Levin was oorspronkelijk een marginaal personage in de roman, maar door de uiteindelijke versie was hij uitgegroeid tot de co-protagonist, zo centraal als Anna zelf. Levin is een gesluierd zelfportret van de auteur: zijn naam omvat Tolstoj ’s voornaam (Lev in het Russisch), en veel van de details van zijn hofmakerij van Kitty—inclusief het ontbrekende shirt op de bruiloft—zijn rechtstreeks uit Tolstoj’ s leven genomen. Levin is dus een woordvoerder van Tolstoj ‘ s eigen opvattingen en verlangens, zoals zijn hardnekkige zoektocht naar de zin van het leven. Levins geloofsbelijdenis aan het eind van de roman steekt de grens Tussen Kunst en moraliteit—half fictie, half filosofische les—en parallellen met Tolstoj ‘ s terugkeer naar religie na het schrijven van Anna Karenina.Levin is onafhankelijk en sociaal onhandig en is een echt individueel karakter dat niet past in de voor de hand liggende classificaties van de Russische samenleving. Hij is noch een vrijdenkende rebel zoals zijn broer Nikolai, noch een boekachtige intellectueel zoals zijn halfbroer Sergei. Hij is geen socialite zoals Betsy, noch een bureaucraat zoals Karenin, noch een schurk zoals Veslovsky. Levin legt de nadruk op het lot van Rusland als westerse natie: hij wantrouwt liberalen die Rusland willen westerniseren en verwerpt hun analytische en abstracte benadering, maar erkent anderzijds het nut van westerse technologie en landbouwwetenschap. Kortom, Levin is zijn eigen persoon. Hij volgt zijn eigen visie op dingen, zelfs als het verward en mistig is, in plaats van het aannemen van een groep geprefabriceerde standpunten. Bovendien geeft Levin de voorkeur aan isolement boven zich in te passen in een sociale omgeving waarmee hij zich niet geheel op zijn gemak voelt. Hierin lijkt hij op Anna, wiens verhaal een tegenhanger is van het zijne in zijn zoektocht naar zelfdefinitie en individueel geluk.Ondanks zijn status als een eenling, is Levin niet egocentrisch, en vertoont hij geen tekenen van zichzelf te zien als uitzonderlijk of superieur. Als Tolstoj Levin een held maakt in de roman, is zijn heldhaftigheid niet in zijn unieke prestaties, maar in zijn vermogen om te genieten van gemeenschappelijke menselijke ervaringen. Zijn meest onvergetelijke ervaringen in de roman—zijn gelukzaligheid in het verliefd zijn, zijn angst voor zijn vrouw in het kraambed—zijn niet zeldzaam of aristocratisch, maar gedeeld door miljoenen. Iedereen kan deze emoties voelen; Levin is speciaal door ze zo diep en openlijk te voelen. Deze gemeenschappelijkheid geeft hem een humanitaire breedte die geen ander personage in de roman toont. Zijn comfort met zijn boeren en zijn afkeer van sociale pretentie karakteriseren hem als een gewone man, een van de Russische volk ondanks zijn aristocratische afkomst. Als Levin een hele dag naast zijn boeren maait, hebben we geen idee dat hij opzettelijk met de gewone mensen in de buurt is—hij geniet oprecht van de arbeid. Tolstoj ‘ s voorstelling van Levins laatste ontdekking van het geloof, die hij van een Boer leert, is even gewoon. In dit opzicht, Levin incarneert de eenvoudige deugden van het leven en Tolstoj ‘ s visie van een model mens.
