Jinshi 進士 “presented Scholar” was een titel toegekend aan afgestudeerden van de Metropolitan and the Palace State examinations. Het was de voorwaarde voor een carrière in overheidsdienst.
het woord wordt voor het eerst gebruikt in het hoofdstuk Wangzhiơn van de Confucianistische klassieker Liji 大, waar wordt gezegd dat de grootmeester van de muziek (Dayue 大 大), nadat hij volledig had overwogen wie de meest veelbelovende van de “voltooide geleerden” (zaoshi 王) waren, ze aan de koning rapporteerde, waarna ze werden gevorderd om onder de minister van oorlog (Sima 王) te worden, en “geleerden klaar voor werk” (Jinshi)(transl. James Legge). De grote latere Han periode ZH (25-220 n.Chr.) geleerde Zheng Xuan 鄭玄 (127-200) merkt op dat zo ‘ n “geleerde” een persoon was die geschikt was voor rang en salaris (juelu 爵祿).Keizer Yang (R. 604-617) van de Sui-dynastie (581-618) introduceerde de term Jinshi voor gebruik als een graad (kemu 科目) In de staatsexamens. Het Jinshi-onderzoek (jinshi ke 進士科) werd ook wel Wencai xiuming ke 文才秀美科 “onderzoek van literair talent en verfijnde schoonheid”genoemd.
Tijdens de Tang-periode 唐 (618-907) was de verwachting van de examinandi (ju jinshi 舉進士) om gedichten te schrijven, rhapsodies (fu 賦), een essay met inbegrip van de vijf korte vragen over hedendaagse zaken (shiwu cewen 時務策問), en voor de interpretatie van een zin (tie jing 帖經) van een van de “grotere” Klassiekers (dajing 大經) Liji en Chunqiu-Zuozhuan 春秋左傳.
Examinandi te blinken op alle onderdelen waren, gezien de succesvolle leerjaar (cheng jinshi 成進士) met honours (jiadi 甲第) en werden aangesteld om een kantoor van rang 9A, die uitblinken in alle, maar de Klassiekers een reguliere klas (yidi 乙第) en behaalde een kantoor van rang 9B. De jinshi onderzoek was hoog wordt ingeschat, en wel in zodanige mate dat zelfs de kandidaten werden genoemd jinshi, terwijl afgestudeerden (dengdi zhe 登第者) mochten noemen zichzelf qianjinshi 前進士 “geavanceerde geleerden”. Keizer Gaozong 唐高宗 (R. 649-683) voegde de compositie van een proza essay (zawen 雜文) toe als een vereiste, maar gedichten en rhapsodieën werden nog steeds hoog in acht genomen. De vragen over gedichten, rapsodieën en hedendaagse zaken werden van tijd tot tijd vervangen door de eis om bepaalde soorten administratieve teksten samen te stellen, zoals adhortaties (zhen 箴), discussies (lun 論), troonmonumenten (biao 表) Of lofredes (zan 贊).
keizer Taizong 宋太宗 (R. 976-997) van de Song-dynastie 宋 (960-1279) introduceerde in 983 het gebruik van vijf verschillende rangen voor Jinshi (Wujia 五甲): Afgestudeerden van de eerste rang (yi jia) kregen de titel van metropolitan graduate with honours (jinshi jidi 進士及第) en behaalde de prestigieuze titel van Gentleman-litterateur (Wenlin lang 文林郎), zoals van de tweede rang een eretitel van gentleman for attendance (congshi lang 從事郎). Afgestudeerden van de derde en vierde rang kregen de titel regular metropolitan graduate (jinshi chushen 進士出身), die van de vijfde rang associate Metropolitan graduate (tong Jinshi chushen 同進士出身). Tijdens de regeerperiode van Xining (1068-1077) werd het classicistische onderzoek (Mingjing 明經) afgeschaft en het jinshi-onderzoek werd belangrijker. Het testte het vermogen van de examinees om de klassiekers te interpreteren, een essay (lun) te schrijven, of een argument over hedendaagse zaken (ce 策). Gedurende enige tijd omvatte het onderzoek ook een interpretatie van de klassiekers in een bepaalde stijl (moyi 墨義). De tiejing method-methode, waarbij aan de examinator een alinea uit een klassieker werd getoond en de omringende tekst moest reciteren, werd in 1069 afgeschaft. In 1089 werd het examen verdeeld in een poëziespoor met de graad van “gediplomeerde poëzie” (shifu jinshi 詩賦進士) en een klassiekersspoor met de graad van “afgestudeerde