zowel het huis als de man zijn kleiner dan je zou verwachten, als gevolg van de afnemende effecten van ouderdom die ons allemaal overkomen, als we het geluk hebben om zo lang te leven. Kirk Douglas, nu 100 jaar oud, en Anne, zijn vrouw van 62 jaar, verhuisde naar de kleine bungalow in Beverly Hills ongeveer 30 jaar geleden toen ze krimpen van de meerdere herenhuizen waar ze hadden vermaakt vrienden zoals Fred Astaire, Lauren Bacall en Ronald Reagan terwijl Frank Sinatra zwanger Italiaanse maaltijden in hun keuken. Maar als hun huidige huis ziet er niet reposhessing van buitenaf, zijn er buitengewone schatten binnen: een Roy Lichtenstein, persoonlijk ingeschreven Douglas, hangt in de voorste gang, terwijl een Picasso en Robert Rauschenberg hangen in de woonkamer. Het huis is gevuld met moderne meesterwerken, een bewijs van de rijkdom die de man die oorspronkelijk bekend stond als Issur Danielovitch – zo arm geboren dat hij regelmatig honger kreeg tot zijn midden jaren ‘ 20-door zijn eigen talent en zelfgesmede taaiheid.Wanneer Douglas zelf de woonkamer binnenkomt, leunt hij op een wandelaar en wordt vergezeld door een van de verschillende verpleegsters die 24 uur per dag voor hem en zijn vrouw zorgen. Het staat buiten kijf dat het bereiken van je eeuwfeest het uit een man haalt: elke beweging suggereert inspanning. Het meest frustrerend voor hem, zijn tong hangt zwaar in zijn mond, het resultaat van een beroerte in 1996, en de eens-beltoon dictie is nu onduidelijk. Maar om het interieur te beoordelen door de buitenkant blijkt een vergissing te zijn. Wanneer Douglas begint te praten kunnen zelfs de dempende lagen van de leeftijd zijn nog steeds charmant jongensachtige persoonlijkheid verbergen, zelfs als zijn lichaam hem af en toe teleurstelt. Hij is, zegt hij, “een beetje moe vandaag”, maar hij zorgt ervoor dat een dame recht in de ogen kijken als hij lacht.
” Hoe voel ik me in het algemeen? Ahh, “zegt hij, met een uitgesproken Joodse schouders, en tijdens onze tijd samen vraagt hij, angstig en vaak:” begrijp je wat ik zeg?”Meestal wel. Die beroemde strijdlustige kin is een beetje teruggetrokken, maar die vertrouwde gesloten ogen, die hij doorgegeven aan zijn oudste zoon, Michael, zijn helder. Michael, toevallig, verblijft momenteel in het pension bij het zwembad, op bezoek voor een paar dagen, zoals hij elke maand doet. “Hij komt de Oude man bezoeken”, zegt Douglas trots.Douglas (rechts) met John Wayne in de film The War Wagon uit 1967.Douglas (rechts) met John Wayne in de film The War Wagon uit 1967. Foto: Archief foto ‘ s / Getty Images
“ik had nooit gedacht dat ik 100 zou worden. Dat heeft me echt geschokt. En het is ook triest, ” voegt hij toe.Er zijn zoveel vrienden die hij mist, het nadeel van de laatste legende uit de Gouden Eeuw van Hollywood.”I miss Burt Lancaster-we fought a lot, and I miss him a lot. En John Wayne, ook al was hij een Republikein en ik een Democraat,” zegt hij.Wayne was ook dol op Douglas – ze maakten een handvol films samen – maar hij was een beetje verbijsterd door hem. In The Ragman ’s Son, een van Douglas’ s prachtige memoires, vertelt hij dat Wayne een vertoning van Lust for Life, Douglas ‘ s heartfelt 1956 biopic van Vincent Van Gogh, bijwoonde en ontzet was.
“Christ, Kirk! Hoe kun je zo ‘ n rol spelen? We zijn met zo weinig over. We moeten sterke, stoere karakters spelen. Niet die zwakke nichten,” zei Wayne.
