– Zie: Lisfranc de Frx
– Anatomie:
– proximale einde van de tweede middenvoetsbeentje is strak verzonken tussen de eerste en de derde cuneiforms;
deze pen-configuratie effectief sloten gehele tarsometarsal complex, het voorkomen van de mediale of laterale vertaling;
– geen significante verstoring van metatarsals of cuneiforms kan plaatsvinden, tenzij dit bot is verstoord;
– om deze reden komen zuivere transmetatarsaltarsale dislocaties zelden voor, & betrekken eerder frxs door of rond de tweede middenvoetsbasis;
– er zijn geen ligamenten die de eerste en tweede middenvoetsbeenderen samenbinden;
– dit creëert een relatieve zwakte tussen de eerste & andere middenvoetsbeenderen;
– de belangrijkste stabilisator van het 1-2 intermetatarsale gewricht is Lisfranc ’s ligament;
– Lisfranc’ s ligament:
– sterke schuine ligament dat zich uitstrekt van de plantair-laterale aspect van de mediale spijkerschrift, gaat voor de intercuneiform ligament, en voegt in de fascia-mediaal van de tweede middenvoetsbeentje;
– variaties:
– in ongeveer 20% van de patiënten, twee aparte bands van het ligament aanwezig zijn (dorsale en plantaire);
– bij patiënten met twee aparte ligamentair bands, gedeeltelijk bandletsels zijn mogelijk;
– functie:
– handelingen te verbinden laterale metatarsals aan de mediale spijkerschrift;
– versterkt bony stabiliteit van de voet van de 2de middenvoetsbeentje tussen mediale en laterale cuneiforms;
– de arteria dorsalis pedis:
– kruisen Lisfranc de gezamenlijke & duiken diep tussen de bases van de eerste en tweede metatarsals te vormen plantaire arteriële boog, waardoor deze gevoeliger voor schade die op het moment van het letsel of de open reductie;
– Röntgenfoto ‘ s:
– laterale bekijken:
– middenvoetsbeentje is nooit meer dorsale dan de respectieve tarsale botten maar, bij gelegenheid, enigszins plantaire te tarsale botten;
– AP bekijken:
– mediale grenzen van de 2e middenvoetsbeentje base & mediale rand van midden spijkerschrift, normaal gesproken vorm een rechte, ononderbroken lijn;
– verstoring van deze lijn indicatives instabiel TMT letsel;
– schuin uitzicht:
– staat toe om de evaluatie van de laterale middenvoet;
– mediale rand van de 4e middenvoetsbeentje base & mediale rand van os cuboideum, normaal gesproken vorm een rechte ononderbroken lijn;
– Verdacht Letsel:
– fracturen van de basis van de 2e middenvoetsbeentje moet altijd rainse vermoedens van tarsometatarsal letsel;
– een vergruizing of diastasis tussen de mediale cunnieform en 2e middenvoetsbeentje geeft de functionele verstoring van Lisfranc de ligamentair complex;
– wt lager AP:
– w/ twijfelachtige letsel, overweeg wt lager AP oog op het beoordelen van 1-2 interval;
– diastasis van de 2e middenvoetsbeentje-cuneiforme mediale articulatie, of verbreding van de eerste 1-2 intermetatarsal interval groter dan 2 mm (in vergelijking met de andere voet) geeft subluxatie en warrents gesloten reductie en percutane fixatie scew;
– Potter, et al (1998) merkt op dat de normale scheiding van 1-5 mm kan worden gevonden tussen de metatarsals, en daarom is het van vitaal belang voor het vergelijken van de geblesseerde voet naar het ongedeerd voet;
– als staande AP is onaanvaardbaar voor de patiënt, overweeg dan een CT-scan;
– abudction stress AP:
– in de studie van Coss HS, et al (1998), kadavers had ligamentair snijden en onderging vervolgens ontvoering stress AP x-stralen;
– de motivatie voor de studie is de constatering dat de w/ Lisfranc stam, ontvoering stress zal verplaatsen van de voorvoet lateraal;
– bij een controle van de bevolking een lijn raakt aan het os naviculare en het mediale spijkerschrift (mediale kolom lijn) die de basis van het eerste middenvoetsbeentje (zelfs met de ontvoering stress);
– in kadavers w/ ligamentair snijden en toegepast ontvoering stress, de mediale kolom regel valt mediaal van de middenvoet;
– de auteurs ook opgemerkt dat de ontvoering stress AP moet worden genomen w/o-pronatie of supinatie;
– van de nota, deze auteurs merkten op dat kadavers w/ ligamentair snijden, niet meer dan 1,5 mm verbreding w/ gesimuleerde wt lager;
– MRI:
– het gebruik van MRI bij Lisfranc-fracturen om de Lisfranc-ligament te evalueren werd bestudeerd door Hg Potter MD et al. 1998.
– axiale gezichtspunten werden gebruikt om de Lisfranc ligament te visualiseren;
– deze auteurs merkten op dat alle patiënten met volledige ligament tranen ten minste 2 mm of meer verplaatsing hadden tussen het tweede middenvoetsbeentje en het mediale spijkerschrift (vergeleken met de andere kant);
– ze suggereren dat een MRI moet worden besteld wanneer er twijfelachtige verbreding is en dat een MRI niet moet worden besteld wanneer de diastase groter is dan 2 mm(aangezien verstoring van het ligament zeer waarschijnlijk aanwezig is)
Magnetic resonance imaging van het Lisfranc ligament van de voet.
abductie stress en AP gewichtdragende radiografie van zuiver ligamenteus letsel in het tarsometatarsale gewricht.