klassiekers” (Jingyi Jinshi 經義進士). In 1094 werden gedichten en rhapsodieën uit de reeks van vragen geschrapt, maar opnieuw geïntroduceerd tijdens de Zuidelijke Zangperiode 南宋 (1127-1279).Onder de dynastieën Liao 遼 (907-1125), Jin 金 (1115-1234) en Yuan 元 (1279-1368) mochten provinciale afgestudeerden deelnemen aan het metropolitan examination (huikao 會考), dat werd georganiseerd door het ministerie van riten (Libu 禮部). Nadat ze geslaagd waren voor het examen, mochten ze deelnemen aan het paleis examen (dianshi 殿試), om een ranglijst (mingci 名次) vast te stellen. Palace afgestudeerden met honours (Yijia 一甲) verkreeg een ambt van rang 6B, regelmatige afgestudeerden (erjia 二甲) een van rang 7a, en geassocieerde afgestudeerden (Sanjia 三 三) een van rang 8A. Stap voor stap lieten de buitenlandse dynastieën hun eigen volk deelnemen aan het Chinese-stijl onderzoek, zodat ook Kitans en Jurchens de Jinshi graad konden behalen. De Jurchens introduceerden in 1171 een apart examen voor hun eigen volk, de nüzhi jinshi ke 女直進士科, geschreven in de Jurchen taal. In eerste instantie bevatte het alleen een essay over hedendaagse zaken (ce), later ook een discussie (lun). Chinese onderwerpen in het Jin-rijk konden kiezen tussen een poëzie-en-rhapsody-examen (cifu ke 詞賦科), waarvoor ook essays moesten worden gecomponeerd, en het klassiekers-examen (Jingyi ke 經義科), waarin geen gedichten nodig waren. De Mongolen creëerden een “rechtse lijst” (youbang 右榜) voor Mongolen en semuren人人 (voornamelijk Centraal-Aziaten), waarvan het onderzoek gemakkelijker was dan dat Voor de “linkse lijst” (zuobang人) van de Chinezen. Het Chinese examen liet drie tracks toe, een voor klassiekers (jingyi ke), een voor essays (lun ke 論科) en een voor poëzie (cifu ke). Examinatoren die niet geslaagd waren voor het metropolitan examination (luodi 落第) werden “gepresenteerd geleerden als eerbetoon door de provincie” (Xianggong Jinshi 鄉貢進士) genoemd.
de Ming-dynastieën (1368-1644) en Qing 清 (1644-1911) volgden deze precedenten, maar alleen het passeren van het paleis examen toegestaan dragen van de titel (dengke 登科) van Jinshi. Afgestudeerden hebben net voorbij de metropolitan onderzoek werden genoemd recommendees hebben deelgenomen aan het metropolitan onderzoek (huishi zhongshi juren 會試中式舉人 of juren huishi zhongshi 舉人會試中式), of gewoon “doorgegeven scholar” (gongshi 貢士).De drie beste (rang één, yijia 一甲) kregen de titel metropolitan graduate with honours (jinshi jidi), rank-two graduates (erjia 二甲) die van Regular Metropolitan graduate (Jinshi chushen), en Third-rank graduates (Sanjia) die van Associate Metropolitan graduate (tong Jinshi chushen). Daarnaast kregen de drie besten de namen zhuangyuan, bangyan en tanhua. Zhuangyuan werden direct benoemd tot senior compilers (xiuzhuan) in de Hanlin Academie, terwijl bangyan en tanhua werden benoemd tot junior compilers (bianxiu) of examinerende editors (jiantao). De anderen werden gerangschikt op basis van hun resultaten in een herhaald onderzoek (fushi 復試) als onderdeel van het palace of hof examintion, en kan worden benoemd voor kantoren zoals Hanvon bachelor (shujishi 庶吉士), secretarissen (zhushi 主事, zhongshu 中書), boodschappers (xingren 行人) in het Ministerie van Riten, zaak reviewers (pingshi 評事), erudites (boshi 博士), districtsbestuur rechters (tuiguan 推官), de prefecten (zhizhou 知州) of district magistraten (zhixian 知縣).Veel Jinshi-afgestudeerden gingen naar hoge ambten, daarom werd het examen ook dat Voor “generaals en adviseurs” (jiangxiang ke 將相科) genoemd. Het belang van het Jinshi-onderzoek wordt al benadrukt in het Tang-periode-boek Tang zhiyan, waarin wordt gezegd dat zelfs als leden van de adel (Shenshi) eminente personen waren, zij niet als bewonderenswaardig werden beschouwd (mei 美), als ze het jinshi-onderzoek niet hadden doorstaan.
