Dr. Jason Fung: ik had onlangs een gesprek met Megan Ramos in onze kliniek, en ze zei dat nog een andere patiënt zwanger was geworden na het IDM-programma. Deze persoon, die een beetje ouder was, had nooit gedacht dat ze haar eigen baby zou krijgen, dus zwanger worden was gewoon het grootste geschenk.
met dat in gedachten wilde ik onvruchtbaarheid en PCOS aanpakken en ik wilde een belangrijk lid van het intensieve dieet Management (IDM)team introduceren – Dr.Nadia. Ze is onze resident Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) expert en heeft een passie voor de dieetbehandeling van PCOS en vruchtbaarheid. Dr. Nadia is een van onze counselors, en draagt bij aan onze lidmaatschapsgemeenschap het beantwoorden van vragen en het verstrekken van ondersteuning.
Dr. Nadia: ik heb een vreemde reputatie om mensen zwanger te maken. Mensen zoeken me vaak op na het horen van ” Wees voorzichtig. Ga niet naar die dokter tenzij je zwanger wilt worden.”Mijn naam is Dr. Nadia Pateguana en ik ben al meer dan 15 jaar natuurgeneeskundige arts in de klinische praktijk. Voor koppels die leven met vruchtbaarheidsproblemen, het is een welkom wonder! Vroeg in mijn carrière woonde ik in een vrij kleine en krappe gemeenschap in Mozambique. Ik behandelde een Zuid-Afrikaanse vrouw, Charise, voor gewichtsverlies. Ze wilde “ontgiften”, dus gaf ik haar advies over mijn dieet. Enkele maanden later boekte Charise samen met haar man Johan een afspraak. ‘Vreemd’, dacht ik, want ik had hem maar één keer ontmoet in het eerste bezoek.
toen ze aankwamen, was Johan degene die als eerste sprak. Met veel emotie kondigde hij aan dat ze nu een nieuwe baby verwachten! De eerste zes jaar van hun huwelijk waren ze niet in staat om zwanger te worden. Ik weet niet meer hoeveel rondes IVF ze hadden, maar ze ondergingen een gruwelijke en verwoestende vruchtbaarheidsreis. Uiteindelijk accepteerden ze het feit dat ze nooit een kind van hun eigen lichaam in de wereld zouden verwelkomen, en adopteerden ze vreugdevol hun eerste kind, nu 7 jaar oud. Maar in deze onverwachte wending van het lot, verwachtten ze nu hun eerste biologische kind.Johan was ervan overtuigd dat dit “detox dieet” dat ik zijn vrouw had voorgeschreven de reden was voor hun plotselinge bevrijding. In de afgelopen drie maanden, Charise had met succes veranderd haar eetgewoonten en ook schopte een langdurige, ernstige frisdrank verslaving. Ze nam een low-carb dieet aan, een streng low-carb dieet, gebaseerd op mijn” basisdieet “en” detoxen ” die ik met haar overnam. Dit dieet waarschuwde tegen suikers, zelfs de “gezonde” bronnen van koolhydraten zoals fruit en sappen. Het moedigde een matige hoeveelheid eiwitten en gezonde vetten aan: kokosolie, avocado ‘ s, eieren, boter, olijfolie, enz. Overmand door vreugde, waren ze gekomen om me te bedanken. Later hoorde ik dat Charise een miskraam had gehad en dat kind had verloren. Maar toen gebeurde er weer een” wonder”. Ze werd voor de tweede keer zwanger en beviel van een gezonde jongen.Johan wilde dit onverwachte verband tussen dit innovatieve dieet en hun nieuw gevonden vruchtbaarheid begrijpen, maar ik had er geen om hem te geven. Ik wist zelf niet hoe ze plotseling zwanger werd. Er was duidelijk een relatie, maar op dat moment, zo vroeg in mijn carrière, begreep ik het diepe verband niet. Vanuit een praktisch perspectief, maakte het niet echt uit. Ik was trots op mijn vele succesverhalen, en zou vaak uitleggen aan andere patiënten dat soms een beetje gewichtsverlies, en een “detox” kan helpen hen thuis te brengen een “kleine bundel van vreugde”.
hoewel we geen formele diagnose hebben gesteld, leed Charise zeer waarschijnlijk aan het polycysteus ovariumsyndroom (PCOS). We zullen de specifieke diagnostische criteria in hoofdstuk 2 bespreken, maar misschien is het meest hartverscheurende gevolg van deze ziekte onvruchtbaarheid. Het hebben van een gezin is misschien wel de meest fundamentele van de menselijke behoeften, en het onvermogen om je eigen kinderen te dragen heeft uiteraard invloed op die essentiële menselijke droom.
