we leven in een tijdperk van Peak TV, wat betekent dat er genoeg geweldige shows zijn die uw tijd waard zijn, en te weinig uren in de dag om ze allemaal te bekijken. Er zijn veel shows ontworpen voor intelligente doelgroepen; shows die dichtbij kijken en belonen degenen die uren nadenken over hen wanneer ze niet kijken. Sommige van die shows verdienen echt de fancultuur die hen omringt, maar anderen zijn niet zo verdienstelijk.
de shows op deze lijst worden om de een of andere reden als slim beschouwd. Sommigen van hen worden verondersteld ingewikkelde plots en complexe karakters te hebben, terwijl anderen specifieke vormen van dialoog gebruiken om een illusie van intelligentie te creëren. Voor de duidelijkheid, sommige van deze shows zijn geweldig. Het enige wat hen verenigt is dat ze een reputatie voor intelligentie hebben die ze waarschijnlijk niet verdienen. Hier zijn 15 ‘slimme’ tv-programma ‘ s die dommer zijn dan je je realiseerde.
15 verloren
helaas beloonde Lost niet degenen die het het meest nauwlettend in de gaten hielden. Op het einde, het niet om veel van de mysteries die het had gepresenteerd aan te pakken, en liet veel fans ontevreden over de ervaring van het kijken naar de show. Lost gaf het publiek niet alle antwoorden. In de loop van de zes seizoenen, het werd consequent uitgezet, en bleek een van de beste karakter studies die televisie ooit heeft aangeboden. Helaas was het niet zo slim als sommige mensen dachten dat het zou zijn, en sommige van de meest merkwaardige mysteries blijven onopgelost tot op de dag van vandaag.
14 Hoe kom je weg met moord
naarmate de serie verder ontrafelde, werd het een slachtoffer van zijn eigen snelle plotten. De timing van de onthullingen en de enorme omvang van plot ontwikkelingen betekende dat de situaties waarin deze personages zich bevonden steeds meer en meer belachelijk. Hoewel het goed is voor een show om wekelijks nieuwe ontwikkelingen te introduceren, nam How To Get Away With Murder het idee een beetje te ver, en eindigde het springen van het paard. De intelligente delen van de show werden aan de kant gelaten.
13 Suits
het uitgangspunt van pakken is belachelijk. Het centrale idee is dat een zeer intelligente universiteit zichzelf een baan geeft die werkt met een vooraanstaande advocaat, ook al heeft hij geen rechtenstudie. De serie speelt rond met het idee van het onthullen van Mike ‘ s geheim, en uiteindelijk gaat hij naar de gevangenis voor, al was het maar voor een korte tijd. Terwijl de show beschikt over een snelle dialoog en af en toe maakt gebruik van complexe juridische jargon, deze kwaliteiten moeten niet worden verward met intelligentie.
de wet laat zien dat men vaak complexe taal gebruikt om plots te verhullen die zowel belachelijk als vrij standaard zijn. Suits doet heel weinig dat echt innovatief is, en vertrouwt in plaats daarvan op het feit dat al zijn centrale personages slimme mensen zijn. De show is heel leuk, zeker. Het is de belichaming van een USA “blue skies” drama, compleet met alle grote dingen die dat met zich meebrengt. Het is gewoon niet het slimste op TV.
12 Downton Abbey
helaas was dit idee niet zo revolutionair als velen dachten dat het was, en hoewel het maakte voor een aantal dwingende drama, het was uiteindelijk slechts een bewerking van honderden jaren van melodrama. In de kern is Downton Abbey een soapserie. Het is een show gevuld met wendingen, waar elk personage vecht om dingen perfect te maken in de ogen van hun familie, samenleving en zichzelf. Het zorgde voor een echt interessant drama, maar dat betekent niet dat het niet zeepachtig was tot in de kern, zelfs als het was gekleed in fijnere stoffen dan normaal.
11 thuisland
voor een mooi, stralend moment, leek het alsof Homeland het beste was op TV. De serie volgt Carrie Bradshaw, een speciaal agent met een bipolaire stoornis die ervan overtuigd raakt dat een krijgsgevangene is bekeerd door Al Qaeda. Het debuteerde met een van de beste eerste seizoenen in de recente tv-geschiedenis, en dan meteen viel van een klif. Ironisch genoeg waren veel van de kwaliteiten die het eerste seizoen geweldig maakten een indicatie van wat echt smart TV doet. Het verhaal was overtuigend, en de centrale personages waren fascinerend en ingewikkeld.
helaas, toen de show verder ging, werd het duidelijk dat dit seizoen echt de uitzondering was in plaats van de norm. In de daaropvolgende seizoenen, de show werd minder strak verpakt, en begon haar centrale karakter slepen door verhaal na verhaal, zelfs als de samenzweringen en complotten die ze probeerde te ontrafelen werd steeds onzinnig en vreemd.
