Bio
Kenny Clarke, bekend onder muzikanten als” Klook ” voor een van zijn karakteristieke drum licks, is echt een jazzpionier. Hij was een leider in de ritmische vooruitgang die het begin van de moderne jazz-tijdperk betekende, zijn drumstijl werd het geluid van bebop en invloed drummers zoals Art Blakey en Max Roach.Clarke studeerde muziek op de middelbare school, waaronder piano, trombone, drums, vibrafoon en theorie. Een dergelijke veelzijdigheid van kennis zou hem later goed van dienst zijn als bandleider. Clarke verhuisde eind 1935 naar New York, waar hij voor het eerst zijn unieke benadering van de drums begon te ontwikkelen, een met een breder ritmisch palet dan dat van de swing band drummers. In plaats van de telling te markeren met het bovenste bekken, gebruikte Clarke contra-ritmes om de beat te accentueren, wat bekend werd als “dropping of bombs.”
hij vond een verwante geest in Dizzy Gillespie toen ze in 1939 in Teddy Hill ‘ s band speelden. Een belangrijke kans om zijn drumtaal verder uit te breiden kwam eind 1940 toen hij een optreden kreeg in de house band (met Thelonious Monk op piano, en Nick Fenton op bas) in Minton ‘ s Playhouse. Het was dit trio dat zulke medereizigers als gitarist Charlie Christian, Gillespie, en een groot aantal anderen verwelkomde op haar nachtelijke jamsessies. Deze sessies werden het primaire laboratorium voor hun merk jazz, die later bebop werd genoemd.Een periode in het leger van 1943-1946 introduceerde hem bij pianist John Lewis. Na hun ontslag sloten hij en Lewis zich aan bij Gillespie ‘ s Bebop big band, die Clarke zijn eerste smaak van Parijs gaf tijdens een Europese tour. Na zijn terugkeer naar New York sloot hij zich aan bij het Milt Jackson Quartet, dat in 1952 veranderde in het Modern Jazz Quartet. Hoewel hij en Lewis vrienden bleven, scheurde Clarke over wat hij voelde als de te trage sfeer van de MJQ. In 1956 migreerde hij naar Parijs, waar hij bijna 30 jaar woonde, waar hij werkte met de band van Jacques Helian en back-ups maakte van Amerikaanse jazzartiesten.In de jaren 1960-73 leidde hij de grote Europese jazz big band met de Belgische pianist Francy Boland, de Clarke-Boland Big Band. De band bevatte de beste Europese jazzsolisten, waaronder een aantal uitzonderlijke Amerikaanse expatriate muzikanten die in Europa wonen. Onder hen waren saxofonisten Johnny Griffin en Sahib Shihab, en trompettist Idrees Sulieman. Na het ontbinden van zijn big band, Clarke vond tal van mogelijkheden, zowel op de bandstand en lesgeven in de klas. Hij bleef vrij actief als freelancer, vaak werken met een bezoek aan de VS. jazzmusici, tot zijn dood in 1985. In 1988 werd Clarke opgenomen in de DownBeat Jazz Hall of Fame.
Selected Discography
Modern Jazz Quartet, The Artistryof The Modern Jazz Quartet, Prestige, 1952-55
Bohemia After Dark, Savoy, 1955
Discoveries, Savoy, 1955
Kenny Clarke Meets the Detroit Jazzmen, Savoy, 1956
Clarke-Boland Big Band, rte, 1968
