” We think it ’s one of the best we’ ve written, ” zei John Lennon in 1965 toen hij overwoog op de recente single van de band, een in opdracht gegeven track voor hun nieuwe film Help!, aantekeningen maken van de titel van de film. Zoals altijd met de Fab Four, een nieuwe film betekende een nieuw album en de Lennon-McCartney trein leek alsof het toonde geen tekenen van vertraging.Maar achter alle snelle spellen, snelle cash en onstuitbare fandom begon John Lennon al een tijd te verlangen voordat The Beatles ooit gebeurden en zijn leven overnamen. Hij schreeuwde om hulp. Het is op dit nummer dat hij in zijn “fat Elvis periode” gaat en toch nog steeds een van de meest gekoesterde nummers van de band Weet te creëren—en een van Lennon ‘ s favorieten.
het nummer is natuurlijk ‘Help!’een nummer dat ogenschijnlijk geschreven is met de film in het achterhoofd, maar eigenlijk een veelheid aan aparte betekenissen en evocatieve momenten verbergt voor de hoofdcomponist van het nummer John Lennon. Het is een nummer dat uitermate geliefd is bij de fans van de band en dat Lennon markeert als een toekomstige rock ‘n’ roll Hall of Famer. Het zag Lennon zijn hart op de pagina zetten zodat iedereen het kon zien.
tijdens verschillende interviews heeft Lennon gewezen op ‘ Help!’als een van zijn favoriete nummers van de Fab Four. In 1970, na het vermijden van een eenvoudige vraag van Rolling Stone oprichter Jan Wenner op Lennon ‘ s favoriete lied dat hij ooit schreef voor The Beatles, hij levert een typisch flagrante reactie. Lennon zegt: “Ik vond ‘Walrus’, ‘Strawberry Fields’, ‘ Help!’, ‘In mijn leven’,” Wenner soon interjects, “Waarom’ Help!’?”Lennon levert een typisch kleurrijke reactie en een weergegeven met zijn oncontroleerbare eerlijkheid.
de zanger en gitarist antwoordt: “Because I mean it, it’ s real. De tekst is nu net zo goed als toen, het is niet anders, Weet je. Het geeft me een veilig gevoel om te weten dat ik zo verstandig was of wat dan ook – nou ja, niet verstandig, maar bewust van mezelf. Dat is zonder zuur, geen niets … nou pot of wat dan ook.”Lennon verduidelijkt zijn punt,” het was gewoon ik zingen “help” en ik meende het, Weet je. Ik hou niet zo van de opname, het liedje dat ik leuk vind. We deden het te snel om commercieel te zijn.”
het is een idee dat Lennon later uitgebreid tijdens zijn nu-iconische interview met David Sheff van Playboy in 1980. “Het hele Beatle ding was gewoon onbegrijpelijk,” herinnert Lennon als flitsen van de menigte fans en druk flitsen over zijn hersenen, “toen ‘hulp’ kwam, was ik eigenlijk schreeuwen om hulp. De meeste mensen denken dat het gewoon een snel rock ‘N roll nummer is.”I didn’ t realised it at the time; I just writed the song because I was command to write it for the movie. Maar later wist ik dat ik echt om hulp schreeuwde.”Het was een moment waarop Lennons oude persoonlijkheid, zijn oude manier van zijn, begon te verliezen van de popster die de band had gemaakt. “Dus het was mijn dikke Elvis periode,” vervolgt hij.
“je ziet de film: He-I-is very fat, very insecure, and he’ s completely lost himself. En ik zing over toen ik zoveel jonger was en al de rest, terugkijkend op hoe makkelijk het was. Nu ben ik misschien heel positief… ja, ja… maar ik ga ook door diepe depressies waar ik uit het raam zou willen springen, Weet je.”
gelukkig kan de dualiteit van ouder worden je wel voorzien van rooskleurige momenten van jeugdige hoop, nooit meer te bereiken, maar het geeft je ook de kennis om te weten wat er gaat komen. “Het wordt makkelijker om mee om te gaan als ik ouder word; ik weet niet of je leert controle of, als je opgroeit, je kalmeren een beetje,” zegt Lennon, het afsluiten van de zaak met zijn klassieke humor en curtness. “Hoe dan ook, ik was dik en depressief en ik schreeuwde om hulp.”
vaak afgeschreven als een ander commercieel nummer voor The Beatles om meer stenen te leggen langs de weg naar succes. Maar, in feite, het nummer was diep persoonlijk, volledig beïnvloed door de maker en een hint naar de prachtige nummers die zouden komen. ‘Help!’is niet alleen een van Lennon’ s favorieten, Het is ook een van ons.