PCOS is de meest voorkomende voortplantingsstoornis ter wereld. Het beà nvloedt naar schatting 8-20% van de vrouw van reproductieve leeftijd afhankelijk van de specifieke diagnostische criteria gebruikt1(Epidemiologie, diagnose, en beheer van polycysteus ovariumsyndroom, klinische epidemiologie 2014: 6; 1-13 Sirmans, SM en Pate KA). Veertig procent van de patiënten gediagnosticeerd met PCOS lijden aan onvruchtbaarheid. 90-95% van de vrouwen in onvruchtbaarheid klinieken die niet kunnen zwanger als gevolg van gebrek aan ovulatie lijden aan PCOS.
maar mijn bijna-obsessie met PCOS, vruchtbaarheid en voeding is niet alleen professioneel, het is ook zeer persoonlijk. Ik werd een naturopathische arts na het ontwikkelen van prikkelbare darm syndroom als een jonge volwassene. Conventionele geneeskunde hielp niet, maar ik vond wat uitstel met natuurgeneeskunde. Ik studeerde af aan het Canadian College of Naturopathic Medicine in 2004, en verhuisde terug naar mijn thuisland Mozambique, en was van plan om te werken met het Ministerie van Volksgezondheid in arme gemeenschappen. Ik hoopte lokale traditionele geneeskunde te leren als aanvulling op mijn naturopathische training, die een Voedingstraining omvatte.
de politiek in Mozambique was echter ingewikkeld en het vinden van een baan bij het ministerie was niet eenvoudig. Ik klopte op vele deuren, maar ze werden (soms niet zo beleefd) in mijn gezicht geslagen. Uiteindelijk vroeg ik om een ontmoeting met de minister van Volksgezondheid zelf. Na het bekijken van mijn CV en het luisteren naar mijn verhaal, gaf hij me een licentie om privé natuurgeneeskunde te beoefenen. Hij adviseerde me verder dat ik het waarschijnlijk goed zou doen in Maputo, de hoofdstad van Mozambique en de stad waar ik geboren ben. Ik voelde me verslagen, omdat dit niet de reden was dat ik naar mijn geboorteland was teruggekeerd. Maar met weinig ander alternatief, en niet bereid om mijn rug naar Mozambique te keren, deed ik precies wat hij voorstelde.
tot mijn verbazing was mijn praktijk binnen zes maanden volledig vol. In plaats van de armen en ondervoedden te helpen, waren mijn cliënten rijk, overgewicht en leden zij aan veel van dezelfde ziekten als die op het westelijk halfrond – de zogenaamde ‘ziekten van de beschaving’. Hun belangrijkste zorg was gewichtsverlies, die hun type 2 diabetes, hart-en vaatziekten, kanker en metabool syndroom zou verbeteren. Ze leden aan ‘westerse’ ziekten, omdat hun dieet was gemodelleerd naar het standaard Amerikaanse dieet (SAD).
Mozambique, destijds beschouwd als het armste land ter wereld, leed onder een van de hoogste ondervoeding. Maar dit maskeerde een tweeledige situatie. Terwijl de mensen op het platteland verhongerden, werden de stadsbewoners overvoed. De westerse cultuur was Mozambique binnengevallen. KFC, pizza joints, en Coca-Cola overal! Zo richtte mijn medische praktijk zich bijna uitsluitend op voeding, dieet en gewichtsverlies vanaf zijn oorsprong.
mijn training had me hier niet echt op voorbereid, maar als enige natuurgeneeskundige in Maputo moest ik voedingsdeskundige worden om deze mensen te helpen. Zonder formele training als diëtist, maakte ik mijn eigen dieet plannen, op basis van wat zinvol was voor mij. Eten was mijn medicijn. Mozambikanen zijn een geweldig en vergevingsgezind volk dat alles wil proberen wat ik voorstelde.
