in gymnastics, there ‘ s a process that may seeem easy on paper but is challenge as it apply to training difficult skills and competing: Set up, follow through, finish.
dit proces heeft Kathy Johnson Clarke, OLY, goed gediend tijdens haar negenjarige turncarrière in de elite: ze werd een van de eerste Amerikaanse vrouwen die een individuele medaille won op een wereldkampioenschap toen ze in 1978 in Straatsburg de bronzen oefening in floor haalde. In 1984 won ze een zilveren medaille met haar team en een individuele bronzen medaille op de balk toen ze de Verenigde Staten vertegenwoordigde op de 23e Olympische Zomerspelen in Los Angeles. In 1994 werd ze opgenomen in de USA Gymnastics Hall of Fame voor haar prestaties.
Kathy Johnson Clarke, 1979 World Championships. Foto met dank aan International Gymnast Magazine
tegenwoordig werkt Kathy voor ESPN en het SEC-netwerk als commentator voor Gymnastiek aan de universiteit; ze heeft het eerder genoemde proces niet alleen toegepast op haar carrière, maar ook op haar steun voor fairness for all. Kathy was zelf een topsporter, voedde een zoon op die een elite polsstokhoogspringer is en wordt omringd door collegiale atleten, dus ze begrijpt de ongelooflijke ervaring die competitieve sporten zijn en hoeveel persoonlijke waarde het voor iemand kan hebben. Atletiek kan niet alleen het gevoel van eigenwaarde verhogen en levenslessen leren, het leert ook de waarden van teamwerk, gezonde concurrentie en communicatie. Echter, transgender atleten hebben ook een andere hindernis in hun reis – gewoon vechten voor de vrijheid om te spelen. In Maart, Idaho gouverneur Brad Little ondertekend in de wet HB 500, de eerste wet in elke staat in de VS om transgender meisjes te verbieden deel te nemen aan schoolsport. De American Civil Liberties Union klaagde, en een federale rechter Tijdelijk geblokkeerd de handhaving in augustus als de zaak vordert. De strijd gaat zelfs verder dan Idaho: in het hele land dit jaar, een golf van wetten overstroomde staat wetgevers proberen om transgender atleten effectief te verbieden van concurreren in de sport, waardoor ze ontkennen alle voordelen die sport te bieden hebben. Kathy is bedroefd en gefrustreerd door deze anti-transgender golf in de sport en haat het om atletiek gemanipuleerd te zien als een manier om LGBTQ-mensen te discrimineren.Kathy Johnson Clarke 1984 Olympics Beam
Kathy Johnson Clarke, 1984 Olympics. Foto Met Dank Aan International Turnast Magazine.
“mensenrechten zijn het belangrijkste: periode. Er zijn geen woorden die sterk genoeg zijn om te beschrijven hoe ik me voel voor de kinderen die te maken hebben met deze onwetendheid,” zei ze. “Er zijn mensen die het idee hebben dat plotseling iemand wakker wordt en zegt:’ Ik ga me op deze manier identificeren zodat ik een gouden medaille kan winnen.’Het is belachelijk.”
” ik ben ervan overtuigd dat we zullen komen tot een punt waar dit niet langer een probleem is,” vervolgde ze, kijkend naar de dag dat niemand wordt geconfronteerd met discriminatie vanwege wie ze zijn. “Maar de manier waarop we daar komen is niet door te discrimineren tegen kinderen in de basis -, midden-of middelbare school gewoon om hoe ze identificeren.”
Kathy is al vele jaren een uitgesproken pleitbezorger voor eerlijkheid in de sport, met een focus op het welzijn en de gezondheid van atleten. Als een Olympiër, ze is bijzonder krachtig in het uitspreken over en tegen het misbruik dat de VS Gymnastiek links ongecontroleerd gebeuren voor decennia. Deze huidige strijd-de strijd voor de rechten van trans—atleten—heeft haar eis voor een cultuur van begrip en gezondheid van atleten eerst alleen maar versterkt-een principe dat de sport van gymnastiek overstijgt en dat kan worden toegepast op tal van andere situaties, namelijk billijke behandeling van en respect voor trans-identificerende atleten.
Foto Met dank aan Kathy Johnson Clarke
“het doel waar we allemaal naar moeten streven is dat elke atleet in staat is om deel te nemen aan sport en te slagen. Ik weet zeker dat dit een moeilijke strijd zal zijn, omdat er veel reflex-ruk reacties en opiniegebaseerde bezwaren zullen zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat er experts zijn die alle problemen kunnen aanpakken met wetenschappelijke expertise in plaats van een algemene discriminatie van een al gemarginaliseerde en risicogroep van jongeren. Als we kunnen benadrukken waarom dit zo belangrijk is, kunnen we er komen. Ik weet het.”
