ‘m like,’ What the heck?”herinnert hij zich. “En de professor was een jezuïet die zeer zijn eigen geloof in twijfel trok.”

het was die steun voor het vrije denken dat Omeish verkocht aan Amerika. De vrouw waarmee hij trouwde is ook een vrome moslim, ook uit Libië. Hun twee dochters, nu op de universiteit, zijn ook oplettende, ook vrije denkers.Omeish wijst erop dat zijn dochters in Amerika de vrijheid hebben om hun mening te uiten; dat is in veel andere landen niet het geval.In zijn recente preek in Dar Al-Hijrah klaagt Omeish over kandidaten die slechte dingen over de Islam zeggen, maar stelt dat dergelijke commentaren niet zozeer anti-moslim zijn als anti-Amerikaans.

” het is niet alleen waar we ons zorgen over maken als een gemeenschap. Het gaat om wat dit land is. We zijn trotse Amerikanen, “vertelt hij aan zijn mede-aanbidders,” die begrijpen waar Amerika over gaat.”

Mark Keam en zijn vrouw, Alex, zijn beide advocaten, met een succesvolle professionele carrière. Esam omeish is een algemeen chirurg. Zijn vrouw Badria heeft een Ph. D. in moleculaire biologie en doceert aan een lokale gemeenschap college. Allen zijn leiders in hun immigrantengemeenschappen.

maar in de jaren tachtig — toen Keam en Omeish in de Verenigde Staten aankwamen — hadden de meeste immigranten een middelbare schoolopleiding of minder, en velen leefden in armoede.Alvaro Alarcon werkt als bendepreventie counselor bij Northern Virginia Family Service, een sociale dienst in Fairfax County die de laag-inkomens immigrantengemeenschap diende. Zijn eigen ervaring opgroeien in een bende geplaagde Fairfax County buurt stelt hem in staat om zich te verhouden tot zijn klanten.Alvaro arriveerde in de VS met zijn Ouders uit Bolivia toen hij 5 was, en zijn familie worstelde enkele jaren lang op manieren die veel immigrantenfamilies kennen. Zijn vader, Victor, en moeder, Rhina, besloten Bolivia te verlaten in de vroege jaren 1980 tijdens een periode van hyperinflatie, toen mensen vaak uren in de rij stonden om brood en melk te kopen. Rhina ‘ s zus woonde in het noorden van Virginia; behalve haar had de familie Alarcon geen connecties in Amerika.

Victor Alarcon SR. rookt een sigaar met zijn drie zonen Alvaro (links), Victor Jr.en Miguel. De oudere Alarcon emigreerde in de jaren 1980 uit Bolivia. Alarcon Family Collection / Simon & Schuster hide caption

toggle caption

Alarcon Family Collection / Simon & Schuster

Victor Alarcon SR. rookt een sigaar met zijn drie zonen Alvaro (links), Victor Jr.en Miguel. De oudere Alarcon emigreerde in de jaren 1980 uit Bolivia.

Alarcon Family Collection / Simon & Schuster

“we besloten ons leven te veranderen, alles te veranderen, alles achter ons te laten”, zegt Victor. Hij kwam eerst, alleen, en trok in met zijn met schoonzus en haar man.

“ik werkte elke dag, vaak voor centen”, herinnert hij zich.Toen Rhina bij hem kwam, zochten ze een eigen plek, hoewel ze bijna geen spaargeld hadden. Het geluk kwam toen Victor een jeugdvriend uit Bolivia tegenkwam die een hoekje aanbood van het kleine appartement dat hij deelde met zijn vrouw.”Het was misschien 4 voet tot 10 voet, “herinnert Victor zich,” gewoon een kleine plek om een bed te zetten en niets anders. Maar … mijn vriend opende zijn huis voor ons toen we het het meest nodig hadden.”

Rhina bleef ongelukkig, grotendeels omdat ze haar twee zonen had achtergelaten bij haar moeder toen ze bij Victor in de VS kwam. “Ik denk de hele tijd aan mijn kinderen.””

jaren later, als adviseur, zou hun zoon Alvaro merken dat de scheiding van het gezin een belangrijke reden is voor aanpassingsproblemen in immigrantengemeenschappen; overbevolking is een andere. De Alarcon ervaring in de Verenigde Staten was niet atypisch.

het gezin hield echter vol. Engels leren was een karwei, maar ze bleven doorgaan. Ze vielen schoolbestuurders lastig om ervoor te zorgen dat hun zonen de aandacht kregen die ze nodig hadden. Rhina werkte als huishoudster in een verpleeghuis. Victor leerde nieuwe vaardigheden, wenden zich tot een Amerikaanse instelling: de openbare bibliotheek.”Voor mij was de bibliotheek een tweede huis,” zegt Victor. “Alles wat ik nodig had om te leren over iets, ik de bibliotheek. Ik heb auto ‘ s leren repareren. Ik kan alles doen in het huis — elektriciteit, airconditioning, sanitair, waterverwarming.Victor werkte hard aan een reeks banen in restaurants en winkels, en hij en Rhina kochten een huis en zorgden ervoor dat hun jongens een opleiding kregen. Hun verhaal is geen rags-to-riches verhaal, maar ze waren opwaarts mobiel, en ze identificeerden zich met de Amerikaanse ervaring.Alvaro, hun tweede geboren, zegt dat hij meer dan academische vaardigheden heeft geleerd van zijn opvoeding in Fairfax County, waar drie van de tien inwoners in het buitenland geboren zijn en zijn klasgenoten uit het Midden-Oosten, Azië en andere Midden-Amerikaanse landen komen.

” ik heb niet alleen nieuwe talen en nieuwe culturen ervaren, maar ook nieuwe voedingsmiddelen, nieuwe manieren van denken waaraan ik waarschijnlijk niet zou zijn blootgesteld als ik in Bolivia was gebleven,” zegt hij.

Alvaro identificeert zichzelf nu als een Amerikaan, maar is een latino-Amerikaan. Op de middelbare school waren zijn beste vrienden een jongen uit Pakistan en een jongen uit Zuid-Korea. Tussen hen delen ze een nieuwe identiteit, zelfs met hun eigen talen en culturen.”Het is Latino-Amerikaans, Pakistaans-Amerikaans, Koreaans-Amerikaans”, legt hij uit. “Dat is wat we in verband hebben, het Amerikaanse deel. Maar we hebben iets extra ‘ s dat ons individuen maakt.”