begin 1919 plaatste de Sovjet-Unie de Turkmenian kulan onder bescherming. De maatregelen in hun voordeel hebben hen echter niet gered van lokale uitstervingen, zoals in Kazachstan, waar de ondersoort in 1935 verdween. De belangrijkste kulanpopulatie heeft de laatste jaren een dramatische daling doorgemaakt. Badkhyz was het belangrijkste bolwerk en de laatste habitat van de Transkaspische wilde ezel die enkele duizenden individuen bevatte, totdat het opnieuw werd geïntroduceerd in andere beschermde gebieden in Turkmenistan en andere Centraal-Aziatische landen die speciaal voor de kulans werden gebouwd, zoals het natuurreservaat Gaplaňgyr, het Çemenebit-heiligdom en het Mäne-Çäçe-heiligdom.In 1996-1997 werd de totale bevolking van Turkmenian kulan geschat op tussen de 500 en 700 kulans in Kazachstan en ongeveer 6.000 kulans in Turkmenistan. Van deze laatste woonden er ongeveer 5.000 tot 6.000 alleen in Badkhyz Zapovednik en ongeveer 1.000 in kunstmatig herstelde populaties elders in Turkmenistan. In Badkhyz is de Turkmeense kulanpopulatie gedaald van 6.000 individuen in 1993 tot 2.400 in 1998 en tot 650 in 2002. Momenteel zijn er 900 kulans in Badkhyz. Eerder in 2005 waren er meer dan 1300 Turkmeniaanse kulans in Turkmenistan (850-900 in Badhyz State Nature Reserve en nog eens 445 in zeven verschillende herintroductielocaties).
Herintroductieprojectenedit
na hun lokale uitsterving in Kazachstan in de jaren dertig werd de kulan opnieuw geïntroduceerd in vier plaatsen in Kazachstan (waar ongeveer 900 exemplaren leven), en daarna in Oezbekistan (34 exemplaren).De eerste plaats waar Turkmenian kulans opnieuw werden aangelegd in Kazachstan was het natuurreservaat Barsa-Kelmes. In 1991 werden er nog eens 35 heringevoerd naar het Aktau-Buzachinsky heiligdom, dat is uitgegroeid tot een populatie van meer dan 100 individuen op het Mangishlak schiereiland. Tussen 1986 en 1990 werden 105 Turmeniaanse kulans opnieuw toegevoegd aan het Andasai-heiligdom, en zijn sindsdien toegenomen tot 200.In 1984 werden 32 kulans heringevoerd naar het Kapchagai Wildgebied, dat later het Altyn-Emel National Park werd (meer dan 50.000.000 hectare), uit het zuidoosten van Kazachstan, dat bestaat uit een woestijn, tussen de Ili-rivier en de AK-Tau-bergketen, nabij het Kapchagai-meer. Uit de vorige volkstelling bleek dat er meer dan 700 mensen in Altyn-Emel woonden. De bevolking van Turkmenian kulan is op de stijging, als dat gezegd kleine populaties van Turkmenian kulan op Altyn-Emel steeg tot 2.000 vanaf 2012. De bevolking is verder toegenomen tot 3.400 kulans in Altyn-Emel vanaf 2017.
in Kazachstan is BirdLife partner, de Acbk (Association for the Conservation of Biodiversity of Kazakhstan), onlangs begonnen met de werkzaamheden aan een project voor de oprichting van een nieuwe kulan populatie in Centraal-Aziatische steppe. Op 24 oktober 2017 werden negen kulans meegenomen uit Altyn-Emel en vrijgelaten in het Altyn Dala beschermde gebied van de centrale Kazachse steppen. Het herintroductieproject beoogt de komende 3 of 4 jaar 30 of 40 kulans van Altyn Emel naar de centrale steppen te verplaatsen. Ze worden ook uitgebracht in Irgiz-Turgai.De Turkmeniaanse kulans zijn samen met het paard van Przewalski opnieuw opgenomen in het Askania-Nova biosfeerreservaat in het zuiden van Oekraïne. In 2020 werd een kudde van 20 kulans afkomstig uit het Askania-Nova Biosfeerreservaat opnieuw toegevoegd aan de Tarutyns ‘ kjj steppe in het zuidwesten van Oekraïne.
in captivityEdit
de Turkmeniaanse kulans broeden in gevangenschap in dierentuinen, fokcentra en wildparken die deel uitmaken van de Amerikaanse (SSP, AZA) en Euraziatische (EEP, EAZA) fokprogramma ‘ s. In het internationale stamboek van de World Association of dierentuinen and Aquariums (WAZA) zijn meer dan 1.000 turkmeniaanse kulans geregistreerd.
