4.11 Extract
de Indische grote karper, catla, rohu en Mrigal zijn de natuurlijke bewoners van het perennial river network van India, Pakistan en Bangladesh en genieten een brede verspreiding. Deze soorten zijn goed ingeburgerd in bijna alle rivieren en reservoirs waar ze zijn getransplanteerd. Er is uitgebreid onderzoek verricht naar de biologische aspecten en de voortplanting van deze karpers, nadat begin jaren vijftig een begin was gemaakt met systematisch onderzoek op het gebied van de binnenvisserij. Op basis van deze informatiecultuur werden technologieën ontwikkeld die resulteerden in een intensieve en uitgebreide samengestelde (multispecies) cultuur; de productieniveaus stegen van 0,6 tot 10-15 t/ha/jaar. Drie decennia van inspanningen om betere karpersrassen te ontwikkelen door kruising (hybridisatie) hebben echter niet geleid tot de productie van commercieel levensvatbare hybride rassen. Cytogenetisch onderzoek, voornamelijk op karyotypen, heeft aangetoond dat hoewel deze belangrijke karpers hun eigen verschillende morfologische kenmerken hebben, ze genetisch zeer nauw verwant lijken te zijn, zoals aangegeven door niet alleen hun karyotypen, maar ook door hun isozym-en DNA-profielen. De beschikbare informatie over biochemisch genetisch onderzoek is niet erg volledig. Recente inspanningen op dit gebied en in DNA-analyses hebben echter geresulteerd in de ontwikkeling van een aantal methodologieën voor de identificatie van genetische merkers in het geval van catla, rohu en mrigal. Deze technieken kunnen effectief worden gebruikt voor de identificatie van de bestanden en voor de studie van genetische variatie bij de individuen van een bepaalde soort of vermeende landrassen. Deze methoden werden tot nu toe niet ontwikkeld en bijgevolg zijn er geen gegevens van eerdere studies om te onderzoeken of er verschillende populaties of rassen bestaan binnen een bepaalde soort van grote karper. Met de ontwikkeling van allozyme, RAPD, mtDNA RFLP, en microsatelliettechnieken, werden sommige voorlopige onderzoeken uitgevoerd die het bestaan van genetische variaties tussen de voorraad van verschillende belangrijke zaadproducerende broederijen en ook tussen de broederij en wilde populaties van catla aangaven.
verschillen in isozym merkers zijn ook opgemerkt bij rohu van verschillende riviersystemen, namelijk de rivieren Ganga, Gomati, Yamuna, Sutlej en Brahmaputra. Van de drie soorten Indische grote karpers groeit rohu relatief langzamer in karpercultuursystemen, terwijl catla en mrigal relatief beter groeien. Omdat rohu een zeer gewaardeerde vis is, worden pogingen ondernomen om de soort genetisch te verbeteren door middel van selectie. Er lijkt regionale voorkeur te zijn, voor een bepaalde soort in India. Terwijl rohu de voorkeur heeft in de meeste staten in de oostelijke regio, catla is populair in de zuidelijke staten, vooral in de provincies Karnataka en Andhra Pradesh. Genetische verbetering van catla is opgenomen in de provincie Karnataka. Het doel van de huidige selectieprojecten is om correcte kweekprocedures te bieden aan de uitbroederijmanagers en om genetisch superieure lijnen te ontwikkelen die kwaliteitszaad kunnen produceren dat binnen 1 jaar kan groeien tot meer dan een kilogram onder intensief samengestelde landbouwsysteem. De langzaamste onder de grote karper, Labeo calbasu, is een opkomende soort en wint aan populariteit. Zoals eerder vermeld, heeft deze soort een goede weerstand tegen parasitaire infecties en kan ze beter tegen ruwe behandeling dan andere grote karpersoorten. In bijna elk karperland in Azië is niet oprecht geprobeerd het genetische potentieel van deze soorten correct te gebruiken, waarschijnlijk vanwege de preoccupatie om geschikte cultuurtechnologieën te ontwikkelen met de reeds bestaande hulpbronnen en de noodzaak om te voldoen aan de onmiddellijke en dringende behoefte aan eiwitten van de massa ‘ s in hun respectievelijke Naties. Nu zijn veel van deze landen in Azië, na het bereiken van het doel in aanzienlijke mate in het verhogen van de gemiddelde visproductie niveaus door middel van verbeterde cultuurtechnologieën, begonnen te beseffen dat kwaliteitsverbetering nodig is om de kwantiteit verder te verhogen. Deze twee aspecten kunnen niet van elkaar worden gescheiden. Wil de aquacultuur in de komende decennia een levensvatbare sector worden, dan moet zij worden ondersteund met technologieën die duurzame hogere producties garanderen. Het behoud en de bescherming van de genetische hulpbronnen en de exploitatie van het genetische potentieel van de vissoorten tot hun optimale niveau lijken een uitstekende directe weg te zijn om dit doel te bereiken.De meeste landen, met name in Azië, hebben reeds actie ondernomen door de instandhouding van genetische hulpbronnen en de genetische verbetering van belangrijke soorten op gang te brengen. De belangrijkste karperculturerende landen van India, Bangladesh, Pakistan, China, Thailand, Vietnam, enz., reeds zelfstandig of in samenwerking met elkaar of met andere ontwikkelde landen aan de taak zijn begonnen. Het Internationaal Netwerk voor Genetica in de aquacultuur (INGA) coördineert het genetisch onderzoek van de vissen tussen alle Lid-Staten. De bovengenoemde landen behoren tot de lidstaten van het INGA-netwerk. India, filippijnen en Vietnam hebben samengewerkt met het Institute of Aquaculture Research (AKVAFORSK), Noorwegen, op selectieve fokprogramma ‘ s. Onlangs lanceerde het International Centre for Living Aquatic Resource Management (ICLARM) een karper genetic improvement project waarin het onderzoek naar genetische verbetering van karper wordt ondersteund door het verstrekken van fondsen en ook het coördineren van het onderzoek tussen de INGA-lidstaten van Bangladesh, China, India, Indonesië, Thailand en Vietnam. In het kader van dit programma is ook de uitwisseling van karpergermplasma tussen geïnteresseerde landen gepland. Het komende decennium kan een algemene verbetering in de aquacultuursector te zien zijn door de systematische en duurzame exploitatie van de genetische hulpbronnen van vis en het ruimere gebruik van genetisch verbeterde rassen in aquacultuursystemen.
