verscholen in een afgelegen deel van Philadelphia ‘ s Fairmount Park, vind je de “Kelpius Cave”, een versterkte grot gebouwd in de zijkant van een heuvel, met een stenen frame ingang die de 17e-eeuwse thuisbasis van Amerika ‘ s eerste cultus van mystici markeert die de naderende apocalyps voorspelt.Hoewel cynici vermoeden dat de structuur gewoon een oud springhuis is, is de traditie dat dit gebied langs de oevers van Wissahickon Creek in 1694 werd bewoond door de mysticus en geleerde Johannes Kelpius en zijn volgelingen. De monniken geloofden, op basis van een uitgebreide interpretatie van het “Boek der openbaring” van de Bijbel, dat de wereld dat jaar zou eindigen, en zochten een eenzame levensstijl in de wildernis in afwachting van het einde der Dagen en de wederkomst.
de groep stond bekend als “kluizenaars van de Wissahickon,” of “de Vereniging van de vrouw van de wildernis”—de laatste een verwijzing naar een passage in “Openbaring” waarin een vrouw vlucht naar de wildernis om toevlucht te zoeken tegen het einde van de wereld. In navolging van dit voorbeeld vestigden de monniken (allen mannen) zich op een heuvel aan de rand van het Wissahickonbos. Het gebied stond bekend als Hermit ‘ s Glen; vandaag de dag, een nabijgelegen weg genaamd Hermit Lane geeft een knipoog naar de occulte geschiedenis van het gebied.
deze vroege piëtistische monniken vluchtten uit hun thuisland Duitsland naar de nieuw opgerichte provincie Philadelphia, die gebouwd was op het principe van religieuze tolerantie en die al een grote Quaker-populatie had. (Er is een standbeeld van een man in Quaker garb genaamd “tolerantie” ook in de Wissahickon, 40 minuten ten noorden van de grot te voet, die waakt over de vallei).Kelpius, Philadelphia ‘ s eerste mystieke goeroe, kwam uit Transsylvanië en was 26 jaar oud toen hij de Society here in the woods oprichtte. Hij was muzikant, geleerde en schrijver, geïnteresseerd in plantkunde en astronomie. Inderdaad, veel van de monniken beoefenden geneeskunde en componeerden muziek in afwachting van het einde der dagen. Men denkt dat ze in hutten langs de rivier woonden, en de grot gebruikten om boeken en wetenschappelijke apparatuur op te slaan.
de groep van 40 monniken—40 werd verondersteld een mystieke betekenis te hebben—richtte ook een tabernakel van 40 vierkante meter op. De ontmoetingsruimte omvatte een rudimentair observatorium waar monniken astronomie beoefenden, vermoedelijk het eerste observatorium in de nieuwe wereld. Helaas is het enige wat overblijft de kleine stenen structuur in de buurt van de plaats waar de tabernakel vroeger stond, de bossen eromheen en erboven prachtig begroeid en wild.Toen het einde van de wereld niet kwam zoals gepland, bleven Kelpius en de monniken in het Wissahickon, waar ze Kunst en muziek maakten, de hemel bestudeerden en de gemeenschap om hen heen hielpen wanneer ze konden. De groep werd grotendeels ontbonden na Kelpius ‘ dood in 1708, hoewel velen in de gemeenschap bleven als artsen en advocaten. Een van de latere leden van de Society, Christopher Witt, schilderde het eerste olieverfschilderij in Amerika, met Kelpius als onderwerp. Het schilderij bevindt zich momenteel in de Historical Society Of Pennsylvania.
tot de jaren 1940 had de grot van Kelpius een open haard en schoorsteen, die werden verwijderd als gevolg van vandalisme, maar wijzen erop dat het meer was dan een springhuis. De ware identiteit van de grot wordt al vele jaren besproken. Het is vandaag de dag gemarkeerd door een granieten monoliet geplaatst buiten de ingang in 1961 door de Rozenkruisers (wat betekent “roos” en “kruis”), een wereldwijde mystieke broederschap die beweert te hebben Geheime wijsheid daterend uit het oude Egypte, en beschouwt Kelpius de oorspronkelijke Amerikaanse Rozenkruiser.
vandaag vindt u de raadselachtige structuur op de paden in de buurt van het zuidelijke einde van het 1800 hectare grote Wissahickon Valley Park, een deel van Fairmount Park in het noordwesten van Philadelphia.
