hoewel de Romeinse mythologie een combinatie van de Griekse en Etruskische mythologie vertegenwoordigde, had het nog steeds een aantal unieke kenmerken die deze mythologie scheiden van degenen die als basis werden gebruikt.
Romeinse mythologie bracht ons enkele van de meest interessante verhalen en mythen over oude goden en godinnen. Hun symbolische betekenis is nog steeds waardevol, en ze worden vaak gebruikt als verwijzing in kunst en literatuur.De hoogste godheid in het oude Rome was Jupiter, en alle andere godheden waren minder belangrijk dan hij. Hoewel hij de hoogste godheid was, werden andere goden en godinnen even en soms zelfs meer aanbeden dan hij. Oude mythologie was gebaseerd op verhalen die werden gecreëerd door de menselijke verbeelding. Alles wat mensen niet met reden konden verklaren, creëerden ze verhalen die later mythen en legenden werden.Elke natuurlijke gebeurtenis die niet verklaard kon worden, werd het werk van goden en godinnen die in die tijd Rome regeerden. De goddelijke interventie was de makkelijkste manier om alles uit te leggen wat er in die tijd gebeurde, en net als vandaag geloofden mensen in goden en respecteerden ze hen.In de tekst van vandaag zullen we meer praten over de Romeinse godin Juno, die de godin was van het gezin, de bevalling en de raadgever van de staat. Dus, als je ooit meer wilde weten over deze Romeinse godheid, hier is de perfecte gelegenheid om dat te doen.Mythologie en symboliek godin Juno was een van de hoogst gewaardeerde Romeinse vrouwelijke godheden. Haar belang voor het Romeinse volk was groot en mensen beschouwden haar als de hoogste godheid naast Jupiter, haar echtgenoot. Juno was de Romeinse godin van de familie, beschermer van de staat en koningin van de goden in de Romeinse mythologie. Haar mythologie is erg complex en ingewikkeld, daarom is ze een van de hoogst gewaardeerde godheden in Rome.Juno had veel belangrijke namen en droeg veel verschillende titels. Ze was eerst de godin van het huwelijk, maar ook de godin van levenskracht, levensenergie en eeuwige jeugdigheid. Zij was de goddelijke beschermers van de staat en het symbool van vruchtbaarheid en soeverein over het volk. Het epitheton Lucina was vooral belangrijk omdat het een aantal aspecten van de functie van de Juno vertegenwoordigde.
volgens de Romeinse mythologie is de maand Februari de maand van reiniging en zuivering. Op 15 februari wordt een festival ter ere van Juno gehouden en het heet de Juno Sospita. Dit festival gevierd zuivering en vruchtbaarheid.Juno was de godin die mensen vermenigvuldigde en was de beschermer van Romeinse burgers. Ze beschermde ook het Romeinse leger en al haar soldaten. Als Juno Moneta werd ze gevierd in Arx Capitolina) als de godin die mensen waarschuwt voor rampen en gevaren. Als Juno Curis werd ze beschilderd met een schild en een spoor, en de plaats waar dit standbeeld zou staan was de plaats waar de Romeinen hun gaven zouden dragen aan de godin en andere offers.Juno was getrouwd met Jupiter, die de hoogste Romeinse godheid was. Hun huwelijk vertegenwoordigde het ideaal waar de burgers van Rome naar streefden. Als de vrouw van de hoogste godheid, werd ze gezien als een koningin en beschermer van het volk samen met Jupiter. Mensen respecteerden haar, maar vreesden ook voor haar natuur, want in sommige afbeeldingen was ze het symbool van kracht en soms zelfs wreedheid.
