Taejo van Goryeo

Taejo (r. 918-943), voorheen bekend als Wang Geon of Wang Kon, was de stichter en eerste koning van het Goryeo (Koryo) koninkrijk dat het oude Korea verenigde en regeerde van 918 tot 1392. Wang Geon kreeg de postume titel van Taejo wat betekent ‘ grote oprichter.’Zijn dynastie zou toezicht houden op een ongekende bloei van de Koreaanse cultuur, en de naam is de oorsprong van de moderne Koreaanse Engelse naam.De val van Silla

het Verenigd Koninkrijk Silla (668-935) had drie eeuwen de macht over het Koreaanse schiereiland, maar de staat was in een langzame achteruitgang. Opstanden van de boeren en de aristocratie waren wijdverbreid, en er volgde een periode van politieke onrust aangeduid als de latere Drie Koninkrijken periode (889-935). Gyeon Hwon, een boerenleider, maakte gebruik van de politieke onrust in 892 en vormde een heropleving van het oude Baekje Koninkrijk in het zuidwesten van het schiereiland. Ondertussen, een aristocratische boeddhistische monnik leider, Gung Ye verklaarde een nieuwe Goguryeo staat in het noorden in 901 CE, bekend als Later Goguryeo. Gung Ye werd bijgestaan door zijn eerste minister en generaal Wang Geon, de zoon van een rijke koopman en lokale hoofdman in Gaeseong in het Silla Koninkrijk.

er volgde een machtsstrijd om de controle over het schiereiland. Gyeon Hwon viel Gyeongju, de hoofdstad van Silla, aan in 927, terwijl Gung Ye ‘ s impopulaire en fanatieke tirannie leidde tot zijn dood door de handen van zijn volk. Hij werd opgevolgd door Wang Geon in 918 n.Chr. die waarschijnlijk een hand had in de moord op zijn voorganger. Eenmaal aan de macht, Wang viel later Baekje, nu belegerd door leiderschap in-gevechten, en vervolgens Silla. De laatste Silla-koning, Gyeongsun, gaf zich uiteindelijk over in 935 en verliet Wang Geon om het land opnieuw te verenigen, maar onder een nieuwe naam, Goryeo.Koning Taejo noemde zijn nieuwe Verenigd Koninkrijk Goryeo, wat ‘hoog & mooi’ betekent. Een verenigd Korea

Wang Geon stond te popelen om de vroegere glorie van het Koninkrijk Goguryeo (Koguryo), dat bloeide tijdens de Drie Koninkrijken periode (37 v.Chr. – 668 n. Chr.), opnieuw op te rakelen en noemde zo zijn nieuwe koninkrijk Goryeo naar het, wat ‘hoog en mooi’ betekent.’Misschien om dezelfde reden koos Wang de noordelijke stad Songdo/Songdak (het moderne Gaeseong) als zijn nieuwe hoofdstad. Wang Geon verklaarde zichzelf koning, en voor zijn bijdrage aan het creëren van de nieuwe staat kreeg de postume titel koning Taejo of ‘grote stichter.”

Wang handhaafde veel van de Silla-overheidsinstellingen en om de loyaliteit van de veroverde Silla-en Baekje-elite te verzekeren verdeelde hij land en prominente Goryeo-regeringsposities aan Gyeongsun en andere aristocraten. Bang dat hij op een dag het slachtoffer zou worden van een opstand zoals zijn voorganger, trouwde Wang in verschillende elite families en clans, een strategie die resulteerde in de nieuwe koning uiteindelijk het verwerven van zes koninginnen en 23 gemalinnen. Wang zou de vader zijn van 25 zonen en negen dochters. De koning wordt ook gecrediteerd voor het uitbreiden van de toegang van de aristocratie tot hogere regeringsposities, het bouwen van nieuwe scholen en het verbeteren van de landbouwopbrengsten door het verlichten van de belastingdruk op de boeren.

Wang bleef Confucianisme, Boeddhisme en sjamanisme onderschrijven als de belangrijkste drie religies van de staat. Wang was een bijzonder volgeling van de laatste en een gelovige in pungsu, de praktijk van het zorgvuldig selecteren van geografische locaties om te profiteren van de natuurlijke leven krachten dacht uit te stralen van bomen, rivieren en bergen. Wang werd sterk beïnvloed door pungsu in zijn selectie van zijn belangrijkste en regionale hoofdsteden.

