discussie
gegevens uit dit vooronderzoek suggereren dat de BKT haalbaar is om toe te dienen en een nuttig hulpmiddel kan zijn om kinesthetische stoornissen te identificeren bij personen met een lichte tot matige post-stroke hemiparese. Voor zover wij weten is dit het eerste rapport van een klinisch praktijkinstrument met de potentie om UE kinesthesie na een beroerte te kwantificeren. Kinestheticabewustzijn informeert beweging; het is dan ook niet verwonderlijk dat er een sterke relatie werd vastgesteld tussen de BKT en de subjectieve beoordeling door de deelnemers van hoe goed hun okselwerk taken (MAL) en de objectieve maatregelen (Wolf en BBT). Het is ook mogelijk dat het vermogen van een deelnemer om motorische output te genereren de BKT-scores in deze studie beïnvloedde.Het bepalen van de discrete somatosensorische en motorische bijdragen aan deze sensorimotorische taak is een gebied voor toekomstig onderzoek.
somatosensorische waardevermindering na een beroerte is moeilijk te herkennen, tenzij het verlies wordt gecompenseerd. De aard en omvang van de somatosensorische waardevermindering na een beroerte is moeilijk te beschrijven als gevolg van een verscheidenheid aan factoren, waaronder: 1) heterogeniteit van de beroerte; 2)Meerdere somatosensorische modaliteiten; 3) meerdere lichaamsgebieden die zijn bereikt; en 4) scarcequantitieve meetinstrumenten. Onze bevinding dat BKT niet gerelateerd was aan touch perception of haptische prestaties is consistent met het bewijs dat er weinig overeenstemming is tussen modaliteiten in post-stroke somatosensorische waardevermindering18. De drempelwaarde voor de aanraakperceptie is laag in de somatosensorische hiërarchie19 en weerspiegelt de functie van de huidreceptor van de indexvinger zonder dat er beweging nodig is. De HASTe is een maat voor haptische prestaties, waarvoor huidreceptoren van de hand, proprioceptieve receptoren van de UE en actieve beweging nodig zijn, en is een voorbeeld van een hoger somatosensorisch proces19. De BKT zou ook als hoger niveau worden beschouwd, aangezien schaalvergroting van afstanden vereist is met proprioceptie van de UE en actieve beweging essentieel is voor de taak. Daarom, terwijl de BKT deelt met theHASTe de eis van UE proprioceptieve informatie, het verschilt van beide andere somatosensorische metingen hier gebruikt in dat cutane input zal niet rijden prestaties. Zoals bij alle studies van deze omvang, moet bij de interpretatie voorzichtigheid worden betracht.
in vergelijking met de gebruikelijke methode voor het matchen van gemeenschappelijke standpunten20 heeft de BKT de volgende voordelen: Ten eerste heeft de BKT een ratio schaal van meting. De BKT-scores van deze studie werden normaal verdeeld en varieerden van 3,2 tot 12,4 cm fout voor post-beroerte en van 2,3-9.2 cmerror voor vergelijkingsdeelnemers. Ratio – meetschalen zijn eenduidig en maken alle wiskundige en statistische verrichtingen mogelijk17.Ten tweede zijn er normatieve gegevens per leeftijdsgroep8 beschikbaar, waardoor de noodzaak om te vergelijken met de ipsilesionale extremiteit, die misschien problematisch is, zoals hieronder wordt besproken, wordt geëlimineerd. In vergelijking met robotica5 is het belangrijkste voordeel van de BKT dat het vrij beschikbaar is en geen speciale apparatuur vereist om te beheren, waardoor het praktisch is voor therapeuten in omgevingen wereldwijd. Het belangrijkste nadeel is dat de BKT-scores gebaseerd zijn op lokalisatie van het doel; andere statistieken die kinesthesie kunnen weerspiegelen, zoals snelheid van beweging en gladheid van het bereiken van traject en respons latentie, worden niet gekwantificeerd met de BKT. Vergelijkingen in grotere studies waarbij gebruik wordt gemaakt van een goudstandaard-maat voor kineesthetische impairment, zoals robotics5, zijn nodig om de BKT verder te valideren als een methode om post-strokekinesthesie te kwantificeren.
