Pasen 2A-Johannes 20:19-31
het is een week sinds Pasen, een week sinds de chaos en opwinding, een week sinds de lege tombe, een week sinds onze eerste “Alleluia. Christus is opgestaan. De Heer is inderdaad opgestaan. Halleluja.”Het is een week na de opstanding en de discipelen zijn op dezelfde plaats waar ze paasnacht waren. Ze zijn in dezelfde kamer achter dezelfde gesloten deuren. (John 20:19-31)
dus als de opstanding zo ’n groot probleem is, zo’ n levensveranderende gebeurtenis, waarom zitten ze dan nog steeds vast op dezelfde plaats? Wat voor verschil heeft de lege tombe gemaakt? Hoe heeft het hen veranderd? Heeft het hen zichzelf en hun wereld anders laten zien? Heeft het iets voor hen gedaan? Het ziet er niet naar uit dat het veel verschil heeft gemaakt. Ze zijn in hetzelfde huis achter dezelfde gesloten deuren als vorige week. Wat is er veranderd?Ik vraag me af, een week na Pasen, wat heeft de opstanding van Christus voor ons gedaan? Is je leven anders? Zie je en betrek je de wereld op nieuwe manieren? Wat voor verschil heeft de lege tombe gemaakt in je leven de afgelopen week? Als ik naar mijn leven kijk ziet het er net zo uit als afgelopen zondag, de week ervoor en de week daarvoor. En als ik naar de wereld kijk, ziet het er ongeveer hetzelfde uit als voorheen.
ik hoorde het evangelie van vandaag (Johannes 20: 19-31) en was kritisch over de discipelen. Ze zitten vast op dezelfde plaats. Ze hadden beter moeten doen dan dat. Nadat alle dood is verslagen. “Christus is opgestaan. Halleluja.”Waarom zijn hun levens niet anders?
ik vroeg eigenlijk naar mijn eigen leven. Waarom is mijn leven na Pasen niet anders? Waarom zit ik vast op dezelfde plek? Ik zou beter moeten doen dan dat. Ik zou de opstanding beter moeten beleven, krachtiger, vollediger, authentieker, dan wat ik ben. Immers, ” de Heer is inderdaad opgestaan. Halleluja.”
ik ben echter begonnen het evangelie van vandaag anders te horen dan vroeger. Hier is wat ik denk dat het evangelie van vandaag ons vertelt:
- Christus ‘ opstanding is een big deal;
- het lege graf is een levensveranderende gebeurtenis;
- de opstanding maakt een verschil in ons leven; en
- het kost ook tijd.
Wederopstanding heeft tijd nodig. Het is geen eenmalige gebeurtenis. Het is iets waar we in groeien. Het is een proces. Het is een manier van zijn en een leven dat geleefd moet worden. Door de genade van God evolueren we tot herrezen mensen door onze relaties en de omstandigheden van ons leven. God verspilt niets. Elke dag stappen we in het herrezen leven. Het is niet altijd gemakkelijk en sommige dagen zijn gewoon moeilijk.Ik vraag me af of we soms naar Paaszondag en het lege graf komen in de verwachting dat we op maandag wakker worden voor een heel nieuw leven en een nieuwe wereld. Ik denk dat je op Paasmaandag wakker werd met hetzelfde leven en dezelfde wereld als op Goede Vrijdag. Dat heb ik gedaan. Het is niet omdat de opstanding faalde of omdat Jezus niet “het Jezus ding” in ons leven deed. Het is omdat het Jezus ding tijd kost.
misschien moeten we het feit van het lege graf loslaten en het verhaal van de opstanding claimen. Er is een verschil tussen feiten en verhaal. Feiten zijn eendimensionaal, verhalen zijn multidimensionaal. Feiten informeren de geest, verhalen raken het hart. Feiten geven informatie door, verhalen veranderen levens. Denk er zo over. Een feit is statisch, als een momentopname van een bepaald moment in de tijd. Een verhaal is dynamisch, zoals een film die ons door de tijd neemt.
het lege graf is een feit. Wederopstanding is een verhaal. Misschien moeten we de opstanding gaan begrijpen als de film van ons leven in plaats van een momentopname van het leven van Christus. Het feit van het lege graf is niet het verhaal van de opstanding. De feiten van het leven van Jezus zijn niet het verhaal van Jezus. De feiten van jouw en mijn leven zijn niet het verhaal van ons leven.
de feiten zijn slechts het uitgangspunt voor het verhaal. Het feit van de lege tombe is het uitgangspunt voor het verrijzenisverhaal. Welke feiten je wakker op Paasdag zijn gewoon het startpunt voor uw verhaal van wederopstanding. Maar al te vaak nemen we de feiten als het hele verhaal. Is dat niet wat we met St. Thomas hebben gedaan?
