wat doen de hersenen?
het brein controleert wat we denken en voelen, hoe we leren en ons herinneren, en de manier waarop we bewegen en praten. Maar het controleert ook dingen waar we ons minder bewust van zijn — zoals het kloppen van ons hart en de vertering van ons voedsel.
zie de hersenen als een centrale computer die alle lichaamsfuncties bestuurt. De rest van het zenuwstelsel is als een netwerk dat berichten doorzendt van de hersenen naar verschillende delen van het lichaam. Het doet dit via het ruggenmerg, dat loopt van de hersenen naar beneden door de rug. Het bevat draadachtige zenuwen die vertakken naar elk orgaan en lichaamsdeel.
wanneer een bericht in de hersenen komt van waar dan ook in het lichaam, vertellen de hersenen het lichaam hoe te reageren. Als je bijvoorbeeld een hete kachel aanraakt, schieten de zenuwen in je huid een bericht van pijn naar je hersenen. De hersenen sturen dan een bericht terug om de spieren in je hand te vertellen weg te trekken. Gelukkig, deze neurologische estafette race gebeurt in een handomdraai.
Wat zijn de Delen van het zenuwstelsel?
het zenuwstelsel bestaat uit het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel:
- de hersenen en het ruggenmerg zijn het centrale zenuwstelsel.
- de zenuwen die door het hele lichaam gaan vormen het perifere zenuwstelsel.
het menselijk brein is ongelooflijk compact en weegt slechts 3 pond. Het heeft echter veel plooien en groeven. Deze geven het de toegevoegde oppervlakte die nodig is voor het opslaan van belangrijke informatie van het lichaam.
het ruggenmerg is een lange bundel zenuwweefsel ongeveer 18 inch lang en 1/2-inch dik. Het strekt zich uit van het onderste deel van de hersenen door de wervelkolom. Onderweg vertakken zenuwen naar het hele lichaam.
zowel de hersenen als het ruggenmerg worden beschermd door bot: de hersenen door de botten van de schedel, en het ruggenmerg door een stel ringvormige botten genaamd wervels. Ze zijn beide gedempt door lagen membranen genaamd hersenvliezen en een speciale vloeistof genaamd cerebrospinale vloeistof. Deze vloeistof helpt het zenuwweefsel te beschermen, het gezond te houden en afvalproducten te verwijderen.
Wat zijn de Delen van de hersenen?
de hersenen bestaan uit drie hoofdsecties: de voorhersenen, de middenhersenen en de achterhersenen.
de voorhersenen
de voorhersenen zijn het grootste en meest complexe deel van de hersenen. Het bestaat uit het cerebrum — het gebied met alle plooien en groeven typisch te zien in foto ‘ s van de hersenen — evenals een aantal andere structuren eronder.
het cerebrum bevat de informatie die ons in wezen maakt tot wie we zijn: onze intelligentie, geheugen, persoonlijkheid, emotie, spraak en het vermogen om te voelen en te bewegen. Specifieke gebieden van het cerebrum zijn verantwoordelijk voor de verwerking van deze verschillende soorten informatie. Deze worden kwabben genoemd, en er zijn vier van hen: de frontale, pariëtale, temporale en occipitale kwabben.
het cerebrum heeft de rechter-en linkerhelft, de zogenaamde hemisferen. Ze zijn in het midden verbonden door een band van zenuwvezels (het corpus callosum) die hen laat communiceren. Deze helften kunnen eruit zien als spiegelbeelden van elkaar, maar veel wetenschappers geloven dat ze verschillende functies hebben:
- de linkerkant wordt beschouwd als de logische, analytische, objectieve zijde.
- de rechterkant is intuïtiever, creatiever en subjectiever.
dus wanneer u uw chequeboek balanceert, gebruikt u de linkerkant. Als je naar muziek luistert, gebruik je de rechterkant. Er wordt aangenomen dat sommige mensen meer “rechterhersenhelft” of “linkerhersenhelft” hebben, terwijl anderen meer “hele hersenen” hebben, wat betekent dat ze beide helften van hun hersenen in dezelfde mate gebruiken.
de buitenste laag van het cerebrum wordt de cortex (ook bekend als “grijze massa”) genoemd. Informatie verzameld door de vijf zintuigen komt in de hersenen naar de cortex. Deze informatie wordt vervolgens naar andere delen van het zenuwstelsel geleid voor verdere verwerking. Wanneer je bijvoorbeeld de hete kachel aanraakt, gaat er niet alleen een bericht uit om je hand te bewegen, maar gaat er ook een naar een ander deel van de hersenen om je te helpen herinneren dat niet meer te doen.
in het binnenste deel van de voorhersenen bevinden zich de thalamus, hypothalamus en hypofyse.:
- de thalamus draagt boodschappen van de zintuiglijke organen zoals de ogen, oren, neus en vingers naar de cortex.De hypothalamus controleert de pols, dorst, eetlust, slaappatronen en andere processen in ons lichaam die automatisch plaatsvinden.
- de hypothalamus controleert ook de hypofyse, die de hormonen maakt die de groei, het metabolisme, de water-en mineraalbalans, de geslachtsrijpheid en de reactie op stress controleren.
de middenhersenen
de middenhersenen, Onder het midden van de voorhersenen, fungeren als hoofdcoördinator voor alle berichten die in en uit de hersenen naar het ruggenmerg gaan.
de Hindbrain
de hindbrain zit onder de achterkant van het cerebrum. Het bestaat uit het cerebellum, pons en medulla. Het cerebellum — ook wel het” kleine brein ” genoemd omdat het lijkt op een kleine versie van het cerebrum-is verantwoordelijk voor balans, beweging en coördinatie.
de pons en de medulla, samen met de middenhersenen, worden vaak de hersenstam genoemd. De hersenstam neemt de boodschappen van de hersenen op, stuurt ze uit en coördineert ze. Het controleert ook veel van de automatische functies van het lichaam, zoals ademhaling, hartslag, bloeddruk, slikken, spijsvertering en knipperen.