10 24
24 het uitgangspunt is weliswaar slim. Na speciaal agent Jack Bauer als hij ontrafelde politieke samenzweringen in real time, de show kreeg veel kilometers uit de slimme styling en de gruizige esthetiek. De serie was beroemd om de introductie van ingewikkelde plots die Jack Bauer langzaam zou ontrafelen in de loop van een seizoen, en dit bleek effectief te zijn-in ieder geval vroeg in de serie.
uiteindelijk hadden 24 hetzelfde probleem als veel superheldenfilms vandaag de dag nog hebben. De inzet was zo hoog op de show vanaf het allereerste begin dat het uiteindelijk moeite had om zichzelf te toppen. Daarbovenop, de ingewikkelde plot van de show begon te lijken nogal afgezaagd, vooral gezien de hoge inzet van alle operaties Bauer ‘ s. De wereld kan niet altijd in zo ‘ n dreigend gevaar verkeren.
24 bleek een zeer vermakelijke show, maar het was gewoon niet bijzonder slim in de manier waarop het zijn verhalen vertelde.
9 Dexter
Dexter ‘ s een andere show die altijd leek een geweldig idee op papier (het is gebaseerd op een boek, immers!), en, eerlijk gezegd, het was voor een tijdje. De serie volgt een seriemoordenaar die zijn misdaden rechtvaardigt door moordenaars te vermoorden. Het is het soort antiheld drama dat het eerste decennium van de 21e eeuw domineerde, en Dexter was klaar om zijn complexe verhalen te vertellen– tenminste voor een paar seizoenen.
helaas verloor de show uiteindelijk zijn greep op zichzelf en zijn centrale karakter. Wat eens zeer interessante vragen waren over de moraliteit van moord werden uiteindelijk gebukt gegaan onder inconsistente karakterisering en vreemde plotbeslissingen. Wat meer is, de show leek niet te weten hoe haar centrale figuur om vooruitgang te laten voorbij een bepaald punt, en haperde in de latere seizoenen. Dexter zou het ultieme voorbeeld kunnen zijn van iets dat waar is in TV in het algemeen: namelijk dat een interessante antiheld niet genoeg is om een slecht verteld verhaal goed te maken.
8 House
het slimste aan House is de manier waarop het zijn centrale figuur behandelt, die onbeleefd en soms onuitstaanbaar is, maar ook diep menselijk. Helaas, de show om hem heen houdt zich aan een vrij standaard procedureformule, waarin de personages bespreken een probleem met betrekking tot de patiënt die ze behandelen, en House uiteindelijk vindt het antwoord op het laatste moment. Ze proberen om medische jargon gooien rond in de hoop van het gooien van het publiek, maar het kan niet verdoezelen een centrale verwaandheid die deze serie weerhield van echt slim.
7 The Newsroom
de openingsscène van de Newsroom is waarschijnlijk haar grootste erfenis, en met goede reden. De scène, waarin het centrale karakter van de show te lanceren in een enorme tirade over waarom Amerika is eigenlijk niet het beste land op aarde meer, is ontroerend en oprecht slim. Helaas heeft de rest van de redactie niet voldaan aan de ongelooflijk hoge verwachtingen die dit openingsmoment beloofde.
in plaats daarvan bood de HBO-show, die drie seizoenen duurde, meestal verklaringen die veel eenvoudiger en prediker waren dan hun equivalenten in de echte wereld. Schepper Aaron Sorkin leek te beweren dat, als nieuwsmensen het rapporteren van echt nieuws hun topprioriteit zouden maken, al het andere gewoon op zijn plaats zou vallen. Terwijl Sorkin ‘ s opmerkingen over de manier waarop nieuwsmedia werken geldig zijn, zijn zijn antwoorden vaak te gemakkelijk, en ze negeren de complexiteit die de echte wereld beheerst. Sorkin ‘ s personages lijken te geloven dat idealisme vaak de dag zal winnen. Helaas weten velen vandaag de dag dat dat niet echt het geval is.
6 De Man in het Hoge Kasteel
het fantastische uitgangspunt van de show was genoeg om veel kijkers geà nvesteerd te houden, maar dat betekent niet dat de show zijn vele geweldige ideeën waarmaakt. Helaas, de personages die de show bevolken zijn veel minder interessant dan de wereld die ze verkennen, en de vrij eenvoudige plotten uiteindelijk zorgt voor een show die bijna geheel zonder intriges. Kijkers kunnen nieuwsgierig zijn waar de plot uiteindelijk leidt als de show zich ontwikkelt, maar dat is ongeveer de enige reden om gelijke tred te houden met de Man in het hoge kasteel op dit punt.