welke feiten komen je te binnen als je zijn naam hoort? Hij was een twijfelaar. “Tenzij ik het merkteken der nagels in zijn handen zie, en mijn vinger in het merkteken der nagels steek, en mijn hand in zijn zijde, zal ik niet geloven.”Dat Thomas twijfelde is misschien het enige feit dat in me opkomt. Het is zo wijdverspreid dat we hem twijfelende Thomas noemen.
wat als dat feit echter slechts het startpunt is voor zijn opstanding? Wat als het niet het hele verhaal is? Wat als waar we beginnen minder belangrijk is dan waar we gaan, waar we eindigen?
kent u het einde van Thomas ‘ verhaal? Weet je waar hij stierf? Hij stierf in India. Hij was de apostel voor het volk van India. Hij bracht het evangelie van Christus naar India. Hij stierf als martelaar nadat hij door vijf speren werd gevoerd door vijf soldaten. Dat klinkt niet echt als een twijfelaar, of wel? Het klinkt als iemand die groeide en veranderde, iemand voor wie de opstanding van Christus echt was, iemand voor wie het lege graf een verschil maakte. Het duurde even, zoals voor de meesten, misschien voor ons allemaal.
we kennen twijfelende Thomas, maar laten we niet vergeten Thomas te bekennen. Hij staat ook in het evangelie van vandaag. “Mijn Heer en mijn God!”Met die woorden heeft Thomas een nieuwe relatie erkend en benoemd, een nieuw wereldbeeld, een nieuwe manier van zijn. Ergens tussen het twijfelen aan Thomas en het bekennen van Thomas is het verhaal van de opstanding In Thomas’ leven.
al dat gedoe over het twijfelen aan Thomas, het feit van zijn ongeloof, is gewoon Thomas’ startplaats, niets meer en niets minder. Het is noch goed noch slecht. Het is een startplaats. En we hebben allemaal onze startplaatsen.
Wat is uw startplaats? Wat zijn de feiten van je leven vandaag? De startplaats voor het verhaal van onze opstanding is wat er ook is. Wat je leven vandaag ook is, wat je omstandigheden ook zijn, dat is het startpunt voor je verhaal van wederopstanding. Dus als je te maken hebt met diepe eenzaamheid, verdriet en verlies, dat is je uitgangspunt. Dat is de kamer waar Christus binnenkomt. Als je opgesloten zit in een huis van angst, verwarring of duisternis, dan is dat je uitgangspunt en de plaats waar Jezus staat. Als ziekte, ouderdom, invaliditeit of onzekerheid feiten van je leven zijn, dan is dat je uitgangspunt en de plaats waar Jezus verschijnt. Als je je verloren voelt, verraden, teleurgesteld, overweldigd, dat is je startpunt en het huis waar Jezus binnenkomt. Als vreugde, dankbaarheid en feest zijn de feiten van je leven vandaag, dat is het startpunt voor uw verhaal van opstanding.
al die dingen die ik net beschreef en duizend anderen zijn de vele manieren waarop de deuren van ons huis worden vergrendeld. Wat het ook voor u mag zijn, het is slechts het startpunt.De grote tragedie is niet dat de discipelen zich in hetzelfde huis achter dezelfde gesloten deuren bevinden. Dat is nog maar het begin. De grote tragedie zal zijn als de discipelen weigeren om de deuren te openen, weigeren om de deuren te openen, en weigeren om het huis uit te gaan.
Wat zijn de deuren die gesloten zijn in uw leven? Wat zijn de dingen die je op dezelfde plek hebben gehouden? Ik zeg het nog eens, dat is nog maar het begin. Beoordeel het niet als goed of slecht, goed of fout. Het is gewoon waar je bent en het is de plek waar Christus verschijnt. Het gebeurde twee keer in het evangelie van vandaag. Beide keren zijn de discipelen in hetzelfde huis achter dezelfde gesloten deuren en Jezus verschijnt. Hij staat in het midden van hen. De muren en de gesloten deuren van hun huis konden Jezus niet buiten houden. En de muren en gesloten deuren van je huis zullen hem niet buiten houden.Hij stapt in het midden van ons huis, door de gesloten deuren, en ademt vrede en leven in ons. Hij ademt vrede en hoop in ons. Hij ademt vrede en moed in ons. Hij ademt vrede en kracht in ons. En die adem van vrede is de sleutel die de deur opent. Dus haal diep adem, neem het allemaal in je op, laat het je vullen en verlevendigen. Laat het je de hoop, moed en kracht geven om de deuren van je leven te openen en te openen, en dan het huis uit te gaan.Vorige week zei ik dat je naar huis moest gaan en Jezus zou zien. Deze week zeg ik dat je het huis uit moet. Open de deuren naar het verhaal van je opstanding en ga het huis uit.