belangrijk is dat de exacte bijdrage van motorische en somatosensorische stoornissen aan de BKT-score in deze studie onzeker is. Dit is de primaire beperking van het proberen om kinesthetische stoornis te kwantificeren gebruikend een gerichte het bereiken taak in deze populatie. Deze beperking geldt zowel voor eenvoudige tests, zoals de BKT, als voor geavanceerde toepassingen, zoals robots5. Na een beroerte kan een slechte bereiknauwkeurigheid te wijten zijn aan een beperkt motorisch vermogen versus een slechte controle van het verkeer, ten tweede aan een verminderde kinesthetische zin, wat we met de BKT willen kwantificeren. Eén deelnemer die aan de criteria voor deze studie voldeed, was niet in staat de BKT uit te voeren vanwege onvoldoende motorisch vermogen om over de testpagina te reiken, waarbij deze oorzaak werd benadrukt. Wij stellen voor deze beperking aan te pakken door minimummotorcriteria voor de BKT vast te stellen. Minimum motorische criteria zou vaststellen dat een individu bezit de motorische vermogen om het bereik uit te voeren, idealiter verlaten kinesthetische zin als de primaire variabele gevangen. De mate waarin gestandaardiseerde tafel-en stoelhoogten invloed hebben op BKT-scores in deze studie is onbekend. Een beperking van deze bijzondere studie is de kleine steekproefgrootte; daarom kunnen de resultaten niet generaliseren naar de populatie van individuen met milde en matige beroerte.
als groep voerden post-stroke deelnemers aan deze studie ook significant meer uit op de BKT met hun IPSILESIONAL UE dan de vergelijkingsgroep die suggereerde dat de BKT gevoelig kan zijn voor subtiele ipsilesional veranderingen in kinesthetisch bewustzijn (figuur 1B). Ipsilesional impairment insensorimotor performance21, handmatige behendigheid3, ipsilesional reaching22, en grip force modulation23 zijn ook gemeld na unilaterale beroerte. Hoewel we alleen kunnen speculeren over het probleem van de sensorimotorische verwerking dat ipsilesional impairment veroorzaakt,suggereren deze gegevens en andere studies5,21 dat bilaterale hemisferen waarschijnlijk bijdragen aan normale kinesthetische prestaties. Bovendien noemen deze gegevens het concept van een ‘onaangetaste’ UE en benadrukken zij het belang van het gebruik van gezondheidsvergelijkingsgroepen voor normatieve Ue-prestatiegegevens.
het BKT kan een nuttig klinisch hulpmiddel zijn met enige verdere ontwikkeling.Voordelen van de BKT zijn dat het goedkoop, gestandaardiseerd, kwantificeerbaar en snel te beheren. De resultaten van deze studie suggereren niet dat er een plafondeffect is, in tegenstelling tot de Nottingham Sensory Assessment en de Fugl-Meyer Assessment24. Lage rsem-waarden suggereren dat BKT-scores een relatief nauwkeurige schatting van de populatie kunnen opleveren. De eenvoudige instructies kunnen het potentieel beperken voor verstorende effecten door cognitieve stoornissen die worden waargenomen met andere somatosensoriële maatregelen. Toekomstig onderzoek moet gericht zijn op het vaststellen van validiteit, betrouwbaarheid en het minimale klinisch belangrijke verschil in de post-beroerte populatie. Er moeten minimummotorcriteria worden vastgesteld. Ook van belang is of BKT-scores nuttig zouden zijn om motorisch herstel na een beroerte te voorspellen en of de maatregel gevoelig zal zijn voor verandering na revalidatie in de EU.
de implicaties voor een betere identificatie van kinesthetische stoornissen na een beroerte omvatten een beter begrip van de stoornissen die resulteren in wanordelijk bereiken,een betere toewijzing van revalidatiebehandelingen en een mogelijke voorspelling van motorische Recovery. De gegevens uit deze voorstudie suggereren dat, met verdere verfijning,de BKT kan ontstaan als een waardevolle klinische maatregel van kinesthetische bewustwording post-beroerte.
