koale lub zwierzęta podobne do koali prawdopodobnie po raz pierwszy wyewoluowały na kontynencie australijskim w okresie, kiedy Australia zaczęła powoli dryfować na północ, stopniowo oddzielając się od Antarktycznej masy lądowej około 45 milionów lat temu. Znaleziono skamieniałe szczątki zwierząt podobnych do koali, datowane na 25 milionów lat temu.
gdy klimat się zmienił i Australia stała się bardziej sucha, roślinność ewoluowała do tego, co znamy jako eukaliptusy, stając się źródłem pokarmu dla koali.
uważa się, że rdzenni mieszkańcy Australii przybyli do Australii 60 000 lat temu lub więcej. Koale, podobnie jak wszystkie australijskie zwierzęta, były ważną częścią kultury Aborygenów i występują w wielu ich mitach i legendach.
koale były łatwo dostępnym źródłem pożywienia, ale pozostały obfite w swoim zasięgu przed przybyciem Europejczyków z pierwszą flotą w 1788 roku.
ilustracje J. Morrisona z książki Billa Phillipsa: „the little Australians we’d all hate to lose”
John Price był pierwszym Europejczykiem, który nagrał koale. Opisał je w swojej relacji z podróży w Góry Błękitne koło Sydney w 1798 roku. Koala otrzymała swoją nazwę naukową, phascolarctos cinereus, co oznacza „popielaty niedźwiedź” w 1816 roku. Później odkryto, że Koala wcale nie był niedźwiedziem, ale członkiem wyspecjalizowanej grupy ssaków zwanych „torbaczami”, które rodzą niedojrzałe Młode i niosą je w torebce. Obecnie większość torbaczy znajduje się w Australii i Papui-Nowej Gwinei.
„Koala” oznacza w języku Aborygenów „bez napoju”, chociaż w całym kraju jest wiele różnych języków, którymi posługują się Aborygenowie. Nazwa Koala pojawia się w różnych formach w pisemnych relacjach wczesnych osadników jako cullewine, koolewong, colo, colah, koolah, kaola, Koala, karbor, boorabee i goribun.
wraz z rozwojem nowej kolonii rozpoczęto wycinanie lasów pod pola uprawne, a wraz z nim początek utraty siedlisk dla rodzimych zwierząt. Europejscy osadnicy zidentyfikowali koalę jako źródło futra do handlu, a w następnych latach, aż do lat 30., miliony koali zostały zastrzelone za swoje skóry.
od Billa Phillipsa: „the little Australians we’ d all hate to lose ”
do 1924 koale wyginęły w Australii Południowej, poważnie wyczerpały się w Nowej Południowej Walii, a szacunki dla Wiktorii wyniosły zaledwie 500 zwierząt. W tym czasie Centrum handlu futrami przeniosło się na północ do Queensland. W 1919 roku rząd Qld ogłosił sześciomiesięczny otwarty sezon na koale i tylko w tym okresie zginęło 1 milion koali. Mimo że sezon oficjalnie pozostawał zamknięty aż do 1927 roku, kiedy to sezon wznowiono, ponad 800 000 zostało zabitych w nieco ponad miesiąc. Publiczne oburzenie z powodu rzezi zmusiło rządy we wszystkich stanach do ogłoszenia koali „gatunkiem chronionym” pod koniec 1930 roku. jednak żadne takie przepisy nie zostały wprowadzone w celu ochrony drzew gumowych, na których koale polegają na pożywieniu i schronieniu. Tak pozostaje w całym zakresie Koala.
