prehistorie en oudheidedit
archeologische vondsten tonen aan dat Kranj werd bewoond in de prehistorie. Ontdekkingen omvatten een bronzen bijl gevonden in Drulovka, Hallstatt-Tijdperk graven in het noordelijke deel van de stad boven de oever van de Kokra rivier, getuigen van Illyrische nederzetting, en een begraafplaats in het zuidelijke deel van de stad boven de linkeroever van de Sava rivier, wat wijst op een Keltische nederzetting. De Romeinen stichtten de nederzetting Carnium bij de samenvloeiing van de Sava en Kokra. In de 6e eeuw bevond zich op dezelfde plaats een grote Germaanse nederzetting en in de buurt werd een Ostrogothische begraafplaats ontdekt. De gotische nederzetting werd door de Longobarden voortgezet en bestond tot ca. 580 na Christus, toen het werd vernietigd door binnenvallende Slaven.
Middle AgesEdit
sporen van de oude Slavische nederzetting (een Slavische begraafplaats) dateren uit de 9e en 10e eeuw. Als zetel van de markgraaf van Gorenjen in de 11e eeuw was het de belangrijkste nederzetting in het gebied. De stad zelf wordt verondersteld te hebben ontwikkeld in het begin van de 13e eeuw; de inwoners van Kranj komen voor in een document uit 1221 en Kranj werd officieel een stad genoemd in 1256. Het was de zetel van een gerecht waarvan de bevoegdheid zich uitstrekte tussen die van Radovljica en Kamnik. In 1414 werd een besluit genomen waarbij de inwoners van de stad werden ontheven van het betalen van Tol. In 1422 werd in een verordening bepaald dat huizen van steen moesten worden gebouwd om branden te voorkomen. In 1423 werd in Kranj een parochieschool opgericht en datzelfde jaar kreeg Kranj het recht om een eigen rechter te kiezen. Kranj werd in 1471 verwoest door een Ottomaanse aanval. Keizer Frederik III verleende Kranj het recht om tol te innen in documenten uit 1488 en 1493, en een document uit 1493 gaf de stad ook het recht om twee keer per jaar jaarmarkten te houden. De verslagen van het stadshuis dateren uit de 15e eeuw.In de Middeleeuwen werden in Kranj ambachten ontwikkeld. Eerst ontwikkelden zich molens langs de Sava en Kokra rivieren, en dit werd gevolgd door slagers, bonthandelaren, huiden en houtbewerkers, en vervolgens wevers van doek en wollen doek. Habsburgse pogingen om het monopolie van Wenen op de handel met Italië te handhaven resulteerden in handelsroutes die Kranj omzeilden.De leiders van de boerenopstand van 1515 werden onthoofd in Kranj, en in 1525, toen een nieuwe opstand dreigde, bezetten huzaren onder leiding van Johann Katzianer de stad en veroorzaakten meer schade dan de Ottomanen een halve eeuw eerder hadden aangericht. In 1668 werd de helft van de huizen in Kranj verwoest door een brand, en de hele stad brandde in 1749. Kranj werd getroffen door pest uitbraken in 1552, 1557, 1625, 1627 en 1657. In het midden van de 16e eeuw bekeerden de meeste stedelingen zich tot het protestantisme; de kooplieden van Kranj openden een protestantse school en Sloveense boeken van Protestantse auteurs werden geïmporteerd uit Duitsland. De Protestantse Reformatie in Kranj werd geleid door Gašpar Rokavec, die na zijn dood werd opgevolgd door Jernej Knafel. Tijdens de Contrareformatie werd Knafel gedwongen zich terug te trekken uit Kranj naar het kasteel van Brdo.In de 16e eeuw ontwikkelde teamster services zich in Kranj, met verbindingen naar de rest van de gemeente Opper-Gorenj en Karinthië. Er waren ook verschillende smeden werkplaatsen en twee gieterijen langs de rivier de Sava. Zeefproductie ontwikkelde zich ook in deze tijd; paardenhaar werd geïmporteerd uit Heel Europa en de zeven werden geëxporteerd naar Frankrijk, België, Duitsland en Griekenland. Verschillende brouwerijen en leerfabrieken werkten in de stad. Kranj ging in een economische achteruitgang in de 17e eeuw, toen er veel emigratie uit de stad, waardoor veel huizen leeg, en het bedrijfsleven niet opnieuw herleven tot de tweede helft van de 18e eeuw.
Modern eraEdit
Kranj werd getroffen door pest uitbraken in 1836 en 1855. In 1863 werd een Sloveense leeszaal opgericht. Ambachtelijke ateliers werden opgericht in Kranj in de 19e eeuw, met wortels die teruggaan tot een aantal schilders in de 17e en 18e eeuw. Prominent was het atelier van Josip Egartner Jr. (1833-1905), die zich in 1875 in Kranj vestigde. Een middelbare school werd opgericht in 1861, en een vakschool voor textielarbeiders geopend in 1930. In 1901 werd in Kranj een waterleidingnet geïnstalleerd, dat werd geleverd door de Čemšenik bron aan de Kokra rivier.Er was tot het einde van de 19e eeuw een beperkte industrie in Kranj. Tot die tijd was de handel in landbouwproducten, vee en hout economisch het belangrijkst. De Molen van Majdič, die van 1874 tot de Tweede Wereldoorlog in bedrijf was, was een vroege industrie, die tot 70.000 kg (154.324 lb) van gemalen producten per dag produceerde. In 1875 werd een leerfabriek opgericht. Grootschalige industrialisatie vond plaats na de Eerste Wereldoorlog, te beginnen met de oprichting van een rubberfabriek in 1921. De textielfabriek Jugo-Češka werd opgericht in 1923. Hierna werden extra textielwerken opgericht, waardoor Kranj een van de belangrijkste centra van textielproductie in het vooroorlogse Joegoslavië werd. Een grote staking door textielarbeiders vond plaats in 1936, toen ze de fabrieken bezetten. Twee schoenfabrieken werden opgericht in 1925 en een bakkerij in 1937.
Tweede Wereld WarEdit
tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Kranj, samen met de rest van Noord-Slovenië, geannexeerd door Nazi-Duitsland. De Duitse autoriteiten hebben de textielfabriek Jugo-Češka ontmanteld en de machines vervangen door apparatuur voor de productie van vliegtuigen. Op 21 maart 1944 ontdekten Duitse troepen verschillende communistische activisten en functionarissen in de Šorli-molen in Rupa in het noorden van de stad, waar militaire voorraden voor de partizanen werden opgeslagen. Drie van de mannen bij de molen werden gedood en de Duitse troepen verbrandden de molen.= = Plaatsen in de nabije omgeving = = de onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 16 km rond Kranj. Het massagraf van Planina (Sloveens: Grobišče Planina) ligt in een klein bos in een veld in de buurt van de begraafplaats van de stad. Het bevat de overblijfselen van een onbepaald aantal mensen vermoord na de oorlog; de slachtoffers kunnen Duitse krijgsgevangenen, Home Guard soldaten gerepatrieerd uit Oostenrijk, of Sloveense burgers uit Kranj en de omgeving.
