het kind met CAS heeft “feedback” nodig om motorisch leren mogelijk te maken. Twee soorten feedback te overwegen in de behandeling zijn “kennis van de prestaties” en ” kennis van de resultaten.”Kennis van de prestaties verwijst naar feedback van de SLP die het kind specifieke informatie geeft over hoe een beweging wordt uitgevoerd of correctie van de specifieke beweging (dat wil zeggen, ‘je tong moet meer omhoog zijn”, “bouw die lucht binnen met je lippen dicht gesloten”). Kennis van de resultaten verwijst naar feedback van de SLP over hoe goed de Algemene spraakpoging werd uitgevoerd (d.w.z., ” Ja, je deed het!”, “Dat was het niet, probeer het nog eens.”).
sommige deskundigen suggereren dat kennis van de prestaties geschikter is in vroege behandelingsfasen en kennis van de resultaten geschikter naarmate het kind enige controle krijgt in zijn spraakmotorverwerkingssysteem. Clinici dienen echter zorgvuldig aandacht te besteden aan feedback en klinische beoordelingen te maken met betrekking tot de mate van externe feedback, de interne feedbackcapaciteit van het kind te beoordelen en “zelfcontrole”uit te voeren. Het uiteindelijke doel is dat het systeem van het kind intrinsieke feedback en zelfmonitoring ontwikkelt. Het risico bestaat dat er te veel of te weinig externe feedback wordt gegeven. Als er te weinig wordt verstrekt, kan het zijn dat het kind geen vooruitgang boekt omdat zijn systeem hem momenteel niet voldoende interne feedback geeft. Als er te veel feedback wordt gegeven, zal het systeem van het kind nooit worden belast om interne feedback-loops te ontwikkelen en zal het mogelijk de verantwoordelijkheid voor onafhankelijke verwerking niet overnemen. Dus, zorgvuldige aandacht is gerechtvaardigd voor de omvang en het type van externe feedback die door de arts. Dit is een zacht proces van het verstrekken van de juiste feedback en back-off en het observeren van het vermogen van het kind om nauwkeurig te zijn met volitionele spraak beweging sequenties met behulp van hun eigen interne systeem van feedback.