” ik probeerde uit te leggen: ‘It’ s all make-believe, John. Het is niet echt. Je bent niet echt John Wayne, Weet je. Hij keek me vreemd aan. Ik had hem verraden”, schrijft Douglas.Douglas als Spartacus in 1960
het is begrijpelijk dat Wayne Douglas zou zien als een mede stoere kerel: gebouwd als een kleine boze stier en met de furieuze focus om bij te passen, werd hij perfect gecast in films zoals 1949 ’s Champion als de ambitieuze bokser Midge Kelly, en 1962′ s Lonely Are the Brave – nog steeds Douglas ‘ s favoriet – als een nobele cowboy. Zijn reputatie offscreen als een koppige die-en-zo die zou vechten met iedereen van Stanley Kubrick tot Otto Preminger bijgedragen aan dit beeld. Maar Douglas was altijd meer geïnteresseerd in wat eronder lag. Zijn acteertheorie was “when you play a weak character, find a moment when he’ s strong, and when you play a strong character, find a moment when he ’s weak”. Dat zie je terug in zijn beste performances, zoals Ace in the Hole uit 1951, geregisseerd door Billy Wilder, waarin hij een amorele journalist speelde die te laat beseft dat hij te ver is gegaan, en natuurlijk ook in Spartacus uit 1960, waarin hij de mensheid aan een legendarische held gaf.Als we nu Douglas ‘ voorstellingen bekijken, waarvan sommige meer dan 70 jaar oud zijn, valt het op hoe modern hij lijkt, vaak meer dan veel van zijn tijdgenoten, die er nu nogal stagey uitzien. Douglas, met zijn beroemde intense blik naast zijn ontspannen levering, ziet eruit als de voorloper van Tom Cruise op zijn best. “Ik was geen stoere jongen”, lacht hij. “Ik gedroeg me gewoon als een.”
nooit had hij meer van deze taaiheid nodig dan toen hij beroemd, zo niet geheel eigenhandig, de Hollywood blacklist brak (waarbij degenen die dachten communistische sympathieën te hebben werk in de entertainmentindustrie werd ontzegd). Het verhaal is vaak verteld: Douglas huurde de op de zwarte lijst geplaatste scenarioschrijver Dalton Trumbo voor Spartacus.Douglas en zijn vrouw Anne in 2013 .Douglas en zijn vrouw Anne in 2013. Foto: Maury Phillips / WireImage
“het was die film,” hij begint, maar loopt dan weg, niet in staat om de naam van zijn beroemdste film te herinneren. Oud worden is echt klote.
“Spartacus! Ja, ” zegt hij, terug op de rails.
was hij niet bang dat hij zijn eigen carrière zou kunnen vernietigen?
” No!”hij spot. “Het zou heel anders zijn geweest als ik ouder was geweest, maar toen was ik koppig.”
toen Douglas ervoor zorgde dat Trumbo onder zijn eigen naam een parkeerpas kreeg voor de studio, en toen Trumbo ‘ s naam in de aftiteling van de film opnam, werd de zwarte lijst verbroken. Sommigen, waaronder Trumbo ‘ s familie, hebben gezegd dat Douglas zijn rol een beetje heeft verheerlijkt in zijn frequente hervertelling van het verhaal. Toen Douglas publiceerde een boek over het onderwerp, Ik ben Spartacus: het maken van een Film, het breken van de zwarte lijst, Trumbo ‘ s dochter, Melissa, zei dat ze “gooide het over de kamer”. Maar wat de volledige waarheid ook is, er is geen twijfel Douglas ‘ s moed om zichzelf te laten zijn het publieke gezicht van de blacklist rebellion.Dus, gezien zijn beroemde liberale politiek en afkeer van politieke pestkoppen, wat vindt hij van de nieuwe Amerikaanse president? Hij rolt terug alsof ik hem op zijn wang had geslagen.
“dat is een oneerlijke vraag,” zegt hij.
te wreed om dat van een levenslange Democraat te vragen?
“laten we zeggen dat ik niet op hem heb gestemd”, antwoordt hij.
in 1957. Foto: Bettmann archief
Douglas, geboren toen Woodrow Wilson president was, was een van de zeven kinderen en de enige zoon van ongeletterde Russisch-Joodse immigranten. Hij groeide op met Jiddisch spreken thuis in Amsterdam, New York in bijna onvoorstelbare omstandigheden; het inkomen van de familie kwam uit de dagelijkse pogingen van Douglas ‘ s vader om restjes van een paard en buggy te verkopen. Douglas vocht zijn weg uit zijn omstandigheden met zijn humor en listen: hij praatte zijn weg in een college beurs en vervolgens baggsied een ander voor acteerschool in New York, waar hij levenslang vrienden met een andere Joodse student, Betty Perske, later beter bekend als Lauren Bacall. Onderweg kreeg hij te maken met een enorme hoeveelheid antisemitisme. Toen hij succesvol begon te worden in Hollywood, werd hij uitgenodigd om lid te worden van een exclusieve tennisclub. De acteur Lex Barker waarschuwde hem op het moment: “natuurlijk, Kirk, je begrijpt dat we niet kunnen runnen van een club de manier waarop we doen terug naar het oosten. Hier moeten we een paar Joden binnenlaten.”
