We, The Colonized OnesEdit
van 1990-1992 werkte Velarde aan en exposeerde haar serie We, The Colonized Ones in New York. Voor de collectie gebruikte Velarde rode en witte klei keramiek, waarvan de geleerde Fernando Torres Quirós zei dat het bedoeld was om de emoties van de inheemse onder de overheersing van de Europeanen over te brengen. Hij verklaarde verder dat Velarde bijzondere aandacht besteedde aan het uitbeelden van de pijn van haar voorouders door zich te concentreren op gelaatstrekken. Per Ivor Miller, traditionele methoden van keramiek, zoals ongeglazuurde sculpturen, zijn opgenomen in deze serie, met opzet tonen een loskoppeling van de westerse methoden. De serie bevat ook korte performances en installaties, waarvan de eerste Velarde omvat die haar Keramiek en zichzelf gebruikt om een verhaal van kolonisatie in de Peruaanse geschiedenis te tonen.Plunder Me Baby (2007), een serie keramische sculpturen, is een werk van Velarde dat in verschillende tentoonstellingen in de Verenigde Staten en Peru werd getoond. Het American Museum of Ceramic Art, verklaart Velarde ‘ s inspiratie voor deze show als een jeugdherinnering waar haar nanny haar inheemse wortels ontkende door te beweren dat ze de Inca taal Quechua niet kon spreken, wat haar later ertoe bracht om sculpturen te maken als een manier om de discriminatie van inheemse mensen aan te pakken. Kunstredacteur Janet Koplos beschrijft de serie als bestaande uit bruine, rode en witte klei of terra-cotta, overgeschilderd met geometrische vormen, terwijl ze gekronkelde lichamen portretteert met gedetailleerde menselijke gezichten gevormd uit het gezicht van de kunstenaar zelf. Beeldende kunstredacteur Leah Ollman, voegt eraan toe dat de grillige gezichtsuitdrukkingen van de sculpturen ook een komische sfeer uitbeelden, bedoeld om Velardes satire op Latijns-Amerikaanse kolonisatie uit te beelden. Deze serie is ook een commentaar op vrouwenlichamen en vrouwelijke seksualiteit door het weergeven van vrouwelijke lichaamsdelen.Velarde ‘ s meest recente werk, the Complicit Eye, tentoongesteld bij de kunstorganisatie Taller Puertorriqueño in Philadelphia, PA (November 2018-februari 2019), is de eerste solotentoonstelling in de Verenigde Staten. Het medeplichtig oog beschouwt de vrouwelijke lichaam en schoonheid normen in termen van patriarchale samenleving door zelfportretten van de afgelopen 14 jaar. Taller Puertorriqueño legt uit hoe de tentoonstelling commentaar geeft op de definitie van de samenleving van vrouwelijkheid en haar relatie tot Latina lichamen, in het bijzonder in de westerse cultuur waar Latijns-Amerikaanse vrouwen worden verwacht om een bepaalde manier kijken. Schilderijen opgenomen tonen vrouwelijke lichamen met verschillende ideeën van vrouwelijkheid, zoals “pin up” stijl en “godin” achtige functies die gebeeldhouwde benen en overdreven borstgrootte tonen, met het gezicht van de kunstenaar bevestigd. Sommige van de werken opgenomen zijn levensgrote portretten, terwijl anderen hebben een stripboek gevoel, het weergeven van de verschillende kunststijlen Velarde werkte met. De schilderijen bevatten ook Velardes identiteit als Peruviaan, moeder en kunstenaar. Voorbeelden van de werken in de tentoonstelling zijn Pinup Wannabe (2005) en Superperuvian (2005).