ik was een zeer dun kind en groeide op tot een zeer dun VOLWASSENE. Toen ik dit zag, geloofden mijn patiënten dat “mijn dieet” moest werken, maar dit kon niet verder van de waarheid zijn. Mijn dieet was niet bijzonder gezond, realiseer ik me nu, en mijn dunheid zou genetica kunnen zijn geweest, gecombineerd met het feit dat ik een zeer kieskeurige en arme eter was. Ik heb nog nooit een echte, volledige maaltijd gehad tot ver in mijn dertiger jaren.
als kind en jongvolwassene had ik een enorme hekel aan vlees en groenten, dus snikte ik de hele dag. Ik leefde van snoep, fruit, brood, lattes vol suiker en Coca-Cola! Als ik ging zitten voor een maaltijd met mijn familie, zou ik verfijnde granen eten met een beetje van de saus, spoel het weg met een cola gevolgd door wat fruit. ‘S Avonds ging ik naar bed met mijn zak snoepjes, en’ s morgens begon ik met een latte en toast. Slechts een paar uur later voelde ik me trillend dus At ik fruit of wat meer snoep. Ik heb altijd geloofd dat ik last had van hypoglykemie dus het eten van suiker om de paar uur leek logisch. Ik wist niet dat ik 30 jaar lang metabool syndroom zou ontwikkelen.Toen ik 30 was, was ik een succesvolle voedingsdeskundige in Mozambique. Iedereen kende Dr. Nadia. Ik hielp veel mensen gewicht te verliezen en hun diabetes onder controle te houden met mijn voorgeschreven “basisdieet” en af en toe een “detox”. Maar ik volgde geen van deze diëten zelf. Ik bleef mijn snoepjes eten en mijn cola drinken.Eind 2008 begonnen mijn man en ik te proberen zwanger te worden, maar mijn dieet haalde me in. Ik begon aan te komen. Mijn acne (die ik altijd had gehad) werd een beetje erger. Mijn dokter zei dat ik dun en gezond was. Elke maand wachtte ik tot mijn menstruatie niet zou komen, maar dat gebeurde altijd, gevolgd door dagen van huilen en me ellendig voelen. Er was iets mis. Tegen het einde van het jaar besefte ik dat ik onvruchtbaar moest zijn. Ik was er kapot van.Begin 2010 had ik bijna 30 lbs gewonnen, hoewel mijn Body Mass Index nog steeds binnen het normale bereik lag. Mijn acne was verschrikkelijk en nu viel mijn haar uit. Bloedonderzoek toonde aan dat mijn androgeen (mannelijke hormonen) niveaus hoog waren, en een echografie onthulde tal van cysten in mijn eierstokken. Ik was gestopt met ovuleren en kon daarom niet zwanger worden. Mijn vermoedens waren juist, en ik werd gediagnosticeerd met PCOS (polycysteus ovariumsyndroom).
omdat ik mager was, zag mijn arts alles over het hoofd en schreef hij gewoon Clomid voor, een soort vruchtbaarheidsgeneesmiddel. Ik ging naar huis en huilde gewoon. En huilde. Alleen de positieve houding van mijn man hielp me door deze donkere wolk van schuld en zelfmedelijden. Hij verzekerde me dat we hier doorheen zouden komen en zijn vertrouwen gaf me de kracht om het heft in eigen handen te nemen.
uit mijn professionele ervaring wist ik dat de vruchtbaarheid verbeterde wanneer vrouwen onder mijn zorg gewicht verloren, aangezien velen zwanger werden. Mijn eigen gewicht was geen probleem (dacht ik) maar ik begon de strengste van mijn eigen diëten. Als ik dat moest doen om zwanger te worden, zou ik het doen. Dit extreem low-carb dieet wordt een ketogeen dieet genoemd. Geen snoepjes meer, geen Coke meer, geen brood meer.