” I am a Jew, ” Douglas snakte terug: hij verloor zijn Joodse naam al vroeg, maar niet zijn wortels. Vandaag, een mezuzah is aangebracht op het frame van zijn voordeur, en hij crediteert zijn Joodse gevoel van verantwoordelijkheid voor het feit dat hij is uitgegroeid tot een van de meest genereuze filantropen in Hollywood (hij doneerde onlangs nog een $50m (£40m) aan, onder andere, zijn oude college, St Lawrence University, om studenten uit minderheidsachtergronden te helpen.)
toch heeft Douglas gezegd dat het te simplistisch is om te zeggen, zoals velen hebben gedaan, dat zijn jeugd hem harder maakte. Het was het omgekeerde, als er iets was. Als hij leek een harde-ass toen hij jonger was, is het omdat hij overcompenseerde: hij was ver in de middelbare leeftijd voordat hij stopte met het zien van zichzelf als de bange en gepest kleine jongen hij ooit was, en zijn beroemde vrouwen, denkt hij, was een deel van dat. Hij had, schrijft hij,” een moedercomplex”: “ik zocht voortdurend van de vrouwen om me heen een moedervervanger.”Zijn zoektocht was zeker constant: van Rita Hayworth tot Marlene Dietrich, het is moeilijk om een beroemde actrice uit het midden van de 20e eeuw te noemen die niet werd verleid door Douglas. Op een gegeven moment maakte hij zich zorgen om zijn analist dat hij dacht dat hij misschien impotent na een teleurstellende ontmoeting de avond ervoor.Douglas als Midge Kelly in de film Champion van 1949 Douglas als Midge Kelly in de film Champion van 1949. Foto: Bettmann archief
“Zeg me dat je 29 nachten achter elkaar seks hebt gehad met verschillende meisjes. Op de 30e, je zegt dat je impotent, ” zijn dokter antwoordde drily. “Weet je, zelfs God rustte na zes dagen.Douglas is twee keer getrouwd geweest, eerst met Diana, met wie hij Michael en Joel had, en daarna met Anne, met wie hij Peter en Eric had. Maar het duurde even voordat het huwelijk zijn pas doorbrak.
“ik was een slechte jongen,” geeft hij toe, een beetje bedroefd. “Maar Anne wist hoe ze met me om moest gaan.”
inderdaad. Nog voordat ze trouwden, nodigde Anne alle vrouwen uit waarmee ze wist dat hij naar bed was geweest op een feest voor hem in Parijs. “Ik kon het niet geloven toen ik binnenkwam en de gasten zag”, zegt hij lachend. “Ah! Ze weet alles.”
in zijn meerdere memoires schrijft hij met zelfgedichte frequentie over hoe zijn verre vader hem in de steek liet en hoe hij zich voelde dat hij op zijn beurt zijn vier zonen in de steek liet.
“Ik ben zo trots op Michael omdat hij mijn advies nooit heeft opgevolgd. Ik wilde dat hij dokter of advocaat zou worden, en de eerste keer dat ik hem in een toneelstuk zag, vertelde ik hem dat hij verschrikkelijk was”, lacht Douglas. “Maar toen zag ik hem een tweede keer en ik zei:’ Je was geweldig! En ik denk dat hij heel goed is in alles wat hij gedaan heeft.”
voelde hij zich ooit competitief met Michael?
” No! Alleen trots, ” dringt Douglas aan. Dit is niet helemaal waar. Hij was, geeft hij toe, een stoere vader, iemand die zijn zoon niet eens een race in het zwembad liet winnen toen hij 45 was en Michael 16.”Geez, Dad, you were so gespannen, so uptight,” Michael herinnerde zich in volwassenheid.”Michael vond me niet leuk nadat zijn moeder en ik gescheiden waren. Het was pas toen hij begon te acteren dat we hecht werden,” Douglas zegt helaas.Dit is ook bijna zeker een overdrijving – Douglas ‘ s boeken staan vol verhalen die een leven van verbondenheid tussen hem en zijn jongens suggereren – maar Michael vond zeker een manier om zichzelf te doen gelden toen hij begon met acteren. Jarenlang vloog Douglas ’s droomfilm One Over the Cuckoo’ s Nest, maar hij kon het nooit van de grond krijgen.”Dus Michael vroeg me of hij kon proberen om het te produceren, en ik zei:’ Tuurlijk!’Voor ik het wist, had hij een regisseur in de rij staan en was alles weg. Dus ik zei tegen hem: ‘geweldig! Wanneer beginnen we met repeteren?'”
