verwarringen tussen inhoudelijke en relationele concepten van verwantschap als een sociaal netwerk hebben geleid tot een aantal problemen die worden opgehelderd door een temporeel geordende relationele theorie van netwerkstructuur. De geordende netwerkbenadering geeft aanleiding tot een nieuw middel om het sociale veld van verwantschapsrelaties in beeld te brengen, terwijl verwantschap lokaal kan worden gedefinieerd in cultureel relatieve termen. Het nut ervan wordt geïllustreerd in toepassingen voor verwantschappen tussen Amerikaanse Presidenten, oudtestamentische Kanaanieten, en inheemse Australiërs van Groote Eylandt. De formele concepten die behandeld worden in het in kaart brengen van verwantschapsnetwerken zijn: verwantschapsaxioma ‘ s, oudergrafiekstructuur, kern, circuits van verwantschapsverwantschap en affinaal verbonden verwantschap, zijden en delen, homeomorfe toewijzingen, homomorfismen als potentieel vereenvoudigende toewijzingen van verwantschap, elementaire structuur en orde-structuur. Representationele stellingen zijn bewezen over homeomorfismen, kernen en circuits, en de ambiguïteit van elementaire structuren. De laatste verzameling stellingen leidt tot het verduidelijken en herdefiniëren van enkele basisbegrippen van elementaire, semi-complexe en complexe structuren van verwantschap in termen van eigenschappen van generatiegeordende netwerken. De conclusies van het formele argument zijn ‘post-structureel’ in de enge zin van het aantonen van de noodzaak om voorwaardelijke historische processen te specificeren in de structurele analyse van verwantschap als een sociaal gebied. De open-ended benadering van verandering, een die wordt geïmpliceerd door de studie van geordende structuren die zich ontvouwen in een tijdelijke opeenvolging, verbindt met kwesties van populatievariabiliteit, selectie, en evolutionaire processen. De verwantschapsstructuren die in deze benadering in kaart worden gebracht, zijn niet bedoeld als een soort van volledige representatie van verwantschap ‘systemen’, maar slechts als steigers die helpen om verwantschap in beeld te brengen als een sociaal veld, dat een basis biedt voor andere mappings (die kunnen worden gesuperponeerd) van sociale processen zoals communicatieve velden, uitwisselingsprocessen, overdracht van geleerd gedrag, sociale rechten en erfenis, politieke en religieuze opvolging, en dergelijke.
