definicja
rzeczownik
l-stereoizomer cząsteczki glukozy, który jest stosunkowo mniej aktywny biologicznie niż D-glukoza i taki, który obraca spolaryzowane światło w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (w przeciwieństwie do D-glukozy, która obraca je w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara)
Suplement
glukoza jest monosacharydem heksozy, ponieważ składa się z sześć atomów węgla. Jeden z atomów węgla należy do grupy funkcyjnej aldehydu. Stąd należy do grupy aldoheksozowej. W zależności od położenia grup hydroksylowych (- OH) może to być dekstro – (jak w D-glukozie) lub laevo- (jak w L-glukozie). Nomenklatura ta oparta na projekcji Fischera wyznacza D – gdy obraca płaszczyznę światła spolaryzowanego w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. L-jest, gdy obraca płaszczyznę światła spolaryzowanego w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
l-glukoza występuje obficiej w przyrodzie niż l-glukoza. L-glukoza jest krótką formą Leworotacji-glukozy. Jest jednym z dwóch stereoizomerów glukozy (drugim jest D-glukoza). W porównaniu z D-glukozą, l-glukoza jest mniej aktywna biologicznie i mniej powszechna. W wyższych formach organizmów L-glukoza nie jest wytwarzana naturalnie. Jest syntetyzowany sztucznie w laboratorium.
L-glukoza nie może być wykorzystywana jako źródło energii w oddychaniu komórkowym. Dzieje się tak dlatego, że heksokinaza nie może fosforylować jej podczas glikolizy. Burkholderia caryophylli posiada enzym d-Treo-Aldoza 1-dehydrogenaza, która umożliwia utlenianie L-glukozy.1
wzór chemiczny:
- C6H12O6
Porównaj:
See also:
- glucose
- stereoisomerism
- monosaccharide