Liefdesgeschiedenis?

Meld u aan voor onze wekelijkse e-mail nieuwsbrief!Het boeddhisme was de belangrijkste en beoefend religie, zoals het al eeuwen in Korea was, en dit blijkt uit Wang ‘ s sponsoring van vele tempelbouwprojecten, waaronder tien nieuwe boeddhistische tempels in de hoofdstad. Wang schreef zijn succes in het creëren van het Goryeo Koninkrijk toe aan zijn geloof in het boeddhisme.:

het succes van de grote onderneming van de stichting van onze dynastie is geheel te danken aan de beschermende krachten van de vele Boeddha ‘ s. We moeten daarom tempels bouwen voor zowel de Son-als Kyo-scholen en abten aan hen toewijzen, zodat ze de juiste ceremonies kunnen uitvoeren en zelf de weg cultiveren. (Portaal, 81)

buitenlandse politiek

Taejo ’s koninkrijk was echter verre van veilig, en de Khitan (Qidan) stammen in het noorden bleken hardnekkig weerstand te bieden tegen Goryeo’ s expansionistische beleid van het einde van de 10e en het begin van de 11e eeuw. Vluchtelingen vluchtten van Balhae (Parhae), de noordelijke Mantsjoerische staat, naar Goryeo op dit moment na de ineenstorting in 926 CE door de handen van de Khitan. Deze laatste werden uiteindelijk getemperd en ingeperkt door de bouw van een grote muur over de noordelijke grens van het schiereiland. Pyongyang kreeg ook een groter belang als afschrikmiddel voor verdere invallen. De haat stopte nooit, want toen de Khitan een ambassade en een geschenk van 50 kamelen in 942 CE stuurde, reageerde Wang door de ambassadeurs naar een eiland te verbannen en de kamelen te laten verhongeren.

Wang was ook druk in het zuiden, omdat hij daar het eiland Tamna (Cheju) veroverde. De latere Tang-dynastie erkende Wang als De heerser van Korea in 932 na Christus, en er was verdere handel en culturele uitwisseling, vooral met de opkomst van de Song-dynastie tijdens de regeerperiode van Wang ’s directe opvolgers, te beginnen met zijn zoon Mu (koning Hyejong) en vervolgens mu’ s broer Jeongjong.

Remove Ads

Advertising

tien bevelen

vlak voor zijn dood in 943 stelde Wang een lijst op van punten die hij zijn opvolgers wenste te volgen in het leiden van de staat Goryeo. Wang eiste dat ze “’s morgens en’ s avonds gelezen zouden worden en voor altijd gebruikt zouden worden als spiegel van reflectie” (Seth, 99). Deze staan bekend als zijn ’tien bevelen’ (Sip Hunyo), en hoewel sommige historici suggereren dat ze in de eeuw na Wang ‘ s dood zijn geschreven, hadden ze niettemin een diepgaande invloed op het overheidsbeleid lang nadat ze werden geschreven. Zij worden in Pratt (466) als volgt samengevat::

1. de staat is gebaseerd op het boeddhisme: eer zowel Seon en Kyo tradities.
2. sta niet meer tempels toe, tenzij deze overeenkomen met de pungsu principes van Toson.
3. de oudste zoon zou de troon moeten bestijgen. Als hij onwaardig is, kies dan de volgende. Als hij ook onwaardig is, kies dan de volgende, en zo verder op de lijst.
4. we hebben altijd Tang China gevolgd; imiteer de Khitan niet.
5. de staat is gesticht op good pungsu en de plaats Pyongyang is cruciaal. Bezoek er om de vier jaar voor 100 dagen.
6. houden de palgwan-hoe en Yondung-hoe festivals.
7. heersen zoals de klassieke koningen, met eerlijkheid, oordeelkundig advies inwinnen en het volk niet overbelasten.Ten zuiden van de Cha-pas en voorbij de rivier de Geum zijn de mensen net zo moeilijk als het terrein. Geef ze geen grote afspraken of trouw ze in de Koninklijke familie.Oefen geen vriendjespolitiek, betaal eerlijke emolumenten en zorg altijd voor het leger.
8. Bestudeer de oude koningen van China en houd de klassieke ‘No zelfgenoegzaamheid’ als je motto.

Deze inhoud werd mogelijk gemaakt met genereuze steun van de British Korean Society.