opinie: twee decennia terug, toen ik een angst geteisterd strip van een jongen zonder veel aan mijn hoofd, behalve wanneer de pub was waarschijnlijk te openen en zou mijn rekening-courant bodem uit voordat ik dronken genoeg om te slapen, ik een of andere manier struikelde in een instap-niveau rol in de Nieuw-Zeelandse filmindustrie.Binnen een week verbleef ik in een hotel in Picton en kreeg ik, wat mij een fortuin leek, kratten vol glimmende voorwerpen op en van boten en vrachtwagens over de Marlborough Sounds, terwijl de grote en de goede die mijn werkgevers waren, een TV-show maakten genaamd Duggan.Duggan was een antipodese figuur tegen Inspecteur Morse en co, met een paar onschuldige mensen uit de regio die elke week hun maker op steeds inventievere manieren ontmoeten, en John Bach als de Wellington detective die naar beneden vloog om de lokale politie te helpen de zaak op te lossen. Bach speelde de titulaire Duggan als een lugubere herstellende alcoholist, met een onbepaalde brogue, een alarmerende voorliefde voor dikke gebreide kleding en een voorliefde voor Japanse zwaardvechten.Dus stel je mijn vreugde voor, ongeveer halverwege de debuutaflevering van The Sounds, die op zijn minst een moord of twee lijkt te bevatten, om de tijdloze Bach hove in beeld te zien als de patriarch van een enorm rijke Canadese dynastie, waarvan de oudste zoon vermist is geraakt in Aotearoa terwijl hij een deal heeft gemaakt om wat hij noemde “een zalmkwekerij” te bouwen, maar waarvan het genre eist dat het op zijn best een front voor belastingontwijking moet zijn en god alleen weet wat op zijn slechtst.
* Lowdown Dirty Criminals: Why we all should get out and support this Kiwi caper
* Tenet: Christopher Nolan ‘ s latest fails to take audience along for the ride
* Twilight star falls for New Zealand while filming local drama The Sounds
* Oscar Kightley: The lessons Scott Morrison should have learned from Terminator
Bach – en dat maakt me echt blij-geeft de angstaanjagende Frank Cabott precies dezelfde all-purpose Keltische drawl die Duggan ooit hanteerde, veilig in de wetenschap dat het personage overal geboren zou kunnen zijn waar hij wil en geen enkele regisseur ter wereld het lef zou hebben om Bachs prachtige grote mo ‘ AI van een gezicht te bekijken en hem te vragen om “meer Canadees te klinken”.
ondertussen, terug op de top van te Waipounamu, (de geluiden werden opgenomen in en rond Whangaroa, ten noorden van Auckland. Irriteert jou dat net zo erg als mij?) zoon Tom (Matt Whelan, The Luminaries) is verdwenen van het jacht waar hij aan boord sliep met vrouw Maggie, gespeeld door de verrassend eigenlijk Canadese Rachelle Lefevre als vrijwel zeker te onschuldig om waar te zijn.
snel genoeg, de lokale bobbies zijn uit in de Zodiacs, er is een crack pijp in de handbagage, een assortiment van de verwachte lokale bevolking, met inbegrip van een boze demonstrant-type recht uit de centrale casting, en genoeg goed geschreven dialoog wordt gegooid op het punt om de slechte lijnen nog erger klinken. “Waka…dat is Maori voor boot “‘ splains Tom op een bepaald punt. Iets in mij stierf een beetje.
maar, eer waar het toekomt. De Sounds heeft waarschijnlijk genoeg gedaan in zijn openingssalvo om me terug te krijgen voor een tweede blik. De voorstellingen zullen gelijk zijn als de serie doorgaat, dat doen ze altijd. De locaties zijn allemaal onbetwistbaar prachtig, zelfs als de beslissing om niet te schieten in de werkelijke Tauihu o te waka is altijd gaan raspen met de lokale bevolking en hun vrienden.Het enige wat ik nu nog nodig heb is dat Bach zijn kimono en zijn katana uit de kast haalt omwille van de oude tijd, en mijn dag zal gemaakt worden.
* The Sounds is nu te zien op Neon en Sky Go, met nieuwe afleveringen die elke vrijdag verschijnen. Duggan is beschikbaar om te bekijken op de NZ On Screen website.
Stuff
- Whats App