Romeinen geloofden dat Juno de godin van de bevalling was en daarom vierden ze Juno na de geboorte van hun kind. Ze organiseerden een groot feest ter ere van haar en vierden de godin zodat ze hun kind zou beschermen.Juno werd geassocieerd met bijna alle aspecten van het leven van de vrouw en het belangrijkste aspect was het huwelijk. Ze beschermde alle vrouwen, maar haar focus lag op de getrouwde vrouwen en de vrouwen die zwanger waren.Juno was de dochter van Saturnus, maar uiteindelijk trouwde ze met haar tweelingbroer Jupiter, de god van de hemel en de donder. Ze stond bekend als de koningin van alle goden en samen met Jupiter en Minerva was ze een van de drie oorspronkelijke goden van Rome. Juno werd bijgewoond door 16 nimfen en werd altijd afgebeeld met Iris haar meest geliefde nimf.Juno had twee kinderen, Mars en Vulcan. Volgens een oude mythe werd Juno ‘ s zoon Mars, die de god van de oorlog was) niet verwekt door Jupiter. De mythe vertelt het verhaal over Flora, godin van de lente, die Juno een bloem gaf die haar zwanger maakte van Mars.Een andere mythe vertelt het verhaal over Juno en Jupiter die hun zoon Vulcan in een vulkaan gooiden omdat hij te lelijk was. Later hadden ze spijt en brachten ze hem terug naar de aarde.
Juno was zeer loyaal aan haar man en ook jaloers en wraakzuchtig. Toen Jupiter Minerva uit zijn hoofd baarde, werd Juno te jaloers. Dit is een van de redenen waarom Juno besloot om Mars alleen te baren en niet door Jupiter.Samen met al haar andere verantwoordelijkheden maakte Juno voornamelijk deel uit van de triade die op de Capitolijnse heuvel woonde. Ze woonde met Jupiter en Minerva, en haar belangrijkste titel was de godin van de bevalling en het huwelijk. Ze werd aanbeden door haar vele nimfen en ze beschermde alle vrouwen, vooral getrouwde en degenen die zwanger waren.
betekenis en feiten
Juno was de dochter van Saturnus, en volgens oude mythen was ze getrouwd met haar broer Jupiter. Er zijn veel artistieke afbeeldingen van Juno en haar broer, die aangaven dat de band tussen hen niet alleen romantisch was. Juno was de Romeinse godin van het gezin, het huwelijk, de bevalling en zij was de algehele beschermer van het Romeinse volk.Juno werd meestal afgebeeld in een strijdlustige houding met harnas en als een sterke vrouw in het algemeen. Ze was getrouwd met Jupiter, wat haar de koningin van alle Romeinse mensen maakte. Juno werd ook afgebeeld met grote bruine ogen, mooi gezicht en een lichaam van een jong meisje.Ze werd ook afgebeeld met een schild of een spoor, en de Romeinen vreesden haar en respecteerden haar. Juno had veel bijnamen, maar de belangrijkste waren gerelateerd aan het huwelijk en de bevalling.Mensen hielden vaak ceremonies en festivals ter ere van haar, om haar aandacht en gratie te krijgen. Haar beeltenis combineerde zowel schoonheid als kracht, en haar beeltenis verschilt enigszins van de beeltenis van Hera in de Griekse mythologie, ook al zijn ze zeer vergelijkbaar in kenmerken.
Festival dat werd gehouden I de eer van Juno heette Matronalia. Het festival werd gevierd in Maart en het was de dag waarop mannen werden verwacht om hun vrouwen cadeautjes te geven. Deze traditie lijkt op de Internationale Vrouwendag die we vandaag hebben, wat een bewijs is dat de positie van een vrouw in de oudheid belangrijk was. Sommige bronnen vermelden dat dit festival werd gehouden ter ere van Juno ‘ s zoon Mars, omdat het werd gehouden op zijn verjaardag.De derde bron gelooft dat het festival het einde van de Romeins-Sabijnse Oorlog betekende, waar vrouwen een belangrijke rol speelden en de vrouwen verantwoordelijk waren voor het herstel van de vrede.Juno ‘ s Griekse tegenhanger was Hera, de vrouw van Zeus. Juno verscheen vaak als een symbool in de Romeinse kunst en literatuur, maar haar verschijning is nooit minder belangrijk in de populaire cultuur. in Vigil ‘ s Aeneid werd Juno afgeschilderd als een wrede godin.Shakespeare noemt Juno ook als een gemaskerd personage in zijn werk The Tempest. De maand juni kreeg zijn naam naar Juno. Juno vertegenwoordigde ook het tegenovergestelde van genius, dat werd gebruikt om het mannelijke geslacht te vertegenwoordigen.
