in de moleculaire biologie, de biochemie en de celsignalering is het kinoom van een organisme de complete set proteïnekinasen gecodeerd in het genoom. Kinases zijn gewoonlijk enzymen die phosphorylation reacties (van aminozuren) katalyseren en in verscheidene groepen en families, b.v., die vallen die phosphorylate de aminozuren serine en threonine, die phosphorylate tyrosine en wat die phosphorylate beide, zoals de families van MAP2K en GSK kunnen. De term werd voor het eerst gebruikt in 2002 door Gerard Manning en collega ‘ s in twin papers die de 518 menselijke eiwitkinasen analyseren, en verwijst naar zowel eiwitkinasen als eiwitpseudokinasen en hun evolutie van eiwitkinasen in de eukaryoten. Andere kinomen zijn bepaald voor rijst, verscheidene schimmels, nematoden, en insecten, zee-egels, Dictyostelium discoideum, en het proces van besmetting door Mycobacterium tuberculosis. Hoewel de primaire opeenvolging van eiwitkinases wezenlijke divergentie tussen ongerelateerde eukaryotes toont, en aminozuurverschillen in katalytische motieven hun scheiding van kinomes in canonical en pseudokinasesubtypes hebben toegestaan, is de variatie die in de aminozuurmotieven naast de plaats van daadwerkelijke phosphorylation van substraten door eukaryotic kinases wordt gevonden veel kleiner.Aangezien kinasen een belangrijk geneesmiddeldoel zijn en een belangrijk controlepunt in celgedrag, is het kinoom ook het doelwit geweest van grootschalige functionele genomica met RNAi-schermen en van inspanningen om geneesmiddelen te ontdekken, vooral in kankertherapeutica.
bij dieren omvat het kinoom kinasen die alleen tyrosine fosforylaat (tyrosinekinasen) bevatten, kinasen die inwerken op serine of threonine, en een paar klassen, zoals GSK3 en MAP2K die op beide kunnen inwerken. Het onderzoek heeft aangetoond dat er gespecialiseerde eiwitdomeinen zijn die aan phosphorylated serine en threonineresidu ‘ s, zoals BRCA en FHA domeinen binden.
