Origin and Development of Kashmiri Language: an insight

taal is een onmisbaar onderdeel van de cultuur van natie of Volk. Taal eerder cultuur is ‘de identiteit van de natie’. De waardesystemen van de westerse samenleving verschillen van die van de oosterse samenleving. Waarden zijn zo diep geworteld in samenlevingen dat het moeilijk is ze te isoleren of te destabiliseren. De identiteit van het Kashmiri volk is hun taal, Kashur. Kashmiri is de moedertaal van meer dan één crore volk van Jammu en Kashmir. Kashmiri is de taal die bloeit met een van de rijkste literaturen in India. Dr. Grierson zei in 1919: “Kashmiri is de enige van de Dardic talen die een Literatuur heeft”. Kashmiri literatuur is zo oud als 750 jaar; dit is het tijdperk van de opkomst van veel moderne talen literatuur, zoals Engels. Het is een van de oudste gesproken talen van India en de grondwet van India heeft erkend als een officiële taal onder schema-VIII. de Kashmiri taal heeft uniciteit van secularisme en delicatesse van gemeenschappelijke harmonie. Het heeft de spirituele poëzie van Nund Reshi en Lalleshwari (Lal Ded) die vol staat met mystiek in werking en een ware levensfilosofie voor iedereen, ongeacht regio of religie. Wanneer men een interesse ontwikkelt in de Kashmiri taal wordt men verleid om diep in de geschiedenis te duiken om de oorsprong van deze oude taal te leren kennen. Minst onderzoek eerder wetenschappelijk onderzoek wordt uitgevoerd en slechts weinig commentaren worden verstrekt in deze richting om een empirische verhandeling met een onderzoekend inzicht over de oorsprong en de ontwikkeling van Kashmiri taal te bieden. De perspectieven met betrekking tot het discours van ‘macht en taal’, dat George Orwell expliciet beschrijft in ‘macht en Engelse taal’, in het geval van Kasjmir taal zijn naïef, zo niet afwezig. Om een wetenschappelijk verslag van de oorsprong en de ontwikkeling van Kashmiri taal voor te bereiden moeten we het mythologized verslag van vaak geciteerde maar minst gelezen boek, Rajtarangini van Kalhana met de wetenschappelijke archeologische en geologische bevindingen verzoenen. Zolang we niet vergelijkend zijn, kunnen we geen wetenschappelijk temperament ontwikkelen. Bovendien is de ontdekking van de genealogische relatie tussen Latijnse, Sanskriet en Griekse talen door Willian Jones, een jurist van beroep die in 1783 als rechter naar Kolkata kwam, een mijlpaal in de vergelijkende studie van talen. Hij kende tientallen Europese talen. Zijn ontdekking leidde later tot de ontwikkeling van een nieuw studiegebied in de taalkunde genaamd ‘comparative philology’.Dr. D. P. Aggarwal, een geoloog, wees zelfs het standpunt af dat Kashmir door een Hindoe-Heilige, Kashyapa Rishi, van zijn overtollige wateren werd afgevoerd. Sommige historici stelden dat de Kashmir is vernoemd naar de naam van een prachtige plek in Iran die ook Kashmir wordt genoemd. De Sanskriet geleerden stelden dat Kasjmiri taal is een dochter van Sanskriet. Aan de andere kant, Dr George Abraham Grierson, westerse taalkundige geleerde van reputatie, zegt

“Kashmiri taal is een echte vorm van spreken, en niet een kunstmatige Wartaal, en dat de taal was niet echt een Parakrit in de gebruikelijke zin van het woord. Het was een zeer oude taal, een zuster en niet een dochter van de vorm van spreken die uiteindelijk ontwikkeld als literair Sanskriet.”

Rajtarangini of Kalhana, and its English translation with annotations and explanations, by Dr (Sir) Aurel Stein have been quoted by numerous writers as the final arbiter on Kashmirology. Maar Akther Mohi-ud-Din, een Kashmiri kortverhaal schrijver vond zijn verklaringen en verklaringen niet juist, zijn identificatie van plaatsnamen, en zijn oefening in de fonetiek ook onjuist in zijn onderzoekspaper ‘a Fresh Approach to the History of Kashmir’.

taalfamilie

Kashmiri is een Dardic-taal en behoort tot de Dardic-subgroep die onder de Indo-Arische familie van de Indo-Europese taalfamilie valt. Dardic talen worden gesproken in Gilgit, Pakistan en noordelijke regio ‘ s van Kargil.

Script

traditioneel werd kashur geschreven in het sharadascript na de 8e eeuw na Christus, maar het wordt nu niet meer gebruikt en is vervangen door Devanagari en Perso-Arabische scripts. Perso-Arabisch script is geassocieerd met Kashmiri Moslims geworden terwijl Devanagari script kreeg geneigd om Kashmiri Pandits.

de ontwikkeling van het schrift en de ontwikkeling van de Kasjmir-taal is een belangrijk en interessant studiegebied. De rol van soefi ’s en Rishi’ s in de ontwikkeling van Kasjmiri is ook voorbeeldig en moet worden gedocumenteerd.