in Maastricht staan 2000 jaar oude standbeelden van Juno en Jupiter. Het verhaal achter deze overblijfselen is dat Juno na haar geboorte naar Samos werd gestuurd. Ze bleef daar tot ze de puberteit bereikte en was toen getrouwd met haar broer Jupiter.
het standbeeld stelt Juno voor als bruid en dit standbeeld behoort tot een van de oudste standbeelden en voorbeelden van menselijke kunst. Het beeld werd voor het eerst gehouden in Rome op de Capitolijn, maar werd in de 4e eeuw naar Nederland verplaatst.Juno ‘ s belang voor de Romeinen was zeer groot en haar aanwezigheid in de Romeinse mythologie is een van de meest invloedrijke. Hoewel er verschillende bronnen en verhalen zijn over haar uiterlijk en gedrag, wordt Juno nog steeds beschouwd als een barmhartige godin die de Romeinse burgers en pasgeborenen beschermde. Mensen geloofden in haar en wijdden hun gebeden aan Juno, en haar cultus behoort tot een van de oudste.Oude Romeinse traditie zeer gerespecteerd vrouwen, die duidelijk kan worden gezien door de positie die vrouwen hadden in de Romeinse mythologie. In tegenstelling tot veel religies vandaag, Romeinen gaven vrouwen een sterke religieuze positie en hun aanwezigheid in de Romeinse mythologie was significant. Juno was een deel van de triade die leefde op de Capitolijn heuvel en ook een van de belangrijkste goden van Rome.
conclusie
elke natuurlijke gebeurtenis die niet verklaard kon worden, werd het werk van goden en godinnen die Rome in die tijd regeerden. De goddelijke interventie was de makkelijkste manier om alles uit te leggen wat er in die tijd gebeurde, en net als vandaag geloofden mensen in goden en respecteerden ze hen. Juno was getrouwd met Jupiter, die de hoogste Romeinse godheid was. Hun huwelijk vertegenwoordigde het ideaal waar de burgers van Rome naar streefden. Als de vrouw van de hoogste godheid, werd ze gezien als een koningin en beschermer van het volk samen met Jupiter.Juno was zeer trouw aan haar man en ook jaloers en wraakzuchtig. Toen Jupiter Minerva uit zijn hoofd baarde, werd Juno te jaloers. Dit is een van de redenen waarom Juno besloot om Mars alleen te baren en niet door Jupiter. Juno was de godin die mensen vermenigvuldigde en was de beschermer van Romeinse burgers. Ze beschermde ook het Romeinse leger en al haar soldaten. Als Juno Moneta werd ze gevierd in Arx Capitolina) als de godin die mensen waarschuwt voor rampen en gevaren.Juno kan op veel verschillende manieren beschreven zijn, maar haar belang voor de Romeinse mythologie is significant. Ze beïnvloedde ook een totaal andere benadering van vrouwen en hun rechten. Zelfs in de tijd dat mensen niet op een hoog niveau van ontwikkeling waren, speelden godinnen als Juno een belangrijke rol in de emancipatie van vrouwen. Juno was de godin beschermer van alle vrouwen, vooral degenen die zwanger en getrouwd waren. Ze was uitsluitend gewijd aan vrouwen, terwijl de mannelijke romeinen Jupiter en andere goden hadden om op te steunen.
Juno ‘ s invloed op de Romeinse mythologie en de hedendaagse cultuur is zeker Groot, ook al ontleent ze haar wortels aan de Griekse mythologie. Haar vele bijnamen zijn een grote metafoor voor het vermogen van de vrouw om veel dingen te bereiken en de hele natie op één plaats te houden. Juno was een uniek symbool van een sterke en krachtige vrouw, die obstakels overwon en zichzelf op de top positie in de Romeinse mythologie plaatste.
