w drugim tysiącleciu p. n. e.tereny pomiędzy rzeką Kamą i Irtyszem były domem Proto-Uralskiej ludności mówiącej, która miała kontakty z Proto-indoeuropejskimi mówcami z południa. Mieszkańcy tych terenów byli pochodzenia Europydów, ale Chanty to głównie Uraloidzi. Ludność leśna jest przodkiem współczesnych Ugryjskich mieszkańców Trans-Uralii. Niektórzy uważają przodków Chanty za prehistoryczną kulturę obróbki metali Andronovo. Inni badacze twierdzą, że Chanty-Manowie wywodzili się ze stepu Uralu Południowego i przenieśli się na północ w swoje obecne miejsce około 500 roku n. e.
Chanty pojawiają się prawdopodobnie w zapisach rosyjskich pod nazwą Yugra (ok. XI wieku), kiedy mieli kontakt z rosyjskimi myśliwymi i kupcami. Nazwa pochodzi z języka Komi-Zyriańskiego jögra („Chanty”). Możliwe jest również, że zostały one po raz pierwszy odnotowane przez angielskiego króla Alfreda Wielkiego (ok. IX wieku), który zlokalizował Fenland (tereny podmokłe) na wschód od Morza Białego w zachodniej Syberii. Starsza rosyjska nazwa Ostyak pochodzi od Khanty as-kho 'osoba z rzeki Ob (as),’ Z-jak po innych terminach etnicznych, takich jak Permyak.
niektóre Księstwa Chanty–mansyjskie zostały częściowo włączone do chanatu Syberii w latach 1440-1570.
w XI wieku Yugra była właściwie określeniem dla licznych plemion, z których każde miało swój własny ośrodek i własnego wodza. Każde plemię miało dwie egzogamiczne frazy, określane jako mon’ T ’ i por, a wszyscy członkowie byli uważani za krewnych. Struktura ta została później zastąpiona klanami, w których każdy przywódca klanu (kniazeci) negocjował z Królestwem rosyjskim. Brali też udział w kampaniach rosyjskich i otrzymywali prawo do pobierania daniny od dwóch Chantyjskich wołostów (okręgów). Gdy struktura ta nie była już potrzebna, Rosja pozbawiła ich przywilejów.
między XVII a XIX wiekiem próbowano wprowadzić chrześcijaństwo, ale styl życia Chanty-Mansyjskiego nie uległ realnym zmianom. W drugiej połowie XIX wieku stopniowo przyjmowali prawo państwowe.
w okresie sowieckim Chanty były jedną z niewielu rdzennych mniejszości Syberii, którym przyznano autonomię w postaci Okręgu Autonomicznego. Ustanowienie autonomii odegrało znaczącą rolę w konsolidacji etnosów (Zachodni Chantowie nazywali swoich wschodnich sąsiadów Kantõk ). Jednak w latach trzydziestych XX wieku państwo radzieckie podjęło wspólne wysiłki na rzecz ich kolektywizacji. Początkowe etapy tego procesu oznaczały egzekucję wodzów plemiennych, których nazywano „kułakami”, a następnie egzekucję szamanów. Uprowadzenie przez państwo dzieci, które zostały wysłane do rosyjskojęzycznych Szkół z internatem, wywołało w 1933 roku powstanie narodowe zwane buntem Kazymskim.
po zakończeniu okresu stalinowskiego proces ten został złagodzony i zintensyfikowano wysiłki w latach 80.i 90. w celu ochrony wspólnego terytorium przed ekspansją przemysłową różnych ministerstw i agencji. Autonomia odegrała również ważną rolę w zachowaniu tradycyjnej kultury i języka.
