in 1986 werd Nicolaides directeur van het Harris Birthright Research Centre for Fetal Medicine, de eerste Fetal Medicine Unit in het Verenigd Koninkrijk, geopend in 1984 door Diana, Prinses van Wales. Zijn programma van onderzoek en onderwijs maakte King ‘ s College Hospital het grootste en meest gerenommeerde Centrum voor foetale geneeskunde in de wereld.Sinds 1992 is hij hoogleraar Foetale Geneeskunde aan het King ‘ s College in Londen. Hij was lid van verschillende studiegroepen van het Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, de voorzitter van het Educational Committee van de World Association of Perinatal Medicine en de voorzitter van het Wetenschappelijk Comité van de International Society of Ultrasound in Obstetrics and Gynecology.Hij is ook de oprichter en voorzitter van de Britse liefdadigheidsinstelling, de Fetal Medicine Foundation, die hij in 1995 oprichtte. De belangrijkste bron van inkomsten van het goede doel is een privékliniek, en de Stichting foetale geneeskunde heeft meer dan £45 miljoen gedoneerd om de opleiding van artsen uit de hele wereld te financieren en om grote multicentrische onderzoeken in foetale geneeskunde uit te voeren. De Stichting Foetale Geneeskunde organiseert ook het jaarlijkse Wereldcongres in foetale geneeskunde, dat wordt bijgewoond door meer dan 2.000 deelnemers en heeft een reeks internetgebaseerde educatieve cursussen voor artsen en patiënten geïmplementeerd die gratis beschikbaar zijn.Nicolaides schreef meer dan 1.500 peer-reviewed tijdschriftartikelen en meer dan 30 boeken en monografieën. Hij heeft een h-index van 174, de hoogste van alle verloskundigen & gynaecologen ter wereld, en zijn onderzoek is meer dan 130.000 keer Geciteerd. Hij heeft 55 artsen begeleid in het behalen van PhD-en MD-kwalificaties en heeft een opleiding in foetale geneeskunde gegeven aan meer dan 700 artsen uit 50 landen.Nicolaides heeft methoden ontwikkeld voor: I) screening op vroeggeboorte (de belangrijkste oorzaak van perinatale morbiditeit en mortaliteit) door meting van de baarmoederhalslengte en preventie door middel van vaginaal progesteron; ii) screening op pre-eclampsie (een van de belangrijkste oorzaken van moedersterfte) door meting van de bloedstroom naar de baarmoeder door middel van Doppler en meting van de bloeddruk en de groeifactor van de hormoonplacenta en preventie door middel van aspirine; iii) methoden voor vroegtijdige screening op chromosomale afwijkingen door middel van meting van nuchal translucentie, en spina bifida door de ‘citroen en banaan’ tekens, en (iv) methoden van foetale therapie waaronder foetale bloedtransfusies voor rode cel ISO-geïmmuniseerde zwangerschappen, thoraco-vruchtwater rangeren voor foetale pleurale effusies, endoscopische laser chirurgie voor identieke tweelingzwangerschappen met ernstige twin-to-twin transfusiesyndroom in samenwerking met Professor Yves Ville en endoscopische plaatsing van een ballon in de foetale trachea voor de behandeling van ernstige diafragmatische hernia in samenwerking met professoren Jan Deprest en Eduard Gratacos. Hij heeft onlangs een nieuw model van zwangerschapszorg voorgesteld – “Turning the Pyramid of Prenatal Care”. Dit is bedoeld om het risico van de meeste relevante zwangerschapscomplicaties bij moeder en ongeboren kind tijdens een ziekenhuisbezoek na 11-13 weken zwangerschap te beoordelen en, op basis van deze risico ‘ s, persoonlijke zorg te bieden om een negatief resultaat te verminderen.