Hoe werkt het zenuwstelsel?
de basiswerking van het zenuwstelsel is sterk afhankelijk van kleine cellen die neuronen worden genoemd. De hersenen hebben er miljarden, en ze hebben veel gespecialiseerde banen. Sensorische neuronen sturen bijvoorbeeld informatie van de ogen, oren, neus, tong en huid naar de hersenen. Motorische neuronen dragen berichten weg van de hersenen naar de rest van het lichaam.
alle neuronen geven echter informatie door aan elkaar via een complex elektrochemisch proces, waarbij verbindingen worden gemaakt die van invloed zijn op de manier waarop we denken, leren, bewegen en ons gedragen.
intelligentie, leren en geheugen. Terwijl we groeien en leren, reizen berichten steeds weer van het ene neuron naar het andere, en creëren verbindingen, of paden, in de hersenen. Het is de reden waarom rijden zo veel concentratie vergt als iemand het voor het eerst leert, maar later is tweede natuur: het pad werd gevestigd.
bij jonge kinderen is de hersenen zeer flexibel. In feite, wanneer een deel van de hersenen van een jong kind gewond is, kan een ander deel vaak leren om een deel van de verloren functie over te nemen. Maar naarmate we ouder worden, moeten de hersenen harder werken om nieuwe zenuwbanen te maken, waardoor het moeilijker wordt om nieuwe taken onder de knie te krijgen of bepaalde gedragspatronen te veranderen. Daarom geloven veel wetenschappers dat het belangrijk is om de hersenen uit te dagen om nieuwe dingen te leren en nieuwe verbindingen te maken — het helpt om de hersenen actief te houden in de loop van een leven.
geheugen is een andere complexe functie van de hersenen. De dingen die we gedaan, geleerd en gezien hebben, worden eerst verwerkt in de cortex. Dan, als we voelen dat deze informatie belangrijk genoeg is om permanent te onthouden, wordt het naar binnen doorgegeven naar andere gebieden van de hersenen (zoals de hippocampus en amygdala) voor langdurige opslag en retrieval. Als deze berichten door de hersenen reizen, creëren zij ook paden die dienen als de basis van het geheugen.
beweging. Verschillende delen van het cerebrum bewegen verschillende lichaamsdelen. De linkerkant van de hersenen controleert de bewegingen van de rechterkant van het lichaam, en de rechterkant van de hersenen controleert de bewegingen van de linkerkant van het lichaam. Als je bijvoorbeeld met je rechtervoet op het gaspedaal van je auto drukt, is het de linkerkant van je hersenen die het bericht stuurt zodat je het kunt doen.
basisfuncties van het lichaam. Een deel van het perifere zenuwstelsel, het autonome zenuwstelsel genaamd, controleert veel van de lichaamsprocessen waar we bijna nooit aan hoeven te denken, zoals ademhaling, spijsvertering, zweten en rillen. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen: het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel.
het sympathische zenuwstelsel bereidt het lichaam voor op plotselinge stress, zoals bij een overval. Als er iets beangstigends gebeurt, laat het sympathische zenuwstelsel het hart sneller kloppen, zodat het bloed snel naar de verschillende lichaamsdelen stuurt die het nodig zouden kunnen hebben. Het zorgt er ook voor dat de bijnieren aan de bovenkant van de nieren adrenaline afgeven, een hormoon dat helpt om de spieren extra kracht te geven voor een snelle ontsnapping. Dit proces staat bekend als de “strijd of vlucht” reactie van het lichaam.
het parasympathische zenuwstelsel doet precies het tegenovergestelde: Het bereidt het lichaam voor op rust. Het helpt ook het spijsverteringskanaal te bewegen, zodat ons lichaam efficiënt voedingsstoffen kan opnemen uit het voedsel dat we eten.
De Zintuigen
Zicht. Zicht vertelt ons waarschijnlijk meer over de wereld dan enig ander zintuig. Licht dat het oog binnenkomt vormt een ondersteboven beeld op het netvlies. Het netvlies transformeert het licht in zenuwsignalen voor de hersenen. De hersenen draaien het beeld dan rechts omhoog en vertellen ons wat we zien.
gehoor. Elk geluid dat we horen is het resultaat van geluidsgolven die onze oren binnendringen en onze trommelvliezen laten trillen. Deze trillingen bewegen dan langs de kleine botten van het middenoor en omgezet in zenuwsignalen. De cortex verwerkt deze signalen en vertelt ons wat we horen.
smaak. De tong bevat kleine groepen sensorische cellen genaamd smaakpapillen die reageren op chemicaliën in voedsel. Smaakpapillen reageren op zoet, zuur, zout, bitter en hartig. De smaakpapillen sturen berichten naar de gebieden in de cortex die verantwoordelijk zijn voor de verwerking van smaak.
geur. Olfactorische cellen in de slijmvliezen langs elk neusgat reageren op chemicaliën die we inademen en sturen berichten langs specifieke zenuwen naar de hersenen.
Touch. De huid bevat miljoenen sensorische receptoren die informatie verzamelen met betrekking tot aanraking, druk, temperatuur en pijn en deze naar de hersenen sturen voor verwerking en reactie.
beoordeeld door: medische deskundigen op het gebied van KidsHealth
Datum beoordeeld: 00-00-0000
