Emerging Revolutionary War is vereerd om historicus Katie Turner Getty te verwelkomen. Biografie van mevrouw Getty is onder de post. Op 19 April 1775 barstte de kalme boerderij van de achtenvijftigjarige Jason Russell van Menotomy uit in een bloedbad toen hij, samen met elf andere Amerikanen, werd neergeschoten en met een bajonet werd geslagen door Britse soldaten in zijn huis en tuin.
Jason Russell House (auteurscollectie))
terwijl Amerikaanse milities en minutemen vanuit omliggende steden binnenstroomden, bevonden de Britten-vermoeid maar woedend-zich onder steeds zwaarder musketvuur. Toen ze zich terugtrokken uit Concord en zich terugtrokken naar Boston, passeerde de hoofdcolonne in de buurt van Russell ‘ s huis, dat in de buurt van de battle road stond. Russell was net terug naar huis nadat hij zijn familie had opgesloten op een nabijgelegen boerderij. Zonder dat hij het wist, zouden Amerikaanse minutemen en Britse soldaten snel samenkomen op zijn eigendom en een wanhopige strijd zou plaatsvinden binnen de muren van zijn eigen huis.Eerder die dag vertrok de zesentwintig-jarige Gideon Foster uit Danvers met een compagnie minutemen. De mannen hadden een verschroeiend tempo en maakte de zestien mijl reis naar Menotomy in vier uur, lopen de helft van de weg. Bij aankomst sloten Foster ‘ s mannen zich aan bij anderen uit Lynn, Beverly, Salem, Dedham en Needham. Sommigen zochten dekking achter bomen en anderen in Russell ‘ s erf, waar een borstwerk werd gemaakt van gordelroos.
The Fight at the Jason Russell House, bicentennial painting by Ruth Linnell Berry (1974). Verschijnen met toestemming van de Arlington Historical Society.
de mannen richtten hun aandacht op de naderende hoofdkolom van de Britse troepen en schoten op hen. Kapitein. Israel Hutchinson, een doorgewinterde Franse en Indiase oorlogsveteraan, waarschuwde dat flank-guards waarschijnlijk de velden langs de weg zouden doorkruisen, waardoor de hoofdcolonne ongestoord zou passeren. Maar voordat de mannen hun positie konden heroverwegen of naar een meer verdedigbare locatie konden verhuizen, was de flank-guard op hen gericht, waarbij de mannen tegen de hoofdkolom werden ingesloten.In een hectische zoektocht naar dekking, vluchtten veel van de mannen naar Russell ‘ s huis. Jason Russell probeerde ook naar binnen te rennen, maar werd vertraagd door zijn lamme been. Hij werd twee keer neergeschoten en viel op zijn stoep. De soldaten scheurden het huis in achtervolging van de mannen, bajonetten Jason Russell ‘ s lichaam elf keer toen ze voorbij.Eenmaal in het huis hadden de Amerikanen geen andere keuze dan te vechten voor hun leven in kamers zonder uitgang, in zeer nauwe wijken, tegen razende, bajonet zwaaiende soldaten. Het was een bloedbad. Met twee kamers op de benedenverdieping, een smal trappenhuis en twee kamers op de bovenverdieping, bood het Huis van Jason Russell weinig toevluchtsoord. Soldaten buiten het huis riepen musketvuur in de ramen.
teken dat aangeeft wat er gebeurde in het Jason Russell huis op April 19, 1775
omdat ze nergens anders heen konden, snelden verschillende mannen de kelder in. Wat in eerste instantie een onverstandige verstopplek leek, bleek het enige toevluchtsoord te zijn dat Russell ‘ s huis kon bieden. De mannen namen plaats aan de onderkant van de trap en hieven hun musketten op en schoten de eerste soldaat dood die afdaalde. Alle andere soldaten die probeerden te volgen werden geconfronteerd met laaiend musketvuur. Gaten achtergelaten door musketballen zijn nog steeds zichtbaar in het trappenhuis, waaruit blijkt dat de vuurstorm.Al snel werd het huis stil. Alle mannen die veiligheid zochten in het huis waren gedood, met uitzondering van de mannen die hun toevlucht zochten in de kelder. De Britten plunderden het huis en vertrokken.In 1835, zestig jaar na het bloedbad bij Russell ‘ s house, werd in Danvers een gedenkteken opgericht ter nagedachtenis aan de stadsmannen die die dag het leven lieten bij Menotomy. Danvers verloor het op een na hoogste aantal mannen, na Lexington, en allemaal in Jason Russell ‘ s huis. Foster, de commandant van de compagnie van minutemen die halverwege naar Menotomy was gerend, was toen de laatste overlevende Danvers veteraan van de oorlog. Toen hij zesentachtig was, sprak hij de menigte toe die bijeen was voor de inwijding van het monument en vertelde hij over de gebeurtenissen van 19 April: die ochtend haastten meer dan honderd van mijn stadsmensen zich naar het slagveld…klaar om hun leven op het altaar van hun vrijheden te offeren. Zeven van hen die aldus begonnen in de bloei van het leven en de kracht van de mannelijkheid, voordat de zon van die dag in het westen onderging, werden tot de doden gerekend. Foster noemde de inwijding van het monument “een van de gelukkigste dagen en meest aangename gebeurtenissen van mijn leven.In totaal werden twaalf Amerikanen gedood in het huis van Jason Russell. Jason ‘ s vrouw, Elizabeth, keerde terug naar huis en vond haar man dood. Hij en de andere gevallen Amerikanen, hun lichamen doorzeefd met musketballen en doorgesneden door bajonetten, waren op de vloer in de keuken gelegd, het bloed van hun wonden poolde zich om hen heen. Elizabeth zei later dat “het bloed in de kamer bijna enkel diep was”.
Musketbalschade aan de trap van het Russell House
*biografie: Katie Turner Getty is een advocaat, geschiedenis liefhebber, en levenslang inwoner van Boston. Ze heeft een A. A. van Bunker Hill Community College in Charlestown, Massachusetts, een B. A. In geschiedenis van Wellesley College, en een J. D. van New England Law Boston. Ze is vaak te vinden op het verkennen van historische sites, zowel op als buiten de Freedom Trail.*Bronnen *
The Jason Russell House is gevestigd aan Jason Street 7 in Arlington, Massachusetts. Hun website is http://www.arlingtonhistorical.org/visit/jason-russell-house/
Daniel P. King, een toespraak ter herdenking van zeven jonge mannen van Danvers. (Salem, 1835), 28.
Arlington Historical Society http://www.arlingtonhistorical.org/learn/articles/the-battle-of-menotomy/
J. W. Hanson, History of The Town of Danvers (Danvers, 1848), 107.Samuel Abbot Smith, West Cambridge 1775, 3rd ed. (Boston, 1864), 38. https://archive.org/details/westcambridge17700smit
Ibid., 38.
Ibid.
Hanson, 91.
King, Bijlage, 27.
King, 28.
Smith, 39.