In de eerste maand verloor ik 2,5 kg, Mijn acne klaarde op en mijn cycli normaliseerden toen ik begon te ovuleren. De avond voordat ik mijn eerste positieve zwangerschapstest deed, stak ik een kaars aan. Ik was kalm en positief. Ik vroeg niets, maar ik wilde een baby. De volgende ochtend deed ik de test. De volgende 30 seconden leed ik de onbeschrijfelijke eenzame pijn van het niet weten.
de test was positief.
ik had net het grootste geschenk gekregen. Dit was de dag waarop ik een eeuwigheid had gewacht. Er was licht aan het einde van de tunnel. Ik belde mijn onwrikbare man op het werk. Diep van binnen, zonder het te laten zien, was hij erg bezorgd over mijn fysieke en emotionele welzijn. Onvruchtbaarheid is een allesomvattende psychische strijd. Het eist zijn tol op het werk, het gezin en het sociale leven van mensen. In vitro fertilisatie (IVF), die ik overwogen maar weigerde, zou ook onze financiën hebben beïnvloed.
toen ik zwanger werd, omdat ik de sleutelrol van voeding niet begreep, gooide ik dat dieet meteen uit het raam! Ik dacht niet dat ik het nodig had. Ik keerde terug naar het eten van mijn snoepjes en mijn gebruikelijke hogere koolhydraten, kleinere snacks, vele malen per dag. Ik ontwikkelde ernstige complicaties tijdens de zwangerschap, waaronder hoge bloeddruk en leverbeschadiging die uiteindelijk een keizersnede vereiste bij 38 weken.
mooie Zinzi kwam in ons leven. Helaas, mijn gezondheid was niet geweldig als ik bleef lijden met hoge bloeddruk en post-partum depressie. Een van de medicijnen, amitriptyline maakte me krijgen 20 pond.bovenop het babygewicht dat ik nog bij me had.
twee jaar later scheurde een grote ovariale cyste, die dringend operatief verwijderd moest worden. Ik had nog steeds hoge bloeddruk medicatie en mijn slaap is nooit hersteld.
met baby #2 begon de kronkelige reis helemaal opnieuw. Mijn arts schreef opnieuw clomid voor. Deze keer was ik dikker, met een BMI in het overgewicht bereik en in veel slechtere vorm qua gezondheid. Mijn grootste fout was dat ik niet mijn eigen dieet volgde, maar in plaats daarvan gewoon de medicatie nam. Als ze de eerste keer geholpen hebben, hebben ze deze keer zeker niet geholpen. Zes slopende, pijnlijke maanden later, was ik nog steeds niet zwanger en huilde constant. Het voelde veel moeilijker zelfs dan de eerste keer. Doom. Alles wat ik me herinner is het overweldigende gevoel van onheil.
ik stopte met de vruchtbaarheidsdrugs en bezocht mijn vriend Dr. Carolina, een Mozambikaanse gynaecoloog. Ze vertelde me ronduit: “natuurlijk zul je niet zwanger worden, zelfs niet op clomid, je bent insulineresistent!”Tot dat moment insulineresistentie met betrekking tot PCOS nooit bij me opgekomen. Ze had gelijk. Tot dan had ik geen hoop en geen dieet. Ze veranderde dat, en zou je het niet weten, Ik werd zwanger de volgende maand. Pas veel later realiseerde ik me dat dit koolhydraatarme dieet insuline vermindert waardoor de insulinegevoeligheid wordt verbeterd en de bron van mijn problemen wordt behandeld.
niet alle vrouwen met PCOS hebben overgewicht en niet alle vrouwen met overgewicht hebben PCOS. Na veel overleg besloot ik om fulltime een koolhydraatarm dieet te eten. Een paar maanden na Zuri werd geboren, verloor ik al het gewicht, stapte uit alle medicatie, mijn huid opgehelderd, en alle andere PCOS symptomen waren verdwenen (evenals mijn oudere symptomen zoals IBS, hunkeren, stemmingswisselingen, enz.). Het aannemen van een streng low-carb dieet samen met intermitterend vasten was de manier om te gaan, voor mij.
onderweg heb ik veel dingen geleerd, meestal op de moeilijke manier. Ik weet misschien niet alles, maar Ik wil graag delen wat ik hier heb geleerd op deze pagina ‘ s, zodat je niet door de pijn en het hartzeer van onvruchtbaarheid gaat. Mijn passie in het leven is niet alleen het helpen van vrouwen zwanger, maar ook hen helpen gewicht te verliezen en de controle over hun gezondheid door middel van natuurlijke dieetmaatregelen.
—
Dr. Jason Fung
