Chef Michael Twitty mag geen Joodse naam zijn . . . nog. Maar let op deze woorden (of Google):
Kosher / Soul-zijn merk
Afroculinaria-zijn blog
the Cooking Gene-zijn boek, binnenkort te verschijnen door HarperCollins
“ik geloof niet in ‘Ras’, behalve de menselijke.”- Michael W. Twitty
een geïnspireerde voedselschrijver, onafhankelijke geleerde, culinaire historicus en TED – spreker – genoemd in Southern Living als een van de 50 mensen die het zuiden veranderen in 2015-Michael Twitty, 39, maakt geen botten over de complexiteit van zijn identiteit. Zwart, vroom Joods en openlijk homoseksueel, Twitty is een man met een missie op een reis om onze diversiteit op tafel te brengen en te laten zien hoe ons voedsel ons verbindt. En inderdaad, met zijn creatieve hybride specialiteiten als black-eyed pea hummus, mac ‘n’ cheese kugel en matzo ball gumbo, blijft Twitty een unieke culinaire niche maken die de elementen van Afro-Amerikaans/ Zuidelijke Antebellum en Joodse keuken combineert.
waarom zwarte erwtenhummus?
Twitty legt uit: “vandaag is hummus symbolisch voor het Midden-Oosten. En Black-eyed peas zijn emblematisch voor soul food. Maar het eerste wat je moet weten over Black-eyed peas is dat het voedsel is dat we delen. Door hun wortels in de oudheid hebben Joods voedsel en Afro-Amerikaanse Diaspora voedsel veel gemeen en die overeenkomsten zijn gebaseerd op het feit dat we beide migranten zijn die vaak op dezelfde plaatsen op dezelfde tijd waren geweest.Op zondag 28 augustus 2016 verzamelden bijna 5.000 mensen uit buurten in Metro Detroit zich in Shed 5 op de Detroit Eastern Market voor het eerste Jewish Food Festival van Michigan, gepresenteerd door Hazon Detroit. Michael Twitty was de hoofdspreker op Kosher Soul: Black and Jewish Identity Cooking. Voor degenen die zijn uitstekende presentatie hebben gemist (en de kans om zijn recept voor hummus met zwarte ogen te proeven), zijn hier de hoogtepunten:
Twitty: on His Jewish Journey
” Did you know? Black-eyed peas zijn een traditionele Rosh Hashanah voedsel opgenomen in de oude Talmudische menu.”
lang voordat hij een beroemde chef-kok was, was Twitty een Hebreeuwse leraar. Sommige van zijn studenten zitten nu op de graduate school, vertelt hij ons, maar toen hij 14 jaar geleden begon, werd hij geconfronteerd met allerlei “vragen van validatie.”
” I was the yid of a different color – not the old Israeli lady, not The Ex rabbi from the X-congregation from a thousand miles away – I was young, male, African American and of Jewish Origin by conversie. Ze leerden al snel om hun 7de klas dingen niet op mij te schuiven, en ik hield van de uitdaging om studenten te onderwijzen in alle stromingen van Orthodox, conservatief, Reconstructionistisch, vernieuwend en hervormend Jodendom.”
Twitty beschrijft opgroeien net buiten Washington, DC-niet ver van de Joodse gemeenschap. “We waren buren, er waren geen verrassingen”, zegt hij. “Het was niets voor mij om te gaan bouwen en spelen in een sukkah toen ik klein was.”In de keuken van zijn moeder, challah was een weekend nietje, als de enige bakkerijen geopend in de buurt op zondag waren Joods.
Twitty was 7 jaar oud toen hij de verfilming van Chaim Potok ‘ s The Chosen op TV zag. “Ik was gefascineerd door de film en dacht, wow, ik kan me verhouden tot dit spirituele ding. Dus vertelde ik mijn moeder dat ik Joods was. Ze zei: “goed, en laat me een week Joods zijn.” Ik maakte een baseball cap in mijn pseudo kippah, en droeg het voor een week; ik weigerde spek te eten als ontbijt; Ik weigerde het nieuwe testament te lezen. Na mijn week als Jood, zei mijn moeder dat ze erg onder de indruk was en ik zat daar heel zelfvoldaan, totdat ze zei wat dokters met alle babyjongens doen, en ik zei ‘ja?’En mijn moeder sloeg haar hand zo hard als ze kon op de tafel en, met een glimlach, zei ze,’ nou, ze zullen het moeten doen met je helemaal opnieuw!’ . . . En dat is hoe ik onmiddellijk stopte met Joods te zijn na een succesvolle week Joods te zijn als kind.”