5 Sherlock
de verhalen van Sherlock Holmes waren altijd bedoeld om vrij complex te zijn, en dat bleef waar in de moderne bewerking van de verhalen, die werd uitgezonden op de BBC. Sherlock volgde een moderne Holmes die alle technologie van de 21e eeuw gebruikt om hem te helpen bij het oplossen van de misdaden van de show gepresenteerd hem met, die vaak wendingen op oude Sherlock Holmes verhalen waren. De show presenteerde deze verhalen in filmlengtes, waardoor de mysteries zich vollediger konden ontvouwen.Hoewel Sherlock zeker heel leuk is, is het moeilijk om te beweren dat het plotten ervan zo ingewikkeld is als het de kijkers wil laten geloven, vooral in latere seizoenen. In deze latere afleveringen veranderde de show enigszins in een spionagethriller, en de mysteries waren vaak vrij eenvoudig en doorspekt met flash om het publiek af te leiden van deze feiten. Sherlock begon te sterk te vertrouwen op zijn innovatieve formele elementen, en liet zijn plotten sag als gevolg.
4 ware Detective
terwijl True Detective leek te poetsen tegen het bovennatuurlijke, vooral in zijn eerste seizoen, de show eindigde als een veel eenvoudiger onderzoek van de verschrikkingen in onze wereld, en van de mensen die opstaan elke ochtend en werken om ze te verslaan. De show kan goed werken als een fabel, maar het verhaal is eigenlijk veel minder ingewikkeld dan veel fans wilden het te zijn. Het is een interessante show, zeker, maar zodra seizoen 2 première, het publiek werd Wijs aan het feit dat het gewoon niet zo slim als het leek in Seizoen 1.
3 The Walking Dead
in de kern, The Walking Dead is een eenvoudig, licht verteerbaar verhaal gekleed in nitty-gruizige kleren. Het centrale uitgangspunt van een zombie-apocalyps die het grootste deel van de mensheid wegvaagt en het slechtste in degenen die overleven naar boven haalt, was interessant voor een korte periode, maar het uitgangspunt kan slechts een show tot nu toe nemen. Wat daarna op de show overbleef was ogenschijnlijk een verhaal over moraliteit in immorele tijden, maar dat ging vaak verloren in de krankzinnige hoeveelheden geweld en brutaliteit.
The Walking Dead blijft gevangen in een lus waarin het een hoopvolle situatie voor zijn personages presenteert, en trekt dan onmiddellijk die hoop weg om zijn nihilistische doelen te bevorderen. De show zit vast in een patroon; Een dat is vrij onontkoombaar en dat leidt tot vrij oninteressante televisie. Het is waar dat de show nog steeds af en toe interessante afleveringen uitspuugt, maar deze voorbeelden zijn glimpen van de ruwe diamanten.
2 kaartenhuis
in de loop van de geschiedenis van de televisie zijn er genoeg shows geweest om de schandalen en politieke intriges aan te pakken die regelmatig uit Washington D. C. komen. Toch is House of Cards Opmerkelijk in de Machiavelliaanse lengte waar de centrale personages naar toe gaan om de macht te verkrijgen en vast te houden. Er zijn weinig shows met een donkere afbeelding van de hoofdstad van de Verenigde Staten, en nog minder dat zo volledig verstrikt publiek.
toch, hoewel het lijkt alsof het angstaanjagende macht-hongerige koppel in het centrum van de show zijn eigenlijk genieën, dat is ten minste gedeeltelijk omdat iedereen in de show is zo dom. Bovendien zijn veel van de meest cruciale plotontwikkelingen van de show lachwekkend onrealistisch en creëren ze een wereld die weinig gemeen heeft met de onze. House of Cards wil een intelligente show zijn over vreselijke mensen. In plaats daarvan wordt het een vrij vermakelijk melodrama met veel domme plotwendingen.
1 The Big Bang Theory
hoewel het waar is dat de personages van de show genieën zijn, kiest de show zelf meestal om grappen te maken op hun kosten, bespotten hun vreemde spraakpatronen en handelen alsof de woorden die ze gebruiken vreemd of lachwekkend zijn. Natuurlijk, alleen omdat de personages binnen een show intelligent zijn, betekent niet per se dat de show zelf is. Dit is het geval met de Big Bang theorie, die veel dommer is dan zijn personages. De show is een conventionele sitcom in bijna elk opzicht. Het gaat toevallig over nerds.
—