“Not you, Dad,” antwoordde zijn zoon, vernietigend. “Je bent te oud.”
” ik kon het niet geloven!”Douglas zegt, wenkbrauwen schieten in zijn haar. “Dus ik zei: ‘Wie speelt mijn rol? Jack Nicholson? Nooit van gehoord. Het wordt tenminste een flop….'”
in de jaren 1980, toen jonge vrouwen hem benaderden, was het niet langer omdat hij Kirk Douglas was, maar omdat hij Michael Douglas ‘ s vader was. Hij lacht er nu om, maar ik vermoed dat, Voor de eens Legendarische zwaardvechter, het toen een beetje stak.Michael Douglas is waarschijnlijk de meest schitterende uitzondering op de regel dat kinderen van beroemde acteurs zelden goed eindigen als ze in de voetsporen van hun ouders proberen te treden. “kinderen, overspoeld met alle toegeeflijkheid, hebben ellendige kindertijd. De dochter van een tv-persoonlijkheid springt uit een raam. De zoon van een filmster schiet zichzelf neer. Waarom? Voor de rest van de wereld lijkt het alsof deze kinderen zijn opgegroeid met alles,” Kirk schreef in 1988. In de komende twee decennia zou hij te veel gelegenheden hebben om zich deze trieste vraag te stellen. Zijn jongste zoon, Eric, die een beetje had gehandeld en worstelde met verslavingen voor jaren, overdosis en stierf in 2004 op de leeftijd van 46. Vandaag, als we het over zijn zonen hebben, kan Kirk het niet opbrengen om Eric ‘ s naam te zeggen.
heeft Douglas ooit een antwoord op zijn vraag gevonden?”Hollywood is make-believe, and that’ s confusing, ” zegt hij, maar hij begint te drift en vermoeien.De geschiedenis leek zich te herhalen toen Michael ‘ s oudste zoon, Cameron, die ook had geprobeerd te acteren, een paar jaar na de dood van zijn oom werd gearresteerd voor drugs. Hij werd vorig jaar vrijgelaten na zeven jaar opsluiting.
“Cameron is OK. Hij doet het nu zoveel beter en hij zegt dat hij volgende maand op bezoek komt. Hij werkt aan een boek, Weet je,” Douglas zegt, opfleuren. Douglas zelf heeft zojuist zijn 12e boek, Kirk and Anne, gepubliceerd.: Letters of Love, Laughter, and a Lifetime in Hollywood, een verzameling brieven tussen het paar tijdens hun huwelijk.Douglas met Burt Lancaster tijdens een repetitie voor de Academy Awards in 1959
niet slecht om nog steeds te publiceren op de leeftijd van 100, zeg ik.
“Yes, that’ s right, ” he beaamt, stoutly.
een van de meest frustrerende dingen over het ouder worden, zegt hij, is hoe hij zich uit het oog verliest. “Ik weet niet wie een van de nieuwe sterren zijn, en ze waarschijnlijk niet weten mij,” zegt hij.
Oh, ik wed dat ze je kennen, zeg ik. Dat maakt hem glimlachend: “Well, maybe …”
zeker is hij blij dat hij een ster was in de Gouden Eeuw, niet nu Hollywood draait om special effects en sequels. Hij knikt krachtig. “Ja, ja. Ik had zoveel geluk. Nu is het allemaal anders. Ja, heel veel geluk.”
hij vraagt of ik het erg vind als we nu stoppen omdat hij moe wordt, en, natuurlijk, zeg ik nee, hoewel ik wou dat we de hele dag konden praten. Hij staat langzaam op, en met wat hulp. Maar voordat hij verdwijnt, klopt hij op mijn arm en kijkt naar me op.
” we praten de volgende keer langer”, belooft hij.
ik kan niet wachten.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{aanhef}}
{{#leden}}
{{.}}
{{/leden}}{{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger
