autorstwa Jeffa Moaga
Aleksander 'Olek’ Doba w niedzielę zakończył bezprecedensową trzecią przeprawę przez Atlantyk kajakiem, przybywając zaledwie tydzień przed swoimi 71 urodzinami. Polski poszukiwacz przygód dwukrotnie przepłynął ocean, z Senegalu do Brazylii w latach 2010-2011 i z Portugalii na Florydę w latach 2013-2014, ale była to jego najtrudniejsza podróż, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.
jego odlot został opóźniony prawie rok po tym, jak wiatr zepchnął go na brzeg w pobliżu ujścia nowojorskiego portu w maju 2016 roku, poważnie uszkadzając 23-metrowy, 1500-funtowy Kajak oceangoing, który czule nazywa Olo. Doba i jego zespół naprawili statek i spróbowali ponownie. Jego druga próba zakończyła się po czterech dniach, gdy silne wiatry zmusiły go do szukania schronienia w Barnegat Inlet na północnym krańcu Long Beach Island w stanie New Jersey. Trzeci raz udowodnił swój urok, być może dzięki ofiarowaniu whisky Doba jego mitycznemu sobowtórowi, królowi Neptuna.
podczas każdej z jego poprzednich podróży kapryśny wiatr wielokrotnie pchał dobę w kółko, każda pętla kosztowała go punkty, a nawet setki mil ciężko wygranego postępu. Ale te burze przyszły po tygodniach Sprawiedliwych wiatrów i stałego postępu; tym razem przeciwne wiatry spotkały go na początku przeprawy. Pierwsze trzy tygodnie na Atlantyku były syzyfową gehenną kończącą się porażką.
czekając na wichurę 15 czerwca, ster Olo został uszkodzony ponad zdolność Doba do naprawy. Po raz pierwszy na trzech transatlantyckich trasach Doba poważnie rozważał odejście. „Z wielkim rozczarowaniem mówię, że muszę przerwać ekspedycję, ponieważ nie mogę naprawić systemu sterowania” – napisał z zachodniego Atlantyku za pomocą urządzenia łączności satelitarnej.
W ciągu kilku godzin jednak legendarna determinacja Doba powróciła. Był gotów dryfować tak długo, jak długo trwało jego zaopatrzenie—trzy miesiące lub dłużej—w nadziei dotarcia do Azorów, archipelagu w połowie drogi między Ameryką Północną a Europą.
nie musiałby czekać aż tak długo. W miarę jak wytrwale podążał w kierunku Europy, przyjaciele w USA i Polsce pracowali nad znalezieniem rozwiązania. Koordynator Expedition media Piotr Chmieliński zorganizował Czarter żaglowca z Bermudów, aby dostarczyć części zamienne do Doba, który był wówczas około 600 mil na północ od wyspy. Zespół wsparcia na próżno próbował przekonać przepływające statki handlowe do zatrzymania się i udzielenia pomocy, ale ostatni Zdrowaś Maryjo uderzył w ziemię. Inny przyjaciel Doba, Bartosz Biliński, skontaktował się z właścicielami 656-stopowego masowca Baltic Light, a masywny okręt zmienił kurs na pomoc. Marynarze wciągnęli Olo na pokład i naprawili uszkodzony ster w warsztacie okrętowym. Sea Samaritans następnie wrócił Doba i jego kajakiem na Atlantyk, a on kontynuował z odnowionym celem w kierunku swojego najbardziej zniechęcającego do tej pory wyzwania.
gdy Doba znajdowała się około 500 mil morskich od Europy, prognozy zaczęły pokazywać parę zbliżających się burz z wiatrami o prędkości do 55 węzłów i falami do 35 stóp. Doba przeżył wiele sztormów podczas tego i dwóch poprzednich przepraw przez Atlantyk, ale żaden z nich nie był tak groźny, jak system dwóch pięści, który teraz na niego spada.
pierwszy sztorm trwał dwa dni, podczas których Doba był w absolutnej granicy walcząc z podmuchami wiatru i potężnymi falami grożącymi zmiażdżeniem jego maleńkiego statku. Na szczęście drugi akt trwał zaledwie kilka godzin. Męka pozostawiła dobę wyczerpaną fizycznie i emocjonalnie, gdy zbliżył się do niebezpiecznego końca przeprawy.
pierwotnie planował ukończyć w Lizbonie w Portugalii, gdzie rozpoczął swoją drugą przeprawę przez Atlantyk w 2013 roku. Wiatry i prądy Północnego Atlantyku miały inne pomysły i w połowie Oceanu Doba postanowił zmienić swój cel podróży z Portugalii do Francji. Jego ostateczny punkt lądowania był do negocjacji, z jednym znamiennym zastrzeżeniem: musiał być na kontynencie europejskim.
to okazało się problemem, ponieważ jego podejście do Francji przyniosło mu niebezpiecznie blisko Wysp Scilly u południowo-zachodniego krańca Kornwalii, w Wielkiej Brytanii Doba schronił się na wyspie St.Mary ’ s, ale nie przyszedł na ląd ani nie przyjął pomocy poza zachęcającymi słowami. Doba postanowił kontynuować, przekraczając najbardziej ruchliwy pas żeglugowy na świecie, aby podjąć próbę lądowania gdzieś na skalistym brzegu Bretanii we Francji.
Doba czekał trzy dni w St. Mary ’ s, zanim wyruszył 24 sierpnia. Udało mu się uruchomić rękawicę handlowej żeglugi, ale jego dawny wróg wiatr nie pozwolił mu przejść łatwo. Przy obciążeniu około 1500 funtów i dużej samonastawnej konstrukcji Olo jest zdolny do niewielkiej prędkości w najlepszych warunkach. Przy wietrze 10 węzłów lub więcej Kajak zatrzymuje się. Coś więcej niż to zmusza go do tyłu. Gdy Doba celował w port Brest, 115 mil morskich na południowy wschód od miasta Hugh, wiatr pchnął go na zachód, z powrotem do morza.
po pięciu dniach tego przeciągania liny pogoda ustąpiła na tyle długo, że Doba dotarła do schronu Île d ’ Ouessant, ostatniego w łańcuchu wysp rozciągających się na zachód od krańca Bretanii. Było to zabronione miejsce w jednostce ledwo zdolnej do manewrowania, z niepewną pogodą i dużym ruchem Łodzi we wszystkich kierunkach. Doba nacierała w kierunku lądu, wciąż około 15 mil morskich przed nami.
1, przyjaciel Doba Piotr Chmieliński wspiął się na cypel do ruin opactwa Saint-Mathieu de Fine-Terre. Zgodnie z dekretem królewskim z 1390 r. Opactwo miało prawo zabrać 10% kadłuba, ładunku i takielunku zniszczonych statków, a mnisi bogacili się na morskich darach. Teraz Chmieliński wpompował monety w zestaw lornetek widokowych na szczycie Ruin, telefon przycisnął mu do ucha, gdy Doba opisał pobliską latarnię morską i kształt Wyspy, na której szukał schronienia. Ostatecznie Chmieliński dostrzegł go w lee de Île de Béniguet. Kajak był „małą plamką niezauważalną z tej odległości gołym okiem” – napisał Chmieliński w depeszy dla Explorers Web.
Z wysokiego punktu widzenia Chmieliński próbował skierować dobę przez niebezpieczne wody, radząc mu pozostać co najmniej kilometr od brzegu. Połączenie było plamiste, a Doba, który jest niedosłyszący, nie rozumiał instrukcji Chmielińskiego. Pozostał na miejscu Tej nocy, zbierając siły do ostatecznego natarcia. Kiedy Chmieliński w końcu podniósł go do telefonu o 9 rano, Doba był w dobrym nastroju. „Jest piękny słoneczny dzień, tylko trochę mglisty ze słabym wiatrem. Myślę, że będę w stanie wiosłować bez problemów ” – powiedział przyjacielowi.
tego popołudnia dotarł do schronu Le Conquet, najdalej na zachód wysuniętego Miasta w kontynentalnej Francji. Przybył na kontynent europejski, choć zdecydował się nie schodzić na brzeg, dopóki jego syn nie przybył z Polski, aby go powitać. 12: 45, 23.09.2010 3. 2017 r. tłum około 200 mediów i życzliwych osób wiwatował Doba, gdy wszedł na ziemię Europejską, 110 dni po opuszczeniu Ameryki Północnej.
kończy 71 lat 9. Do tej pory nie ogłosił żadnych planów kolejnej przeprawy przez ocean.
– Czytaj więcej o historycznym trzecim przeprawie przez Atlantyk Aleksandra Doba.
artykuł został pierwotnie opublikowany na stronie Canoe & Kajak
aby uzyskać dostęp do ekskluzywnych filmów o sprzęcie, wywiadów z gwiazdami i nie tylko, Subskrybuj na YouTube!