Twitty ‘ s onderdompeling in het Jodendom zou weer komen na de universiteit. Hij werkte als stagiair bij het Smithsonian en ontwikkelde programma ’s voor” Jewish Foodways ” voor het Smithsonian Folklife Festival. Op zoek naar een Recept, stuurde ze hem naar Magen David Sephardic Congregation in Rockville, Maryland, waar de eerste persoon die hij ontmoette was deze 1.80 m-4 jonge Afro-Amerikaanse man van ongeveer zijn leeftijd – en hij nam het als een teken en werd deel van de Congregatie.
” ik herinner me de tweede of derde week, toen iemand een tallit (gebedsjaal) over me gooide. Dit was niet traditioneel, maar het was duidelijk het welkom van Sefardische gastvrijheid. Ik was daar om te leren. En dus hielpen ze me woord voor woord om het Siddur (Hebreeuws gebedenboek) te lezen – en de kinderen leerden me kennen en ik begon les te geven, en toen namen ze me mee naar de mikvah — het was prachtig, Ik kreeg het snoep naar me gegooid, het rozenwater, alles op de leeftijd van 25. En, in het proces, heb ik veel geleerd over Sefardische en Mizrachi voedseltradities – in aanvulling op wat ik al wist over traditionele Europese gerechten.
Twitty: On Making Hummus (and Peace) in Israel
” You know the stupidest thing you could ever do? Ga naar Jeruzalem en probeer Israëli ‘ s en Palestijnen te leren hoe je hummus maakt!!”
“If you really want to make peace, never make your own hummus with Israeli’ s and Palestinians. Omdat ze elke stap van de weg met je gaan discussiëren over hun eigen recept!”
“ik hield een kookles in Abraham Hostel en het was erg grappig: ik had aan de ene kant van de kamer Israëlische Arabieren en Palestijnen en aan de andere kant Joden! Israëlische Joden.
” ik kijk naar ze en ik zie dat ze klaar zijn voor mij om iets te beginnen. En dus staan Orthodox-joodse en Palestijnse jongen beiden op precies hetzelfde moment op en stellen exact dezelfde vraag: Vertel me van wie is hummus?
” dus ik kijk rond de kamer, Ik wacht, 10 Seconden gaan voorbij. (Er waren mensen in de ziekenhuizen aan de andere kant van Jeruzalem, wachtend om Hashem te zien – hun oren branden in afwachting van wat ik ga zeggen! Er zijn mensen aan de andere kant van Oost– Jeruzalem-ze hebben de hoorns laten horen in de moskeeën om te horen wat ik ga zeggen. Het hele Kotel is gestopt met bidden . . . omdat ze allemaal het antwoord willen horen. Van wie is hummus?
en ik kijk naar de angstige gezichten in de kamer en ik zeg, ” is hummus Joods?”
Ja!
en de helft van de kamer moppert.
” is hummus Arab?”
Ja!
er is een yay – en de meer mopperen in de andere helft van de kamer.
” is hummus van geen van beiden?”
Ja!
Huh?
En No! Ik zeg tegen hen: “Nee.’Hummus behoort tot een Mesopotamische vrouw – noch Joods, noch moslim-die hongerige kinderen had. En ze had wat kikkererwten en wat knoflook-ze pureerde ze samen en zei, Hier, eet!
zo begon hummus. En omdat jullie haar kinderen zijn – jullie zijn haar mishpacha (familie) – brengt hummus jullie meer bij elkaar dan het jullie scheidt – zo werkt dit. En daarmee kreeg ik een applaus. En toen was er stilte, en in vredige overeenstemming, begonnen ze zich te mengen, met elkaar te zitten — en dat leerde me iets anders over hummus: als je echt vrede wilt sluiten, maak dan nooit je eigen hummus met Israëli ‘ s en Palestijnen. Omdat ze elke stap van de weg met je gaan discussiëren over hun eigen recept!”
Twitty: On Black-Eyed Peas as a Jewish Tradition
Wist u dat? Black-eyed peas zijn een traditionele Rosh Hashanah voedsel opgenomen in de oude Talmudische menu. Vergelijkbaar met de zuidelijke traditie van het eten van Black-eyed peas als een goed geluk voedsel, sommige Sefardim eten black – eyed peas voor Rosh Hashanah, als ze worden verondersteld om iemands mitzvot te verhogen voor het komende jaar.
So, l ‘ Shana tova, en laten we al eten!
voor meer informatie over Michael Twitty, bezoek Online www.afroculinaria.com en www.theweiserkitchen.com; Michael W. Twitty op Facebook of @Koshersoul op Twitter.Michael Twitty ‘ s gastoptreden op het Michigan Jewish Food Festival werd mogelijk gemaakt door Hazon Detroit, met de steun van de William Davidson Foundation, De D. Dan and Betty Kahn Foundation, De Ben N. Teitel Charitable Trust, de David Farber Family Foundation en de Jewish Federation of Metropolitan Detroit.
